مقدمه: ابتلا به دیابت نوع دو در سنین پایین در حال رشد است،احتمالا عوامل ژنتیکی نقش مهمی در شروع زودرس دیابت نوع دو دارند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر پلیمورفیسمهای تک نوکلئوتیدی ژن آدیپونکتین (T/G 45+)2241766rs، (G/T 276+)1501299 rsو (G/A 11391-)17300539rsبر سن ابتلا به دیابت و سن شروع انسولین درمانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روشها: در این مطالعه موردی- شاهدی، 183 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو و 155 فرد سالم شرکت کردند. داده‌های جمعیت شناختی و تن سنجی جمع‌آوری شد. بررسی ژنوتایپی پلی‌مورفیسم‌ها با استفاده از روش تقویت سیستم مقاوم به جهش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (T-ARMS-PCR)انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS (نسخه 26) تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: طبق نتایج، در T/G45+SNPسن ابتلا به دیابت و سن شروع انسولین درمانی در حاملین ژنوتایپ TG به طور معنی‌داری کمتر از حاملین ژنوتایپ GG بود. (به ترتیب 035/0=p، 048/0=p). در T/G45+SNP ، 6/48 درصد از بیماران با سن ابتلای <35 سال ، حامل ژنوتایپ TG بودند(013/0 p=). و ژنوتایپ TG (006/0=p، 994/7 –430/1=CI، 381/2=OR) به طور معنی‌داری با افزایش خطر ابتلا به دیابت در سن کمتر از 35 سال مرتبط بود. نتیجهگیری:طبق نتایج پژوهش حاضر T/G45+SNP از ژن آدیپونکتین اثر قابل توجهی در شروع زودهنگام T2DM و همچنین پیشرفت سریع بیماری دارد. بررسی واریانت های ژنتیکی موثر می‌تواند در غربالگری پیش از ابتلا به منظور تشخیص زودهنگام و ارائه راهکارهای پیشگیرانه مفید باشند.
