سابقه و هدف: با توجه به گستردگی و شیوع سوانح، عوارض کوتاه مدت و بلند مدت ناشی از آن ها و با توجه به هزینه های کلانی که صرف رسیدگی به امور حوادث می گردد و به منظور تعیین میزان عوامل خارجی صدمات در شهرستان کاشان این تحقیق در سال 1379 انجام پذیرفت.

مواد و روش ها: تحقیق به روش مطالعه داده های موجود در پرونده کلیه بیماران بستری شده در سال 1379 که به علت سوانح به بیمارستان نقوی مراجعه کرده اند، صورت پذیرفت، سن، جنس، نوع حادثه و ناحیه صدمه دیده، از پرونده بیماران استخراج و به یک فرم اطلاعاتی منتقل گردید و داده های آن با آمار توصیفی ارائه شد.

یافته ها: جمعا 2041 نفر افراد واجد شرایط وجود داشتند که 75.6% مرد و 24.4% زن بودند. زنان در حادثه سقوط 35.5% و در سایر موارد حوادث 19% سهیم بوده اند (P<0.001). مردان در محدوده سنی 10 تا 30 سال و زنان در سنین بالای 50 سال، بیشتر از سایر گروه های سنی در مواجهه با حوادث بوده اند. 49.2 درصد حوادث با وسایل نقلیه بوده که در این گروه، موتور سیکلت با 56%، نقش بیشتری را داشته است. شایع ترین ناحیه صدمه دیده را سر و گردن با 32% و سپس پا با 31% به خود اختصاص داده بود.

نتیجه گیری و توصیه ها: بالا بودن میزان رخداد حوادث در رده سنی 30-10 سال که فرد دارای بیشترین کارآیی است، نشان دهنده نیاز جامعه به برنامه ریزی دقیق در شناسایی صحیح و کاهش سریع عوامل بروز سوانح و حوادث می باشد که این امر با استفاده از اطلاعات جامع و آمارهای دقیق امکان پذیر خواهد بود. بدین منظور می توان از کتب کدگذاری بیماری ها (ICD) که توسط سازمان بهداشت جهانی ارائه شده استفاده نمود تا ضمن جمع آوری دقیق اطلاعات براساس استانداردهای بین المللی، امکان مقایسه آمارها در سطح بین المللی نیز ممکن باشد. براساس این مطالعه به نظر می رسد که بیشترین میزان حوادث در شهر کاشان مربوط به وسایل نقلیه و بخصوص حوادث ناشی از تصادفات موتور سیکلت می باشد.