خلاصه سابقه و هدف: دوکسوروبیسین (DOX)، داروی مؤثر در درمان انواع سرطان است که کاربرد آن به دلیل سمیت قلبی ناشی از دوز تجمعی، محدود شدهاست. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر توأم تروگزروتین (TRX؛ مشتق از فلاونوئید روتین و دارای خواص فارماکولوژیکی مختلف) و تمرین تناوبی شدید (HIIT) در کاهش سمیت قلبی ناشی ازDOXو بیانژنهای میتوفاژی MFN2وParkinدر سلولهای قلبی رتها است. مواد و روشها: رتهای ویستار نر بهصورت تصادفی در پنج گروه (۱۰n=) تقسیم شدند: ۱)Control،۲)DOX، ۳)HIIT+DOX، ۴)TRX+DOX، ۵) HIIT+TRX+DOX. پس از آخرین تمرینHIIT، رتهای تمرین کرده و گروه کنترل مربوطه تحت تزریق داخلصفاقیDOXبا دوز 20 میلیگرم بر کیلوگرم قرار گرفتند. برای تائید آسیب قلبی ناشی از دوکسوروبیسین نشان داده شد کهتزریقDOXمیزانلاکتات دهیدروژناز سرم رتها را از 3±57 تا6±171 واحد در لیتر افزایش داد.میزان بیان ژنهایمیتوفاژی شامل Mfn2وParkin با روشReal-Time PCRاندازهگیری شد. نتایج:تزریق DOXمیزان بیان ژنهای میتوفاژی Mfn2وParkinرا در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد (0۱/0>P). تأثیر توأمتمرینHIITو مصرف تروگزروتین، منجر به افزایش معنیدار میزان بیان ژنهای میتوفاژیMfn2(۰۵/۰>p) و Parkin(۰۱/۰>p)نسبت به گروهDOXشد. نتیجهگیری: کاربردتوأم تروگزروتین و تمرینHIIT می تواند بیان ژنهای میتوفاژی Mfn2 و Parkin در سلولهای قلبی رتهای دریافت کننده DOX را افزایش داده و سمیت قلبی ناشی ازDOXرا کاهش دهد. واژههای کلیدی: دوکسوروبیسین، تمرین تناوبی شدید، تروگزروتین، سمیت قلبی، میتوفاژی