سابقه و هدف: بیماری کاوازاکی شایع ترین واسکولیت دوران کودکی و شایع ترین علل بیماری های اکتسابی قلبی است؛ به طوری که بیماری قلبی، جدی ترین عارضه دراز مدت آن می باشد. اگرچه بسیاری از متخصصین قویا نقش یک عامل عفونی را در پاتوژنز آن دخیل می دانند، اما هنوز علت بیماری نامعلوم است. با توجه به اهمیت بیماری به منظور تعیین عوامل مرتبط در ایجاد کاوازاکی، علایم بالینی و آزمایشگاهی و عفونت اولیه در مبتلایان به کاوازاکی که در بخش اطفال بیمارستان شهید بهشتی کاشان و مرکز طبی کودکان تهران از سال های 79-1374 بستری شده اند، مورد بررسی قرار گرفته است
مواد و روش ها: تحقیق به روش مطالعه داده های موجود بوده و لیست اطفال بستری شده جمع آوری گردید و با مطالعه پرونده های این بیماران، خصوصیات سن، جنس، تغییرات بالینی، علایم آزمایشگاهی و عفونت اولیه همراه بررسی و ثبت گردید. پس از جمع آوری، استخراج و طبقه بندی داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: از 63 بیمار مورد بررسی، 40 نفر پسر (63.5%) و 23 نفر دختر (36.5%) بوده اند. رده سنی مورد مطالعه 8-1 سال بود. علایم بالینی شامل تب و تغییرات دهانی (100%) کونژنکتیویت (85.7%)، بثورات (79.3%)، تغییرات انتهاها و پوسته ریزی (79.3%)، آرتریت و تورم دست و پاها (53.9%)، لنفادنوپاتی گردنی (50%) و اسهال (38%) بود. علایم آزمایشگاهی شامل ESR بالا (100%)، ترومبوسیتوز (90%)، لکوسیتوز (82.5%) و پروتئینوری و پیوری (53.9%) بود. در کل بیماران، عفونت های اولیه همراه بدین صورت بوده است: 9.5% پنومونی، 14.2% عفونت ادراری، 7.9% استئومیلیت، 12.6% مننژیت و 12.6% افراد سابقه تماس با شوینده فرش داشته اند. در 42.8% بیماران علت مشخصی در بروز بیماری یافت نشد.
نتیجه گیری و توصیه ها: در بیش از 50% مبتلایان به کاوازاکی، یک عامل همراه عفونی وجود دارد. در این خصوص مطالعات بیشتر توصیه می شود.
Sharif M R, Iranfar M. Surveying the related factors in Kawasaki disease in children hospitalized in Shaheed Beheshti Hospital (Kashan) and Tehran Children's Center, 1995-2000 . Feyz 2002; 6 (2) :39-44 URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-316-fa.html
شریف محمد رضا، ایرانفر مهدی. بررسی عوامل مرتبط با ایجاد بیماری کاوازاکی در اطفال بستری در بیمارستان شهید بهشتی کاشان و بیمارستان مرکز طبی کودکان تهران، 79-1374 . مجله علوم پزشکی فيض. 1381; 6 (2) :39-44