سابقه و هدف: لکنت زبان اختلالی است که از نظر عاطفی بر فرد اثر گذاشته و می تواند باعث اختلال در عملکرد فرد، عدم اعتماد به نفس، افسردگی، اشکال در برقراری ارتباط و سرانجام انزوا و دوری از موقعیت های اجتماعی گردد. این مطالعه به منظور ارزیابی همبودی اختلالات روانی کودکان ۳ تا ۱۲ساله مبتلا به لکنت زبان مراجعه کننده به کلینیک گفتاردرمانی بیمارستان اخوان طی سال های ۸7-1386 انجام گرفت.
مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه مقطعی، تعداد 50 نفر با استفاده از روش سرشماری انتخاب شده و با استفاده از مصاحبه ی بالینی بر اساس چک لیست DSM-IV-TR توسط روانپزشک و آزمون هوش وکسلر مورد ارزیابی قرار گرفتند. از آزمون آماری مجذور کای برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
نتایـج: اختلال روانی همبود در 70 درصد کودکان مبتلا به لکنت زبان وجود داشت. شایع ترین آنها اختلال بیش فعالی کمبود توجه در ۱۸ نفر (4/51 درصد) و اختلال اضطرابی در ۶ نفر (7/25 درصد) بود. در این مطالعه بین اختلال روانی همبود با سن (005/0=P) و تحصیلات کودک (003/0=P) تفاوت معناداری مشاهده شد.
نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان دادند که اکثر کودکان دارای اختلالات روانی همبود بوده و باتوجه به پیامدهای این اختلالات، پیشنهاد می‌گردد متخصصین توجه بیشتری به اختلالات همبود در این بیماران داشته باشند تا برنامه های درمانی کامل تر و موثرتری را ارائه دهند.
Ghoreishi F S, Assarian F, Sepehrmanesh Z, Ahmadvand A, Etesam F. Comorbidity of mental disorders among the stuttering children referred to speech therapy department of Akhavan hospital in Kashan . Feyz 2012; 16 (2) :182-187 URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-1441-fa.html
قریشی فاطمه سادات، عصاریان فاطمه، سپهرمنش زهرا، احمدوند افشین، اعتصام فرناز. همبودی اختلالات روانی در کودکان مبتلا به لکنت زبان مراجعه کننده به بخش گفتار درمانی بیمارستان اخوان کاشان طی سال های 87-1386. مجله علوم پزشکی فيض. 1391; 16 (2) :182-187
.png){kind=logo}
