[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره مجله :: شماره جاری :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
بانک‌ها و نمایه‌ها::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
اخلاق در پژوهش::
برای داوران::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
::
Basic and Clinical Biochemistry and Nutrition
..
DOAJ
..
CINAHL
..
EBSCO
..
IMEMR
..
ISC
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
enamad
..
:: دوره 16، شماره 3 - ( دو ماه نامه 1391 ) ::
جلد 16 شماره 3 صفحات 228-219 برگشت به فهرست نسخه ها
تاثیر اینترلوکین-27 بر بهبودی از بیماری انسفالومیلیت خودایمن در موش های C57BL/6
محمد شفیع مجددی ، معصومه ابتکار ، مجید گل کار ، حسین خان احمد
دانشگاه تربیت مدرس ، ebtekarm@modares.ac.ir
چکیده:   (8803 مشاهده)

سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (MS) و مدل حیوانی آن، انسفالومیلیت خود ایمن تجربی (EAE)، بیماری های التهابی مزمن تحلیل برنده میلین سیستم عصبی مرکزی می باشند. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات پلاسمید کد کننده IL-27 بر وضعیت بیماری و برخی پارامترهای ایمونولوژیکی در موش های C57BL/6 مبتلا به EAE بود.

مواد و روش ها: ژن IL-27 موشی در پلاسمید P240 کلون شد. 200 میکروگرم از پلاسمید نوترکیب حاصل (P240-mIL27) در دو نوبت به هرکدام از موش های مبتلا به EAE تزریق شد. گروه کنترل، در این مدت پلاسمید P240 دریافت کردند. حیوانات به صورت روزانه از نظر شدت علایم بالینی بررسی و طبق معیارهای استاندارد نمره دهی می شدند. همه موش ها یک هفته پس از آخرین تزریق پلاسمید، کشته شدند. آزمایش های الایزا و MTT به ترتیب جهت بررسی تولید IL-4، IFN-γ و IL-17 از سلول های طحالی، و میزان تکثیر سلول های طحالی در پاسخ به تحریک با آنتی ژن اختصاصی انجام گرفتند. میزان ارتشاح سلول های ایمنی با آزمایش های هیستوپاتولوژی بررسی گردید.

نتایج: شدت علایم بالینی در موش های گروه آزمایش متعاقب تزریق پلاسمید P240-mIL27 کاهش قابل ملاحظه ای یافت. هم چنین در این گروه، میزان تولید IL-4، بیشتر و میزان تولید IFN-γ و IL-17 کمتر از گروه کنترل بود. در آزمون MTT، سلول های طحالی موش های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، پاسخ تکثیری کمتری از خود نشان دادند. نتایج آزمایش های هیستوپاتولوژی نیز حکایت از ارتشاح کمتر سلول های ایمنی به بافت عصبی-مرکزی موش های گروه آزمایش داشت.

نتیجه گیری: IL-27 با تغییر الگوی پاسخ های التهابی Th1 و Th17 به سمت پاسخ های ضد التهابی Th2، می تواند کاندیدی مناسب در درمان بیماری های التهابی نظیر مولتیپل‌اسکلروزیس باشد.

واژه‌های کلیدی: اینترلوکین 27، بیماری انسفالومیلیت خودایمن تجربی، مولتیپل اسکلروزیس، سلول های Th1، سلول های Th2، سلول های Th17، موش C57BL/6
متن کامل [PDF 397 kb]   (2234 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: medicine, paraclinic
دریافت: 1391/3/4 | ویرایش نهایی: 1391/4/5 | انتشار: 1391/2/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mojadadi M S, Ebtekar M, Golkar M, Khanahmad H. Effect of interleukin –27 on recovery from experimental autoimmune encephalomyelitis in C57BL/6 mice. Feyz 2012; 16 (3) :219-228
URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-1492-fa.html

مجددی محمد شفیع، ابتکار معصومه، گل کار مجید، خان احمد حسین. تاثیر اینترلوکین-27 بر بهبودی از بیماری انسفالومیلیت خودایمن در موش های C57BL/6. مجله علوم پزشکی فيض. 1391; 16 (3) :219-228

URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-1492-fa.html



Creative Commons License
This open access journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial ۴.۰ International License. CC BY-NC ۴. Design and publishing by Kashan University of Medical Sciences.
Copyright ۲۰۲۳© Feyz Medical Sciences Journal. All rights reserved.
دوره 16، شماره 3 - ( دو ماه نامه 1391 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله علوم پزشکی فیض Feyz Medical Sciences Journal
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 46 queries by YEKTAWEB 4645