سابقه و هدف: دیابت نوع یک، شایعترین اختلال غدد متابولیکی دوران کودکی و نوجوانی است. با توجه به اهمیت کنترل بیماری و تاثیر آن بر زندگی نوجوانان، هدف این مطالعه بررسی توانمندی مراقبت از خود و کیفیت زندگی نوجوانان دیابتی میباشد.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بهصورت نمونهگیری در دسترس، بر روی 74 نوجوان دیابتی پروندهدار در مرکز دیابت کاشان انجام پذیرفت. در این تحقیق پرسشنامههای استاندارد شده کیفیت زندگی با 41 سوال در بخشهای عمومی و اختصاصی با پاسخهای لیکرتی 1 الی 4 و توانمندی مراقبت از خود با 37 سوال در بخشهای نگرشی، عملکردی و همکاری خانواده که دارای 35 پاسخ لیکرتی 1 الی 4 و 2 پاسخ بلی، خیر بود مورد استفاده قرار گرفت. میزان HbA1C اندازهگیری شد و مشخصات دموگرافیک شامل جنس، سن، مدت زمان ابتلا به دیابت و میزان تزریق انسولین نیز ثبت گردید.
نتایج: افراد حاضر در مطالعه دارای میانگین سنی 81/1 ± 44/14 سال و میانگین ابتلای به دیابت 94/1±12/4 سال بودند و بهطور میانگین روزانه 45/12 ± 7/33 واحد انسولین دریافت مینمودند. نتایج بهدست آمده نشان دادند که بین کیفیت زندگی و میزان HbA1C ارتباط معنیدار (58/0=P) وجود ندارد. همچنین، بین توانمندی مراقبت از خود و HbA1C ارتباط معنیدار وجود نداشت (79/0=P). با این همه، بین توانمندی مراقبت از خود و کیفیت زندگی ارتباط معنیدار مشاهده شد (001/0=P).
نتیجهگیری: نتایج حاصله نشان میدهد توانمندی مراقبت از خود و کیفیت زندگی نوجوانان دیابتی مراجعهکننده به مرکز دیابت کاشان با توجه به سطح HbA1c آنها در حد مطلوب نمیباشد.
Afshar, Memarian, Mohammadi. Investigating the relationship between quality of life, self-care capability and HbA1c level in diabetic adolescents . Feyz 2014; 18 (1) :68-75 URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-2194-fa.html
افشار محمد، معماریان ربابه، محمدی عیسی. بررسی رابطه توانمندی مراقبت از خود و کیفیت زندگی با HbA1c در نوجوانان دیابتی. مجله علوم پزشکی فيض. 1393; 18 (1) :68-75