سابقه و هدف: آسیب عصبی یکی از مهمترین عوامل ایجادکننده دردهای نوروپاتیک می باشد که با علایمی مثل درد خودبخودی، آلودینیا و هایپرآلژزیا همراه است. با توجه بر اینکه مکانسیمهای زمینه ساز دردهای نوروپاتیک کاملاً شناخته شده نیستند، تحقیقات وسیعی در این خصوص در حال انجام است. لذا این مطالعه به منظور مقایسه پاسخهای رفتاری مدل های درد نوروپاتی CCI و SNI با گروه شاهد انجام گرفت.

مواد و رو ش ها: این تحقیق به روش تجربی انجام و از موش‌های صحرایی نر بالغ نژاد Dawley Sprague در محدوده وزنی 230 تا 280 گرم استفاده گردید. حیوانات بصورت تصادفی به 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند و بر اساس وزن بدن به وسیله پنتوباربیتال سدیم با دوز mg/kg 50 و به صورت تزریق درون صفاقی بیهوش ‌شدند. آنگاه عمل جراحی بر اساس مدلهای CCI و SNI و گروه شاهد روی حیوانات صورت گرفت. سپس پاسخهای رفتاری حیوانات نسبت به محرکهای غیردردناک حرارتی (تست حباب استن) و مکانیکی (تست Von Frey ) و محرکهای دردناک حرارتی (تست Radiant Heat ) و مکانیکی (تست Pin Prick ) طی روزهای صفر( قبل از عمل جراحی) و 3، 7، 14، 21 و 28 بعد از عمل جراحی بررسی و از آنالیز آماری ANOVA تکراری جهت مقایسه نتایج حاصل از تستهای رفتاری استفاده گردید.

یافته ها : پاسخهای رفتاری گروههای CCI و SNI در مقایسه با گروه شاهد نسبت به تحریکات مکانیکی و حرارتی غیردردناک افزایش معنی د اری داشت که نشاندهنده آلودینیای حرارتی و مکانیکی بود. همچنین حساسیت به محرکهای مکانیکی و حرارتی آسیب ر سان در گروههای CCI و SNI نسبت به گروه شاهد افزایش معنی د اری نشان داد که حاکی از هایپرآلژزیای حرارتی و مکانیکی بود. بعلاوه، حیوانات گروه SNI در مقایسه با گروه CCI آلودینیای مکانیکی را در روز سوم با دامنه بالاتری نشان دادند ( p<0.05 ). اما حیوانات گروه CCI در مقایسه با گروه SNI آلودینیای حرارتی را در روز هفتم شدیدتر نشان دادند ( P<0.05 ).

نتیجه گیر ی: حیوانات در مدلهای درد نوروپاتی SNI و CCI حساسیت شدیدی به محرکهای حرارتی و مکانیکی غیر دردناک (پدیده آلودینیا) و محرکهای حرارتی و مکانیکی دردناک (پدیده هایپرآلژزیا) نشان دادند، بطوریکه پدیده آلودینیای مکانیکی در حیوانات گروه SNI برجسته تر از حیوانات گروه CCI بود.