mouseout="msoCommentHide('_com_2')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_2','_com_2')">خلاصه سابقه و هدف: استئوآرتریت زانو با آسیب لیگامانی و عضلات اسکلتی اطراف مفصل زانو همراه است. ازآنجایی که مهار آتروفی می تواند به بهبود این بیماری کمک کند؛ لذا، مطالعه حاضر باهدف تعیین اثر سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs)، هیالورونیک اسید (HA) و تمرین هوازی بر بیان ژن های میونکتین و میوژنین و ساخت پروتئین CD44در بافت عضله چهارسر موش های استئوآرتریتی شده انجام گرفت. مواد و روش ها: تعداد 45 سر موش صحرایی نر بالغ 8-6 هفته ای در نه گروه پنج تایی شامل کنترل سالم، کنترل بیمار، MSCs، HA، تمرین هوازی، MSCs+HA، تمرین+HA، تمرین+MSCsو تمرین+MSCs+HAقرار گرفتند. استئوآرتریت به روش جراحی القا شد. تمرین هوازی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و با سرعت 16 متر بر دقیقه انجام شد. تزریق MSCsبه میزان 106 سلول بر کیلوگرم و HAبا غلظت 10میلی گرم بر میلی لیتر صورت گرفت. 48 ساعت پس از اتمام پروتکل، بافت عضله چهارسر جدا شده و بیان ژن های میونکتین و میوژنین با روش Real-Time PCRو بیان پروتئین CD44به روش ایمونوهیستوشیمی اندازه گیری شد. نتایج: بیان ژن میونکتین، میوژنین و بیان پروتئین CD44در گروه های تمرین هوازی، HAو MSCsبه تنهایی (001/0=P) و CD44در گروه تمرین+HAافزایش معنی داری داشت (024/0=P)؛ درحالی که میوژنین در گروه تمرین+MSCs(037/0=P) و میونکتین در گروه های تمرین+ MSCs، تمرین+HA(001/0=P) و MSCs+HA(012/0=P) افزایش معنی دار یافت. نتیجه گیری: تمرین هوازی، HAو MSCsبه تنهایی و تمرین+MSCsبه طور سینرژیستی با افزایش فعالیت مایوکین ها منجر به مهار آتروفی عضله شد؛ ولی تمرین+HAدر عضله سازی موش های استئوآرتریتی شده نقش دارند. واژه گان کلیدی: تمرین هوازی، سلول های بنیادی مزانشیمی، هیالورونیک اسید، میونکتین و میوژنین، استئوآرتریت
