سابقه و هدف: برای انجام همودیالیز به یک راه عروقی مناسب نیاز است که ایجاد این راه عروقی با به کار گذاشتن فیستولهای شریانی ـ وریدی صورت می‌گیرد. برای ایجاد این فیستولها، روشهای متفاوتی وجود دارد که در این مطالعه عوارض و میزان پایایی تکنیک پهلو به پهلو با لیگاتور شاخه دیستال در یک پیگیری یک ساله مورد ارزیابی قرار گرفته است.

مواد و روش‏ها: این مطالعه بر روی 62 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن کلیه انجام شده است که پس از انتخاب بیماران، فیستول شریانی ـ وریدی پهلو به پهلو با لیگاتور شاخه دیستال کار گذاشته شد و در فواصل زمانی 6 ماهه و یک‌ساله فیستول از نظر میزان پایایی و عوارض بررسی شد.

یافته‏ها: در 9/12% بیماران عوارض وجود داشت که اکثریت موارد خفیف بود و در هیچ کدام از موارد نیاز به جراحی مجدد وجود نداشت. همچنین میزان پایایی یک‌ساله در این تکنیک 56/93% بود.

نتیجه‌گیری و توصیه‌ها : تکنیک فیستول شریانی‌ ـ وریدی پهلو به پهلو با لیگاتور دیستال می‌تواند عوارض کم و میزان پایایی بالایی همراه باشد. برای قضاوت دقیق‌تر در این خصوص به پیگیری طولانی‌تر و مقایسه این روش با سایر روشها احتیاج داریم.