سابقه و هدف: با توجه به شیوع حاملگی نابجا و گزارش های متفاوت از عوامل موثر بر حاملگی نابجا، این تحقیق در سال 1374 بر روی خانم هایی که به علت حاملگی نابجا در پنج سال گذشته به مراکز آموزشی، درمانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مراجعه و تحت عمل جراحی رادیکال قرار گرفته بودند و سپس تمایل به حاملگی داشته اند صورت پذیرفت.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش توصیفی بر روی خانم هایی که دارای تشخیص پاتولوژیک حاملگی نابجا بوده و تحت عمل جراحی رادیکال قرار گرفته و تمایل به حاملگی پس از عمل داشتند، انجام گرفت. با استفاده از پرونده بیمار خصوصیات فردی، تاریخچه مامایی و عوامل موثر بر حاملگی نابجای قبلی بررسی و ثبت گردید. میزان باروری پس از حاملگی نابجا، زمان رسیدن به باروری و نقش عوامل موثر در باروری بعدی مطالعه شد و شیوع هر یک در نمونه ها مشخص و میزان واقعی آن در جامعه برآورد و میزان همبستگی عوامل موثر با سرانجام باروری با آماره چوپروف تعیین گردید.

یافته ها: از 130 فرد مورد بررسی، میزان باروری پس از حاملگی نابجای قبلی 70% و زمان رسیدن به آن 10.8±14.2 ماه و زایمان ترم در 50% نمونه ها به وقوع پیوست. از بین عوامل موثر مورد بررسی بیشترین نقش را به ترتیب سوابق نازایی و چسبندگی و تجربه زایمانی داشته است.

نتیجه گیری: حاملگی نابجا خطری برای باروری بعدی محسوب می شود و سابقه چسبندگی خطر را افزایش و مراقبت های ویژه مامایی برای این دسته بیماران پیشنهاد و انجام تحقیقات تحلیل و تجربی برای بررسی دقیقتر باروری و شناخت نقش عوامل مختلف پیشنهاد می گردد.