---

سابقه و هدف: عقرب مزوبوتوس اپیوس متعلق به خانواده بوتیده می‌باشد. این عقرب یکی از فراوان‌ترین عقرب‌ها در ناحیه خوزستان است و مسوول حدود ۴۵% عقرب‌زدگی‌ها در این ناحیه است. زهر عقرب‌ها از نوروتوکسین‌هایی تشکیل شده که کانال‌های یونی سلول‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهند. با توجه به اهمیت مطالعه روی عقرب‌ها در این ناحیه جغرافیایی و اینکه کار زیادی در ارتباط با فعالیت آنزیم‌ها در زهر عقرب مزوبوتوس اپیوس اپیوس انجام نشده بود بر آن شدیم تا فراکسیون‌های زهر عقرب مزوبوتوس اپیوس را توسط کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون جدا نموده و فعالیت آنزیم‌های فسفولیپاز A_۲ و هیالورونیداز را در فراکسیون‌های جدا شده بررسی نماییم.

مواد و روش‌ها: یک گرم زهر خام در ۱۰ میلی‌لیتر آب حل گردید و در xg ۱۸۰۰۰ به مدت ۱۲ دقیقه سانتریفوژ گردید. محلول رویی که حاوی پروتئین بود در ستون کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون حاوی سفادکس G۵۰ در تعادل با بافر استات آمونیوم ۲۰ میلی‌مولار PH ۴,۷ با سرعت ۳۰ میلی‌لیتر در ساعت به کار برده شد. محلول خروجی در حجم‌های ۳ میلی‌لیتر جمع‌آوری شد. جذب نوری به طور مداوم در طول موج ۲۸۰ نانومتر اندازه‌گیری گردید. سپس مقدار پروتئین، فعالیت آنزیم فسفولیپاز A_۲ و هیالورونیداز در تمام فراکسیون‌های جدا شده اندازه‌گیری شد.

نتایج: یک گرم زهر خام حاوی ۸۱۶ میلی‌گرم پروتئین بود. فعالیت آنزیم در زهر خام، فراکسیون I و به مقدار جزیی در فراکسیون II مشاهده شد و به ترتیب دارای ۱۲/۵۳، ۳/۷۶ و ۴۳/۲% فعالیت همولیزی می‌باشند. فعالیت مخصوص آنزیم به ترتیب ۳۲/۵۹۰، ۱۰۹۰ و ۳۷/۳۰ می‌باشد. فعالیت هیالورونیداز در زهر خام و تنها در فراکسیون اول مشاهده شد. فعالیت مخصوص آنزیم هیالورونیداز در زهر خام TRU/mg ۷۴۰ و در فراکسیون I حاصل از کروماتوگرافی TRU/mg ۵/۴۵۷۴ به دست آمد و درجه خلوص آنزیم ۱۸/۶ تعیین شد.

نتیجه‌گیری: زهر عقرب مزوبوتوس اپیوس اپیوس دارای هر دو فعالیت فسفولیپازی و هیالورونیدازی می‌باشد که با استفاده از کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون در فراکسیون اول جدا می‌شود.

---

سابقه و هدف : سلول­های استرومایی مغز استخوان منبع با ارزشی برای پیوند اتوگرافت جهت استفاده بالینی در زمینه ترمیم سیستم عصبی مرکزی بوده و می­توانند به انواع رده­های سلولی از جمله سلول­های عصبی تمایز یابند. تحقیقات نشان داده دپرنیل در درمان بیماری نورودژنراتیو پارکینسون اثر دارد و دارای اثر تروفیک روی سلول­های عصبی در محیط in vitro می­باشد. در این تحقیق اثر داروی دپرنیل بر تمایز سلول­های استرومایی به سلول­های عصبی تولیدکننده دوپامین مورد بررسی قرار گرفت.

مواد و روش­ها: به روش ایمنوسیتوشیمی با استفاده از آنتی­بادی تیروزین هیدروکسیلاز و اندازه­گیری میانجی­های عصبی دوپامین به روش HPLC تمایز BMSCs به سلول­های شبه­عصبی بررسی شد. همچنین به روش RT-PCR بیان ژن عامل نوروتروفیک BDNF در BMSCs مورد مطالعه قرار گرفت. داده­ها با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج : نتایج بررسی مولکولی نشان­دهنده­ی افزایش بیان ژن BDNF توسط سلول­های القا شده با دپرنیل است. بررسی ایمنوسیتوشیمی (تیروزین هیدروکسیلاز) و کروماتوگرافی مایع با کارکرد بالا ( HPLC ) نشان داد که داروی دپرنیل با غلظت ۸-۱۰ مولار ظرفیت تمایز BMSCs به سلول­های دوپامینرژیک و تولید و ترشح دوپامین را دارا است.

نتیجه­گیری: سلول­های استرومایی می­توانند به سلول­های شبه­عصبی تمایز یافته و برای پیوند سلولی مورد استفاده قرار گیرند. 

---

سابقه و هدف: دیابت شیرین یک اختلال پیچیده متابولیکی با ریسک بیماری قلبی و عروقی است. کروم یک ماده غذایی ضروری است و نقش آن در متابولیسم کربوهیدرات و لیپیدها کمتر شناخته شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر کروم بر قند خون، پروفایل لیپیدی و پراکسیداسیون لیپیدهای خون در بیماران دیابتی نوع ۲ است.

مواد و روش ها: پنجاه نفر بیمار دیابتی نوع ۲ انتخاب شده و روزانه دو عدد کپسول ۲۰۰ میکروگرمی کروم به مدت ۶ هفته مصرف کردند. به آنها توصیه شد که عادت غذایی و سبک زندگی خود را تغییر ندهند. نمونه قند خون ناشتا، پروفایل لیپیدی و مالون دی آلدئید خون آنها در ابتدا و در پایان مطالعه اندازه گیری و آنالیز شد.

