AU - Nikseresht, Mahmoud AU - Taherikalani, Abdolhossein TI - Cytokines response during a month of detraining in trained and overweight men PT - JOURNAL ARTICLE TA - KAUMS JN - KAUMS VO - 22 VI - 5 IP - 5 4099 - http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3572-fa.html 4100 - http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-3572-fa.pdf SO - KAUMS 5 AB  - سابقه و هدف: سازگاری ­های فیزیولوژیکی ناشی از تمرین ورزشی در اثر قطع فعالیت ورزشی کاهش می ­یابد، اما داده ­ها درخصوص مقایسه اثر قطع فعالیت ورزشی متعاقب انواع مختلف تمرین محدود است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر اثر قطع فعالیت ورزشی بر میزان سایتوکاین­ ها در مردان دارای اضافه­ وزن و تمرین­کرده هوازی و مقاومتی بود. مواد و روش ­ها: در مطالعه نیمه ­تجربی حاضر 19 مرد تمرین­کرده (25 تا 38 سال) بر اساس نوع تمرین در گروه ­های مقاومتی (10 نفر) و هوازی (9 نفر) قرار گرفتند. گروه ­ها بر اساس سطح فعالیت بدنی، سن و شاخص توده بدن یکسان­سازی شدند. آزمودنی­ ها به ­مدت یک ماه از انجام هرگونه فعالیت ورزشی اجتناب کردند. از همه آزمودنی­ ها پیش و پس از یک ماه قطع فعالیت ورزشی نمونه­ خون برای سنجش غلظت سرمی اینترلوکین-10 ((IL-10، IL-17A و IL-20 گرفته شد. نتایج: پس از 4 هفته قطع فعالیت ورزشی درصد چربی بدن و اندازه محیط کمر در گروه ­های تمرین­کرده مقاومتی و هوازی به­ طور معنی­ داری افزایش یافت. این در حالی بود که حداکثر اکسیژن مصرفی در این گروه ­ها به ­طور معنی­ داری کاهش داشت (برای همه متغیرها، 0/05<P). غلظت IL-17A (0/049=P) تنها در گروه تمرین­کرده مقاومتی به­ طور معنی ­داری افزایش یافت، ولی تغییر معنی­ داری در غلظت IL-10 و IL-20 در پاسخ به قطع فعالیت ورزشی در گروه ­ها مشاهده نگردید (برای هر دو، 0/05>P). نتیجه­ گیری: به ­نظر می­ رسد نتایج منفی یک ماه قطع فعالیت ورزشی در مردان تمرین­کرده مقاومتی (افزایش IL-17A) بارزتر است. CP - IRAN IN - Department of Exercise Physiology, Ilam Branch, Islamic Azad University, Ilam, I. R. Iran. LG - eng PB - KAUMS PG - 497 PT - Research YR - 2018