سابقه و هدف: اختلالات اسکلتی عضلانی مرتبط با کار یکی از شایع ترین آسیب های شغلی محسوب می شوند. در صنایع خودروسازی به دلیل وجود ریسک فاکتورهای فراوان شیوع این اختلالات زیاد گزارش شده است. لذا، این مطالعه با هدف بررسی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و ریسک فاکتورهای شغلی آن در شاغلین یکی از صنایع خودروسازی شهر تهران طی سال 1388 انجام گرفت.

مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی - مقطعی بر روی 145 نفر از کارگران قسمت های مختلف صنعت خودروسازی که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. شیوع اختلالات با استفاده از پرسشنامه استاندارد نوردیک (Nordic) و ریسک فاکتورهای شغلی مربوطه، با استفاده از شاخص KIM (Key Indicator Method) بررسی شده و داده ها با استفاده از آزمون مجذور کای مورد ارزیابی قرار گرفتند.

نتایج: بیشترین شیوع علائم اختلالات اسکلتی- عضلانی مربوط به مشاغل نصب تایر (8/92 درصد) و نصب انباره اگزوز (4/88 درصد) و کمترین شیوع مربوط به واحد نصب درب خودرو (7/43 درصد) بود. وضعیت بدنی نامطلوب در حین کار، بلند کردن و حمل دستی بار، و خمش و پیچش کمر در حین کار، مهمترین ریسک فاکتورهای اختلالات اسکلتی عضلانی در ناحیه کمر بودند. همچنین، ارتباط معنی داری بین سطح ریسک و شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی مشاهده به دست آمد (05/0>P).

نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت، عمده ترین مشکل ارگونومیک در واحدهای مورد مطالعه وضعیت نامطلوب بدن، بلند کردن و حمل دستی بار و خمش و پیچش کمر بودند. انجام مداخلات ارگونومیکی در مشاغل مشخص شده ضروری به نظر می رسد.