سابقه و هدف: با توجه به اهمیت و نقش سیستم ارجاع در بکارگیری امکانات آموزشی-درمانی و به منظور تعیین نحوه ارجاع در مراجعین به بیمارستان های کاشان، این پژوهش در سال 1375 انجام گرفت.

مواد و روش ها: این پژوهش به روش توصیفی بر روی 614 نفر و به صورت مستمر Sequential) انجام گرفت. این تعداد براساس قابل قبول (10%) ارجاع و با سطح اطمینان 95% و خطای 2.3% تعیین و بر حسب نسبت تخت های 5 بیمارستان کاشان تقسیم و سهم هر بیمارستان مشخص و سپس از هر فرد نمونه مشخصات سن، جنس، سطح سواد، علت مراجعه، دفعه مراجعه، نحوه پرداخت هزینه های بیمارستانی و نیز نحوه ارجاع به بیمارستان مشخص و ثبت گردید.

یافته ها: 350 نفر (57%) زن و بقیه مرد، سن مراجعین 20.24±37.9 سال، 75.21% متاهل، 32.2% بیماری های غیر عفونی حاد، 25.7% بیماری های مزمن، 19.5% بیماری های عفونی و 22.5% را بقیه بیماری ها تشکیل می دادند و 47.2% بیماران به صورت خود-ارجاعی مراجعه کرده بودند.

نتیجه گیری: با توجه به نحوه ارجاع بیماران و تاثیر آن بر عملکرد سیستم بهداشتی و درمانی، توصیه می گردد هرچه سریعتر علل مشکلات سیستم ارجاع بررسی و اقدامات در جهت کاهش مشکل معمول گردد.