سابقه و هدف: هنوز بیماری مگاکولون مادرزادی، یکی از مشکلات مهم و بزرگ جراحی کودکان است و درمان جراحی آن با مشکلات و عوارض مختلفی مواجه است و به همین دلیل روش های مختلفی را برای درمان آن بکار می برند، در این مقاله به تعیین نتایج جراحی مگاکولون مادرزادی به روش سوئن سون و در دو مقطع ده ساله، طی سال های 78-1359 بررسی شد.

مواد و روش ها: تحقیق در مرحله اول به روش داده های موجود، روی کلیه پرونده بیمارانی که با تایید پاتولوژی مبتلا به مگاکولون بوده و به روش سوئن سون تحت عمل جراحی قرار گرفتند، انجام گرفت. سن، جنس، علایم بالینی، گزارش پاتولوژی، حد بدون عصب روده، بیماری های همراه، عوارض زودرس، عوارض دیررس در مقطع بررسی و تغییرات آن مورد قضاوت آماری قرار گرفت. در مرحله دوم با دعوت از بیماران، نتایج درمان بویژه از نظر کنترل ادرار و مدفوع و میزان رضایت از عمل بررسی و با آمار توصیفی ارائه گردید.

یافته ها: در کل 420 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند که در مقطع 10 ساله اول 190 نفر و در مقطع دوم 230 نفر بود. هفتاد و چهار بیماران پسر و 265 دختر بودند و سنین حداقل 3 روز تا حداکثر 13 سال و سه ماه داشتند. بیشترین حد بدون عصب در کولون سیگمویید به میزان 54.5% بود. عوارض زودرس در 102 نفر (24.3%) بروز کرد که در دهه اول 63.3% و در دهه دوم 14.4 درصد (P<0.0001) بود. عوارض دیررس در 104 نفر (24.8%) دیده شد که در مقاطع اول و دوم به ترتیب 33.2 و 17.8 درصد (P<0.001) بود. آنتروکولیت در 12.6% موارد بروز کرد. در 216 نفر (51.4%) پیگیری شدند و 86.6% بیماران و یا والدین آن ها راضی بودند.

نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج عمل جراحی به روش سوئن سون در بیماران مگاکولون مادرزادی خوب و قابل قبول بود عوارض عمل در ده سال دوم به مراتب بهتر از ده سال اول بود لذا بکارگیری این روش توصیه می شود.