گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران. ، Moradi.lida@gmail.com
چکیده: (136 مشاهده)
خلاصه سابقه و هدف:آندومتریوزیک بیماری مزمن، التهابی و وابسته به استروژن است که با رشد بافت آندومتر در خارج از حفره رحم مشخص میشود. پاسخهای سیستم ایمنی، تغذیه، فعالیت ورزشی و ... از جمله مهمترین عوامل اثرگذار بر این بیماری هستند. هدف از تحقیق حاضر بررسی مسیر TLR4-myD88متعاقب یک دوره تمرینات ورزشی و مصرف ویتامین E در موش های مدل آندومتریوزبود. مواد و روشها:25 سر موش ماده نژاد ویستار انتخاب و در 5 گروه مختلف تقسیم شدند. پس از القای اندومتریوز، موشهایگروه تمرین، 5 روز در هفته شنا میکردند. گروه مصرف ویتامین E مکمل را به صورت گاواژ با دوز 200 میلی گرم در هر کیلو وزن بدن به صورت روزانه مصرف می کردند. 24 ساعت پس از پایان مطالعه موشها خونگیری و پس از کشتار بافتهای پیوند شده مربوط به نواحی اندومتریوزیز جهت بررسی بافتشناسی و مطالعات ژنی مورد ارزیابی قرار گرفتند. پروتئینهای مورد مطالعه در تحقیق حاضر شامل TLR4وMyD88 بودند. به منظور آزمون فرضیههای تحقیق از آزمون تحلیل ورایانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد و سطح معنیداری برابر با P≤0.05 در نظر گرفته شد. نتایج:نتایج نشان داد که تفاوت معنیدار بین گروههای تحقیق وجود دارد. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد میزان بیان ژنMyD88در گروه کنترل سالم با گروه های کنترل مدل اندومتریوز (0001/0P=)، گروه تمرین (019/0P=) و گروه کنترل بیمار+ مکمل ویتامین E (021/0P=) اختلاف معنادار، همچنین گروه کنترل مدل اندومتریوز با گروه تمرین (002/0P=)، گروه کنترل بیمار+ مکمل ویتامین E (002/0P=) و گروه بیمار+ ویتامین E+ تمرین(0001/0P=) تفاوت معنادار دارند. میزان بیان ژن TLR4در گروه کنترل سالم با گروه کنترل مدل اندومتریوز(048/0P=) اختلاف معنی داری مشاهده شد. نتیجهگیری: این نتایج نشان داد که القای اندومتریوز به شدت این مسیر را در جهت ایجاد التهاب در بافت متاثر میسازد. فعالیت ورزشی با سازگاری های آنزیمی، احتمالا به کند شدن مسیر کمک و از التهاب و تکثیر سلولی بافت جلوگیری می کند.