سابقه و هدف: سازوکار نوروفیزیولوژیکی افزایش قدرت از طریق تمرینات قدرتی هنوز دقیقا مشخص نگردیده است. این پژوهش با هدف تعیین اثر 8 هفته تمرین مقاومتی بر میزان فعالیت استیل کولین استراز نوع 12A در عضلات موش‌ صحرایی انجام شده است.

مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی تعداد 16 سر موش صحرایی نر به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرینی به مدت 8 هفته و هفته ای 5 جلسه برروی نردبان های مخصوص ساخت پژوهش گر به ارتفاع 1 متر و 26 پله با حمل یک وزنه به میزان 30 درصد وزن بدن خود که به دُم آنها بسته می شد، تمرینات خود را آغاز نمودند و این میزان به 200 درصد وزن بدن حیوانات در هفته آخر رسید. تمرینات شامل 3 نوبت 4 تکراری با 3 دقیقه استراحت بین نوبت ها بود. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی عضله ( FHL (Flexor hallucis longus حیوانات تحت شرایط استریل از طریق شکاف بر روی ناحیه پشتی جانبی اندام پشتی تحتانی جدا شد. در نهایت میزان فعالیت استیل کولین استراز در گروه های مطالعه انجام شد.

نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که میزان فعالیت این آنزیم در گروه مقاومتی در عضله FHLتغییر معنادار (226/0=P) نداشته است (مقاومتی: 48/0±31/1 در برابر کنترل: 29/0±01/1).

نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشان داد تمرینات مقاومتی نمی تواند میزان فعالیت استیل کولین استراز که از آن به عنوان شاخص رهایش استیل کولین استفاده می شود، افزایش دهد.