سابقه و هدف: در مطالعه حاضر اثرات دو فلز آلومینیوم و کادمیوم بر روی پارامترهای فونکسیون کبد (فعالیت LDH ، AST ، ALT ، غلظت بیلی­روبین تام و پروتئین) در سرم موش­های صحرائی با غلظت و زمان­های مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است.

مواد و روش­ها: نمک­های آلومینیوم و کادمیوم با دوزهای مختلف به موش­های صحرائی تزریق شد و پس از اتمام تزریق در زمان­های معین، حیوانات کشته شدند و سرم خون آنها جمع­آوری شد. غلظت آنزیم­های کبدی با روش­های معتبر آزمایشگاهی اندازه­گیری شدند.

نتایج: اثرات آلومینیوم بر فعالیت LDH وابسته به غلظت و زمان بود. فعالیت آمینوترانسفرازهای AST و ALT افزایش کمتری را نسبت به نتایج اثرات کوتاه مدت آلومینیوم نشان داد. و افزایش غلظت بیلی­روبین تام در سرم قابل ملاحظه بود، در صورتی­که افزایش غلظت پروتئین در سرم ناچیز ­بود. در رابطه با کادمیوم، نسبت میزان افزایش فعالیت LDH در سرم وابسته به غلظت و زمان بود؛ به­طوری­که نتایج حاصل نشان می­دهد که غلظت­های کم کادمیوم، تغییرات شدیدتری را نسبت به آلومینیوم اعمال کرده است. غلظت بیلی­روبین تام و پروتئین در سرم متناسب با افزایش غلظت کادمیوم و زمان تزریقات افزایش یافته بود. در بررسی فعالیت آمینوترانسفرازهای AST و ALT مشخص شد که با افزایش غلظت کادمیوم این دوفاکتور افزایش یافته­اند.

نتیجه­گیری: به­طور کلی آلومینیوم و کادمیوم هردو برای سلول­های کبدی سمی بوده و باعث تغییرات فیزیولوژیک و مورفولوژیک هپاتوسیت­ها می­گردند که افزایش این تغییرات تابع غلظت می­باشد و در زمان­های طولانی، افزایش تغییرات پارامترهای فونکسیون کبد در سرم قابل ملاحظه است.