سابقه و هدف: افزایش استرس اکسیداتیو به‌دنبال هیپوکسی بارداری، یک مکانیسم مهم برای اختلال در پاسخ‌های حرکتی بعد از تولد است. با توجه به این‌که استفاده از مکمل‌هایی نظیر اسیدهای چرب امگا-3 نقش محافظتی برای سیستم عصبی دارد، در این مطالعه، مکانیسم محافظتی روغن ماهی، طی ایجاد استرس بارداری با مدل هیپوکسی بر هماهنگی حرکتی زاده‌های نر موش‌صحرایی بررسی شد.
مواد و روش‌ها‌: در این مطالعه تجربی، موش‌های‌صحرایی ماده باردار (ویستار) به‌طور تصادفی به 5 گروه آزمایشی تقسیم شدند: کنترل (بدون تیمار)، شاهد (دریافت‌کننده سالین)، هیپوکسی (10 درصد اکسیژن، 90 درصد نیتروژن، روز 6 تا 15 بارداری)، روغن ماهی (1 میلی‌لیتر) و گروه هیپوکسی تیمارشده با روغن ماهی. برای مطالعه مکانیسم محافظتی روغن ماهی، نمونه‌گیری از سرم مادران و زاده‌ها برای سنجش شاخص‌های استرس اکسیداتیو انجام شد. فعالیت حرکتی و تعادل نیز در زاده‌های نر 30 روزه با آزمون‌های جعبه باز و روتارود ارزیابی شدند. داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی بررسی شدند.
نتایج: حرکت و شاخص‌های استرس اکسیداتیو به‌ترتیب در گروه هیپوکسی نسبت به گروه شاهد، کاهش و افزایش معنی‌داری یافت؛ در حالی‌که تیمار با روغن ماهی، فعالیت حرکتی را در گروه روغن ماهی/هیپوکسی نسبت به گروه هیپوکسی افزایش و استرس اکسیداتیو را کاهش داد (0/05P <).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، تیمار روغن ماهی در طی هیپوکسی مزمن دوران بارداری با کاهش استرس اکسیداتیو ایجادشده به‌دنبال هیپوکسی، می‌تواند باعث بهبود فعالیت حرکتی و تعادل شود.