سابقه و هدف: در رابطه ­ با اثر تمرین­ ورزشی ­بر روی ­ساختار جیروس دندانه­ای هیپوکامپ حیوانات صرعی با پنتلین تترازول (PTZ) اطلاعات ضد و نقیضی گزارش شده است. هدف ­ از این مطالعه بررسی ­ اثر ورزش ­ بر تعداد سلول­ ها ی بافت جیروس دندانه­ای هیپوکامپ موش صحرایی ­ صرعی ­ شده می­باشد.

مواد و روش ها: در این ­ مطالعه تجربی­ 40 سر موش ­ نر صحرایی به­صورت تصادفی ­ در 4 ­ گروه 10 تایی قرار گرفتند که شامل ­گروه 1- سالم بدون تمرین ورزشی ؛ 2- گروه صرعی شده با PTZ بدون تمرین ورزشی؛ 3- گروه سالم که تمرین ورزشی می گرفتند ؛ و 4- گروه صرعی شده با PTZ بودند. پس ­از گذرندان دوره ورزش (6 هفته) حیوانات بی­ هوش ­ شدند و مغز آن­ها خارج ­ و ثابت شد. بعد از پاساژ بافتی، مقطع ­ گیری ­ و سپس ­ رنگ ­ آمیزی شدند. با روش ایمونوهیستوشیمی ­میزان مرگ سلول های ناحیه­ی هیپوکامپ نیز بررسی شد.

نتایج: میانگین تعداد سلول­های سالم جیروس دندانه­ای هیپوکامپ در موش­های که صرعی شده بودند و ورزش می گرفتند (­ورزش+PTZ) به­طور معنی­داری بیشتر از گروهی بود که صرعی شده (PTZ) و ورزش نمی­گرفتند. هم­چنین، این تغییرات در حیوانات سالم که ورزش می­گرفتند به­صورت معنی­داری بیشتر از گروه کنترل و صرعی شده بود که ورزش نمی­گرفتند. مرگ فیزیولوژیک سلول­های جیروس دندانه­ای هیپوکامپ در موش­های صرعی شده بیشتر از گروه کنترل (سالم)، و صرعی شده بود که تمرین ورزشی ­می­گرفتند.

نتیجه­گیری: مطالعه حاضر نشان می­دهد که صرع تجربی (کیندلین گ) با پنتلین تترازول موجب کاهش نورون­های سالم در ناحیه­ای جیروس دندانه­ای هیپوکامپ می­شود، در حالی­که ورزش تغییرات مورفولوژی نورون­های سالم جیروس دندانه­ی هیپوکامپی را به تاخیر می­اندازد.