سابقه و هدف: امروزه به­ دلیل شیوع چاقی، اضافه‌ وزن و مدرنیزه شدن زندگی استفاده از نوار گردان به ­جای پیاده‌روی مورد استقبال است. هدف از این پژوهش مقایسه تاثیرات راه ‌رفتن ‌روی ‌‌نوار گردان و پیاده‌روی بر حداکثر اکسیژن مصرفی، نمایه توده‌ بدن و درصد چربی زنان غیرفعال دارای اضافه‌ وزن بود.

مواد و روش‌ها: در مطالعه نیمه ­تجربی حاضر 30 زن سالم غیرفعال دارای اضافه‌ وزن به­صورت داوطلبانه شرکت کردند. افراد به‌طور تصادفی و پس از انجام یک پیش‌آزمون به سه گروه 10 نفره تقسیم شدند: گروه راه ‌رفتن ‌روی نوار گردان، گروه پیاده‌روی و گروه کنترل. برنامه تمرین به­ مدت 8 ‌هفته، هفته‌ای 3 جلسه با شدت 60 تا 85 درصد ضربان قلب ذخیره بود. قبل و پس از 8‌ هفته حداکثر اکسیژن مصرفی از طریق تست پله ‌کویین، نمایه توده ‌بدن از تقسیم وزن به مجذور قد و درصد چربی با اندازه‌گیری چربی ‌زیر‌پوستی سه نقطه‌ای توسط کالیپر اندازه‌گیری شد.

نتایج: یافته‌ها کاهش معنی­دار نمایه توده ‌بدن در گروه پیاده‌روی و راه‌ رفتن ‌روی نوار گردان را نشان داد. هم­ چنین، تفاوت معنی ­داری در حداکثر اکسیژن مصرفی بین سه گروه مشاهده شد. اما در نمایه توده ‌بدن و درصد چربی هیچ‌گونه تفاوت معنی­ داری بین سه گروه مشاهده نشد.

نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه پیاده‌روی حداکثر اکسیژن مصرفی را بهبود می­ بخشد می­ توان گفت پیاده‌روی می‌تواند بیش از راه‌ رفتن ‌روی نوار گردان به بهبود مشکلات ناشی از چاقی و اضافه‌ وزن کمک نماید.