سابقه و هدف: کاتکولامین ها در بسیاری از اعمال حیاتی بدن هم چون متابولیسم کربوهیدرات ها و چربی ها مشارکت دارند. هدف از این تحقیق بررسی تغییرات کاتکولامین ها در یک فعالیت بدنی شدید و خسته کننده است.

مواد و روش ها: در مطالعه حاضر 14 مرد جوان سالم شرکت کردند. شرکت کنندگان آزمون بروس را تا سرحد خستگی و با میانگین زمان 05/16 دقیقه بر روی تردمیل دویدند. از شرکت کنندگان چهار مرتبه نمونه خون گرفته شد. مرتبه اول پیش از آزمون، مرتبه دوم پس از انجام تست بروس، و مرتبه سوم و چهارم بلافاصله یک و دو روز بعد از اجرای آزمون بود. با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه های تکراری، نتایج اپی نفرین و نور اپی نفرین سرم تحلیل آماری شدند.

نتایج: اطلاعات به دست آمده نشان داد که فعالیت هوازی شدید و تا سرحد خستگی موجب افزایش معنی دار اپی نفرین (001/0>P) و نوراپی نفرین (01/0>P) می شود. این تغییرات در مورد نوراپی نفرین تا دو روز بعد از فعالیت بدنی هوزای ادامه یافت.

نتیجه گیری: به نظر می رسد پاسخ کاتکولامین ها به یک فعالیت بدنی یکسان نبوده و احتمالا تابع تغییرات وضعیت فرد قبل از فعالیت بدنی و نیز مدت و شدت تمرین باشد. میانگین زمان اجرای فعالیت بدنی شدید 05/16 دقیقه و با حداکثر اکسیژن مصرفی 83/54 میلی‌لیتر در کیلوگرم در دقیقه، می تواند تغییرات زیادی در متغیرهای تحقیق به وجود آورد.