سابقه و هدف: نانو نقره به صورت وسیعی در تجهیزات پزشکی استفاده می‌شود. در این مطالعه به بررسی تاثیرات نانوذرات نقره بر شمارش WBC و RBC در موش های صحرائی نر پرداخته شده است.

مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که بر روی 40 سر موش صحرائی نر نزاد ویستار انجام شد، نانوذرات نقره در غلظت های 50، 100، 200، و 400 ppm به صورت تماس پوستی به گروه های تیمار داده شد. میانگین تعداد RBC و WBC موش ها در گروه های تیمار و کنترل در روز 12 بعد از تیمار با همدیگر مقایسه گردید.

نتایج: آسیب خونی ناشی از تماس پوستی نانوذرات نقره تنها در دوز ppm50،RBC مشاهده گردید. با توجه به تحقیقات انجام شده، احتمالا این اثر موقتی خواهد بود و حداکثر ظرف یک ماه از بین خواهد رفت. در دیگر گروه ها اثر معنادار مشاهده نگردید.

نتیجه گیری: محققین مختلف علت عدم ایجاد اثرات سمی توسط نانوذرات در اکثر پژوهش ها، به خصوص در شرایط درون تنی را به حذف سریع مقداری از آنها توسط سیستم رتیکولواندوتلیال موجود در کبد، طحال و گره های لنفاوی و در نتیجه دفع نانوذرات از بدن و هم چنین از بین رفتن ویژگی های اختصاصی نانوذرات از قبیل اندازه به علت تجمع و اتصال ترکیبات آلی به آنها و در نتیجه عدم جذب و ورود آنها به گردش خون و اندام ها نسبت می دهند.