سابقه و هدف: سرطان یکی از اصلی ترین علل مرگ و میر در جهان می باشد که در اثر تکثیر کنترل نشده و گسترش سلول های تغییر شکل یافته ایجاد می شود. سلول های دندریتیک را می توان در ایمنی درمانی سرطان به کار برد. سلول های دندریتیک بارگذاری شده با آنتی ژن توموری می توانند فعالیت ضد توموری سلول های T سایتوتوکسیک را افزایش دهند.

مواد و روش ها: مقالات مرتبط با استفاده از موتور جستجوگر و داده های پایگاه NCBI جستجو گردید. سپس مقالات پژوهشی و مروری از پایگاه های داده Science Direct، Nature، Wiley-Blackwell، Springer و ProQuest تهیه شدند.

نتایج: زیررده های سلول های دندریتیک با کارکردهای متفاوت در بافت های گوناگون انسان و مدل های حیوانی، به ویژه موش شناسایی شده اند. سلول های دندریتیک میلوئیدی انسانی را می توان از مونوسیت های خونی در محیط غنی سایتوکاینی تولید نمود. سلول های دندریتیک CD8+ رایج موشی را نیز می توان از طحال جدا ساخت و یا از سلول های بنیادی مغز استخوان در محیط غنی سایتوکاینی تولید کرد.

نتیجه گیری: برخی از زیررده های سلول های دندریتیک انسانی و موشی شامل سلول های دندریتیک میلوئیدی انسانی و سلول های دندریتیک CD8+ رایج موشی نقش حیاتی در القاء سلول های TH1 و سلول های T سایتوتوکسیک ایفاء می نمایند. بنابراین، این زیر رده ها را می توان به عنوان محرک ایمنی سلولی در ایمنی درمانی سرطان انسان و مدل موشی استفاده نمود.