سابقه و هدف: ارزیابی کیفیت پروتئین مواد غذا یی به دلایل زیستی و اقتصادی از اهمیت ویژهای برخوردار است. به همین علت روش های زیستی ، میکروبیولوژیک، شیمیا یی و تلفیقی برای تعیین کیفیت پروتئینها معرفی و به کار گرفته شده است. در بین روش های موجود، قابلیت حقیقی هضم پروتئین ( TPD ) به عنوان روش مناسب برای تعیین کیفیت پروتئین ها پیشنهاد شده است. میزان قابلیت حقیقی هضم پروتئین در رژیم غذایی هندی ها 75 -54 درصد، گواتمالا 77 درصد و برزیل 78 درصد گزارش شده که به طور قابل ملاحظه ای کمتر از رژیم غذایی گیاه خواران آمریکای شمالی 94 -88 می باشد. حدس زده می شود که قابلیت حقیقی هضم پروتئین در بعضی از کشورهای در حال توسعه نگران کننده تر باشد. با توجه به مصرف بالای فرآورده های غلات از جمله نان و ماکارونی (آرد گندم + سویـا) به ویژه در خانوارهای کم درآمد این مطالعه با هدف ارزیابی قابلیت حقیقی هضم پروتئین ( TPD ) آرد گندم و مخلوط آرد گندم + سویا در مقایسه با پروتئین استاندارد کازئین انجام گرفت.
مواد و روشها: تحقیق با طراحی تجربی روی تعداد 32 موش صحرا یی نر در سن 21 روز، از نژاد Wistar تحت 4 رژیم غذایی در گروه های 8 تا یی شامل آرد گندم (مورد 1) و مخلوط آرد گندم + سویـا (مورد 2 ) ، کازئین + متیونین ( استاندارد ) و بدون پروتئین (پایه) برای مطالعه TPD قرار داده شدند. طول دوره ی مطالعه برای TPD ، 9 روز بود. به منظور محاسبه ی TPD ، مقدار ازت دریافتی و ازت دفعی حیوانات تعیین گردید. میزان TPD گروه کازئین + متیونین با آرد گندم و مخلوط آرد گندم + سویـا با آزمون آماری t-test مورد ارزیابی آماری قرار گرفت.
نتایج : ارقام 3/2 ± 4/93، 6/3 ± 9/93 و 9/5 ± 3/80 ب ه عنوان میانگین و انحراف معیار شاخص TPD به ترتیب برای پروتئینهای کازئین + متیونین، آرد گندم و مخلوط آرد گندم + سویـا بود. همچنین نتیجه ی آزمون آماری بین گروه کازئین + متیونین با گروه مخلوط آرد گندم + سویـا معنی دار می باشد (0001/0 p< ). میانگین غذای دریافتی در گروه های بدون پروتئین، کازئین + متیونین، آرد گندم و آرد گندم + سویا ب ه ترتیب 19، 7/48، 3/28 و 4/45 بوده است.
نتیجهگیری: کیفیت پروتئین آرد گندم برابر کازئین ولی مخلوط آرد گندم + سویـا پایین تر از کازئین می باشد. بنابراین میتوان با افزایش مقدار پروتئین سویا ، ارایه راه کارهای کاربردی در تکنولوژی تولید سویا و استفاده از واریته مناسب تر آرد به ویژه سمولینا قابلیت هضم مخلوط آرد گندم + سویـا را افزایش داد.
Asemi Z, Taghizade M. Comparison of true protein digestibility (TPD) of wheat flour and wheat flour mixture plus soy protein with casein standard protein. Feyz 2007; 11 (2) :39-43 URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-38-fa.html
عاصمی ذات ال..، تقی زاده محسن. ارزیابی قابلیت حقیقی هضم پروتئین (TPD) آرد گندم و مخلوط آرد گندم + سویا در مقایسه با پروتئین استاندارد کازئین. مجله علوم پزشکی فيض. 1386; 11 (2) :39-43