سابقه و هدف: با توجه به میزان بالای مرگ سالمندان به علت سپسیس (مسمومیت خونی)، تشخیص بموقع و درمان مناسب می تواند بیماران را از خطر مرگ نجات دهد. از این رو به منظور، تعیین میزان و نوع باکتری های ایجاد کننده سپسیس و مقاومت دارویی آن ها، این بررسی در آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک در سال 1377 انجام گرفت.

مواد و روش ها: این تحقیق با روش توصیفی در بیماران مبتلا به سپسیس (به تشخیص پزشک) صورت پذیرفت. از 1500 ساکن آسایشگاه، نمونه برداری از خون 124 بیمار مشکوک به سپسیس به عمل آمد. نوع باکتری با روش های استاندارد باکتری شناسی شناسایی و مقاومت دارویی آن ها نسبت به آنتی بیوتیک های متداول با آنتی بیوگرام مشخص گردید.

یافته ها: در زمان مورد بررسی، 32.2% از بیماران را مردان و 67.8% را زنان تشکیل می دادند. از 20 بیمار (16.2%)، باکتری های استافیلوکوک کواگولاز منفی، استافیلوکوک اوروئوس، اشریشیاکلی، استرپتوکوک پایوژنز و کلبسیلا به دست آمد. باکتری های گرم مثبت به ترتیب به آنتی بیوتیک های فوماتیدین (77%)، سیپروفلوکساسین (75%) و سفازولین (74.5%) مقاوم و به کوتریموکسازول (82%)، جنتامایسین (80%) و آمیکاسین (78.5%) حساس بودند. باکتری های گرم منفی به ترتیب به سفازولین (61.5%)، سفالوتین (52%) و آمیکاسین (37.7%) مقاوم و به کوتریموکسازول (95%)، تتراسیکلین (885)، فوماتیدین (79.5%) و جنتامایسین (79.5%) حساس بودند.

نتیجه گیری: میزان شیوع سپسیس در سالمندان و مددجویان کهریزک چندان بالا نبود و این امر احتمالا به علت رعایت بهداشت و تسهیلات مناسب در آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک می باشد. تحقیقات مشابه در شهرهای مختلف شور جهت تعیین نوع باکتری های بوجود آورنده سپسیس و مقاومت دارویی آن ها پیشنهاد می گردد.