:: دوره 23، شماره 5 - ( دوماه نامه 1398 ) ::
جلد 23 شماره 5 صفحات 542-535 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی میزان غلظت سرمی مالون دی آلدهید و فعالیت آنزیمی آنزیم های پاراکسوناز و آریل استراز در زنان با سابقه سقط مکرر خودبه خودی
مریم سنجدی ، هاشم نیری*
گروه بیوشیمی، واحد فلاورجان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران ، Hashem.nayeri@yahoo.com
چکیده:   (2979 مشاهده)
سابقه و هدف: سقط مکرر به‌عنوان یک رویداد آسیب­زا برای زوج­ ها مطرح است و منجر به بروز علائمی همچون اضطراب و افسردگی در زوجین می­ شود. مالون­دی ­آلدهید (MDA) در بیماری ­های گوناگونی ازجمله سقط مکرر خودبه ­خودی (RSA) نقش دارد. پاراکسوناز و آریل­استراز، آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان با اثرات محافظتی گوناگون می‌باشند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط سطح سرمی MDA و فعالیت آنزیمی آنزیم‌های پاراکسوناز و آریل­استراز در زنان با سقط مکرر خودبه ­خودی می‌باشد.    
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، تعداد 53 زن غیرباردار با سابقه سقط مکرر خودبه­ خودی به‌عنوان گروه بیماران و 47 زن غیرباردار به‌عنوان گروه کنترل وارد مطالعه شدند. سطح سرمی مالون­دی­ آلدهید در نمونه‌های سرم با یک روش رنگ­ سنجی با تیوباربیتوریک اسید تعیین شد. فعالیت آنزیم پاراکسوناز و آریل­استراز توسط روش اسپکتروفتومتری اندازه‌گیری شد.
نتایج: میانگین سطح سرمی مالون­دی ­آلدهید در گروه بیماران سقط مکرر خودبه­خودی در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معناداری افزایش ‌یافته­ بود (0/03= P، 77/0±47/5 vs. 00/1±55/7). اختلاف معناداری در فعالیت آنزیم‌های پاراکسوناز و آریل­استراز در دو گروه مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که در زنان با سابقه سقط مکرر خود­به ­خودی، استرس اکسیداتیو و پراکسیداسیون لیپیدها افزایش می ­یابد و متعاقباً ممکن است نقش‌هایی در زنان غیرباردار با سابقه RSA داشته ­باشد. بنابراین افزایش استرس اکسیداتیو در زنان با سابقه RSA تنها مربوط به دوران بارداری نمی‌باشد.
واژه‌های کلیدی: سقط مکرر، استرس اکسیداتیو، مالون دی آلدهید، پاراکسوناز، آریل استراز
متن کامل [PDF 374 kb]   (1540 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: medicine, paraclinic
دریافت: 1397/9/4 | ویرایش نهایی: 1398/9/26 | پذیرش: 1398/5/8 | انتشار: 1398/9/25
فهرست منابع
1. Ford HB, Schust DJ. Recurrent pregnancy loss: etiology, diagnosis, and therapy. Rev Obstet Gynecol 2009; 2(2): 76.
2. Nunes DP, Spegiorin LC, Mattos CC, Oliani AH, Vaz-Oliani DC, Mattos LC. The ADA* 2 allele of the adenosine deaminase gene (20q13. 11) and recurrent spontaneous abortions: an age-dependent association. Clin 2011; 66(11): 1929-33.
3. El Hachem H, Crepaux V, May-Panloup P, Descamps P, Legendre G, Bouet PE. Recurrent pregnancy loss: current perspectives. Int J Womens Health 2017; 9: 331.
4. Agarwal A, Gupta S, Sharma RK. Role of oxidative stress in female reproduction. Reprod Biol Endocrinol 2005; 3(1): 28.
5. Gulum M, Gumus K, Yeni E, Dogantekin E, Ciftci H, Akin Y, et al. Blood and semen paraoxonase—arylesterase activities in normozoospermic and azoospermic men. Androl 2017; 49(9): e12752.
6. Gil-Villa AM, Cardona-Maya W, Agarwal A, Sharma R, Cadavid Á. Role of male factor in early recurrent embryo loss: do antioxidants have any effect?. Fertil Steril 2009; 92(2): 565-71.
