سابقه و هدف: یکی از شایع­ترین اعمال جراحی بیمارستانی در سراسر دنیا سزارین است که اغلب تحت بی‌حسی نخاعی انجام می‌گردد. این تحقیق جهت بررسی تاثیر افزودن میدازولام داخل نخاعی در کیفیت طول دوره­ بی‌دردی سزارین در بیمارستان معتضدی کرمانشاه در سال 85- 1384 انجام گرفت.

مواد و روش­ها: مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی و دوسوکور بر روی 124 زن سزارینی که به دو گروه تقسیم شدند، انجام شد. به 62 بیمار بوپیواکائین با سرم نمکی و به 62 بیمار بوپیواکایین با میدازولام، داخل نخاعی تزریق گردید. زمان شروع، بازگشت و پایان بی­حسی، شدت درد قبل و بعد از عمل، نشانه­های حیاتی، زمان درخواست اولین مسکن و عوارض در دو گروه تعیین گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری از آزمون­های t مستقل، c ² ، من ویتنی و فیشر استفاده شد.

نتایج: نتایج تحقیق نشان داد، طول مدت بی‌دردی از 19/55 ± 18/142 دقیقه در گروه کنترل به 33/77 ± 06/178 دقیقه در گروه تجربی افزایش معنی­دار (02/0 p< ) و شدت درد در دقیقه 15 پس از عمل از 32/1 ± 21/1 به 11/1 ± 45/0 و در دقیقه 120 پس از عمل از 1/2 ± 97/4 به 64/1 ± 2 کاهش معنی­دار داشته است (007/0 p< ) و بی­حسی 052/0 ± 72/1 دقیقه سریع­تر شروع شده است. اضافه کردن میدازولام داخل نخاعی موجب تغییر نشانه­های حیاتی نگردید. میزان تهوع و استفراغ با میدازولام افزایش یافت.

نتیجه‌گیری: چنانچه در مطالعات وسیع­تر عدم افزایش تهوع و استفراغ به دنبال استفاده از میدازولام مشاهده شود شاید بتوان در بیماران سزارینی میدازولام داخل نخاعی را به عنوان یک داروی مناسب برای کاهش درد و افزایش طول مدت بی‌دردی به همراه بوپیواکائین به کار برد.