سابقه و هدف: از زمان کشف فعالیت ضد توموری سیس پلاتین شیمیست­ها تعداد زیادی کمپلکس­های فلزی را سنتز و پتانسیل استعمال ضد توموری آنها را آزمایش کرده­اند. اگرچه کمپلکس­های فلزی تاثیرات شگرفی در درمان سرطان دارند، اما تاثیرات جانبی آنها و پدیده مقاومت و محدودیت در درمان انواع آنها مانع استفاده از آنها شده است. مطالعه حاضر به­منظور بررسی اثرات ضد توموری و فعالیت آپوپتوزی کمپلکس­های حاوی پلاتین، پالادیوم، کبالت و نیکل طراحی شده است.

مواد و روش­ها: در این مطالعه چهار کمپلکس حاوی پلاتین، پالادیوم، کبالت و نیکل سنتز شده بر روی سلول­های سرطانی غده فوق کلیوی موش صحرائی (PC12) با غلظت­های متفاوت تاثیر داده شده و با استفاده از روش­های MTT و LDH، آپوپتوز تعیین گردید.

نتایج: IC(50) کمپلکس­های فلزی پلاتین، پالادیوم، کبالت و نیکل به­ترتیب 9/4 و 6/5 و 5/39 و 3/64 می­باشد که این IC(50) بدین معنی­ است که کمپلکس پلاتین در حدود 8 و 13 برابر کمپلکس­های کبالت و نیکل به­ترتیب قدرت کشندگی (اثر سمیت) در مقابل سلول­های توموری مدولای غده فوق کلیوی دارد. به­هرحال همه این کمپلکس­ها فعالیت لاکتات دهیدروژناز و آپوپتوتیک از خود نشان دادند. آزاد شدن لاکتات دهیدروژناز نیز وابسته به غلظت بود؛ به­طوری­که غلظت 200 میکرومولار پلاتین، پالادیوم، کبالت و نیکل منجر به آزاد شدن لاکتات دهیدروژناز به میزان 94، 84، 64 و 55 درصد گردید.

نتیجه­گیری: ماهیت و موقعیت جانشینی گروه­های بر روی لیگاندهای فلزی نقش مهمی در تعیین فعالیت­های ضد سرطانی این کمپلکس­های سنتز شده ایفا می­کند.