7. Kim DS, Marsillach J, Furlong CE, Jarvik GP. Pharmacogenetics of paraoxonase activity: elucidating the role of high-density lipoprotein in disease. Pharmacogenomics 2013; 14(12): 1495-515.
8. Mackness M, Mackness B. Human paraoxonase-1 (PON1): Gene structure and expression, promiscuous activities and multiple physiological roles. Gene 2015; 567(1): 12-21.
9. Krzystek-Korpacka M, Boehm D, Matusiewicz M, Diakowska D, Grabowski K, Gamian A. Paraoxonase 1 (PON1) status in gastroesophageal malignancies and associated paraneoplastic syndromes—connection with inflammation. Clin Biochem. 2008; 41(10-11): 804-11.
10. Mackness MI, Durrington PN, Mackness B. The role of paraoxonase 1 activity in cardiovascular disease. Am J Cardiovasc Drugs 2004; 4(4): 211-7.
11. Dirican M, Akça R, Sarandol E, Dilek K. Serum paraoxonase activity in uremic predialysis and hemodialysis patients. J Nephrol 2004; 17(6): 813-8.
12. Durrington PN, Mackness B, Mackness MI. Paraoxonase and atherosclerosis. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2001; 21(4): 473-80.
13. Serhatlioglu S, Gursu MF, Gulcu F, Canatan H, Godekmerdan A. Levels of paraoxonase and arylesterase activities and malondialdehyde in workers exposed to ionizing radiation. Cell Biochem Funct 2003; 21(4): 371-5.
14. Aviram M, Rosenblat M, Billecke S, Erogul J, Sorenson R, Bisgaier CL, et al. Human serum paraoxonase (PON 1) is inactivated by oxidized low density lipoprotein and preserved by antioxidants. Free Radic Biol Med 1999; 26(7-8): 892-904.
15. Camuzcuoglu H, Arioz DT, Toy H, Kurt S, Celik H, Erel O. Serum paraoxonase and arylesterase activities in patients with epithelial ovarian cancer. Gynecol Oncol 2009; 112(3): 481-5.
16. Jarvik GP, Tsai NT, McKinstry LA, Wani R, Brophy VH, Richter RJ, et al. Vitamin C and E intake is associated with increased paraoxonase activity. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2002 1; 22(8): 1329-33.
17. Précourt LP, Amre D, Denis MC, Lavoie JC, Delvin E, Seidman E, et al., The three-gene paraoxonase family: physiologic roles, actions and regulation. Atheroscler 2011; 214(1): 20-36.
18. Solati M, Raiszadeh F, Azizi FE. Lipids, apolipoproteins, lipid oxidation and paraoxonase enzyme activity In diabetic and non-diabetic end stage renal disease patients. Int J Endocrinol Metab 2008; 4: 175-82.
19. Modaresi A, Nafar M, Sahraei Z. Oxidative stress in chronic kidney disease. Iran J Kidney Dis 2015; 9(3): 165.
20. Kural BV, Örem C, Uydu HA, Alver A, Örem A. The effects of lipid-lowering therapy on paraoxonase activities and their relationships with the oxidant–antioxidant system in patients with dyslipidemia. Coron Artery Dis 2004; 15(5): 277-83.
21. Ayar G, Atmaca YM, Alışık M, Erel Ö. Effects of paraoxonase, arylesterase, ceruloplasmin, catalase, and myeloperoxidase activities on prognosis in pediatric patients with sepsis. Clin Biochem 2017; 50(7-8): 414-7.
22. Gałczyński K, Bełtowski J, Nowakowski Ł, Vasilevska D, Rechberger T, Semczuk A. Serum paraoxonase 1 activity and protein N-homocysteinylation in primary human endometrial cancer. Tumour Biol 2018; 40(9): 1010428318797869.


XML   English Abstract   Print



Creative Commons License
This open access journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial ۴.۰ International License. CC BY-NC ۴. Design and publishing by Kashan University of Medical Sciences.
Copyright ۲۰۲۳© Feyz Medical Sciences Journal. All rights reserved.
دوره 23، شماره 5 - ( دوماه نامه 1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها