سابقه و هدف: جیوه نوعی فلز سنگین و از جمله آلاینده های محیطی است که از طریق خوردن ماهی و پر کردن دندان به بدن وارد می شود. این عنصر عامل ایجاد بیماری های مختلف و از جمله بیماری های قلبی عروقی در انسان می باشد. در این تحقیق تاثیر جیوه بر قابلیت اکسید پذیری لیپیدهای سرم مورد بررسی قرار گرفت.

مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی مخلوطی از سرم افراد سالم تهیه شده و به 6 قسمت مساوی تقسیم شد. غلظت جیوه در 5 نمونه به 20، 30، 50، 200 و700 نانومولار رسانده شده و نمونه آخر به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نمونه ها به مدت 24 ساعت در C°37 انکوبه شده و با افزودن مس، اکسیداسیون لیپیدهای سرم القا شد. فرآیند اکسیداسیون با تعیین جذب نمونه ها در طول موج 245 نانومتر پیگیری شد. پارامترهای اکسیدپذیری از جمله زمان تاخیر، بالاترین سرعت و تجمع ترکیبات حاصل از اکسیداسیون محاسبه شد.

نتایج: زمان تاخیر در تمامی غلظت های مورد آزمایش 20، 30، 50، 200 و 700 نانومولار به ترتیب 95/0±7/18، 57/0±5/18، 57/0±5/18، 9/2±2/24، 7/2±7/14 نسبت به کنترل (4/2±33) کاهش و بالاترین سرعت در غلظت nm700 (2/1±7/43) نسبت به کنترل (15/1±40) افزایش یافت (05/0>P).

نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان می دهد که جیوه در تمامی غلظت ها، چه قابل تحمل و چه سمی باعث تسریع اکسیداسیون لیپیدهای سرم شده و با توجه به راه های انتقال آن بایستی توجه ویژه ای به این فلز کرد.