نتایج: نتایج این مطالعه دلالت بر این دارد که مصرف کروم در بیماران دیابتی نوع ۲ باعث کاهش گلوکز خون (۳/۴۸ درصد، ۰۱/۰>P)، کلسترول تام (۲۸/۶ درصد، ۰۲/۰>P)، تری گلیسرید (۳۶/۱۱ درصد، ۱/۰P<)، LDL (۲۸/۱۷ درصد، ۵/۰>P) و مالون دی آلدئید (۳۷/۱۱ درصد، ۵/۰>P) می گردد، و این در حالی است که باعث افزایش میزان HDL (۷۸/۵ درصد، ۵/۰>P) می شود.

نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت که مصرف کروم اثرات مفیدی بر میزان قند خون، پروفایل لیپیدی و پراکسیداسیون لیپیدهای خون بیماران دیابتی نوع ۲ دارد.

---

سابقه و هدف: کرم‌های خاکی بخشی از زنجیره‌ی غذایی در اکوسیستم خاک هستند که پارامترهای رشدی آن‌ها به‌طور نامطلوبی تحت تأثیر آلودگی‌های خاک قرار می‌گیرد. چنانچه آلاینده‌های فلزی سنگین وارد بدن کرم‌های خاکی شوند، از طریق زنجیره‌ی غذایی به بدن موجودات زنده‌ی دیگر وارد شده و سلامت و حیات آن‌ها را به خطر می‌اندازد. با توجه به حساسیت کرم‌های خاکی به آلودگی، می‌توان از آن‌ها به‌عنوان شاخص زیستی خاک‌های آلوده استفاده نمود.

مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر به‌صورت یک آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. سطوح مختلف آلودگی خاک به کروم شامل صفر، ۵، ۱۰، ۲۰، ۴۰، ۸۰، ۱۶۰و ۳۲۰ میلی‌گرم در کیلوگرم خاک تعیین گردید. کرم‌های خاکی در چهار بازه‌ی زمانی ۱۵، ۳۰، ۴۵ و ۶۰ روزه در معرض خاک‌های آلوده قرار گرفتند. صفات مورد بررسی شامل زنده‌مانی، وزن و تولید کوکون توسط کرم‌های خاکی بود.

نتایج: آنالیز واریانس داده‌ها نشان داد که با افزایش غلظت کروم در خاک، زنده‌مانی، وزن و تولید کوکون به‌طور معنی‌داری کاهش می‌یابد. اثر گذشت زمان بر این صفات نیز معنی‌دار بوده و پس از گذشت ۱۵ روز از شروع آزمایش، زنده‌مانی و وزن کرم‌های خاکی به‌ترتیب ۵۴/۱۳ و ۷۶/۱۰ درصد کاهش یافت.

نتیجه‌گیری: با توجه به حساسیت کرم‌ها به کروم، می‌توان از آن‌ها به‌عنوان شاخص آلودگی خاک استفاده نمود.

---

سابقه و هدف: مطالعات اخیر نشان داده اند که ترکیبات کروم منجر به بروز سرطان های مختلف می شوند. مغز استخوان مهم ترین بافتی است که فرآیند خون سازی در آن صورت می گیرد و طی آن سلول های بنیادی چند قوه ای به تمامی سلول های بالغ خون تبدیل می شوند. از آن جایی که این فرآیند برای ساخت سلول های خونی اهمیت دارد، لذا هر ماده سمی که بتواند این فرآیند را مختل کند می تواند به بیماری های مختلف منجر شود.

مواد و روش ها: در این مطالعه اثرات سمی کرومیوم اکسید بر سلول های بنیادی مغز استخوان از طریق روش تریپان بلو و MTT مطالعه گردید. مشاهدات مورفولوژیک برای پدیده آپوپتوز و نکروز از طریق رنگ آمیزی آکریدین اورنج-اتیدیوم برماید به وسیله میکروسکوپ فلورسانت صورت گرفت. بدین منظور سلول های غیر چسبنده مغز استخوان جداسازی شده و کشت داده شدند. سپس، با کرومیوم اکسید برای زمان معین انکوبه شدند. پس از این مدت بقا سلول ها و تغییرات مورفولوژیک سلول های تیمار شده بررسی شدند.

نتایج: نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کرومیوم اکسید بقا سلول ها کاهش می یابد؛ به طوری که در غلظت بالا ( µg/ml۲۰۰) درصد بقا به ۵۰ درصد بقای کنترل می رسد و هم چنین شواهدی در رابطه با آپوپتوز مثل فشردگی کروماتین، قطعه قطعه شدن هسته، تغییر در اندازه و شکل سلول مشاهده گردید.

نتیجه گیری: اثرات مشاهده شده دلالت بر اثرات سمی کرومیوم اکسید بر سلول های بنیادی مغز استخوان موش دارد که می تواند منجر به مرگ سلولی طی فرآیند خون سازی شود.

---

سابقه و هدف: مطالعاتی که تاکنون در مورد میانکش DNA و یون های فلزی مختلف انجام شده است، حاکی از تاثیر مهم فلزات بر ساختار DNA و ایجاد شکست در آن می باشد. در مطالعه حاضر به بررسی اثر فلزات مس، کادمیوم و کروم بر DNA باکتریایی اشریشیاکلی سویه PTCC۱۳۹۹ پرداخته شده است.

مواد و روش ها:DNA خالص شده از باکتری برای ۱ ساعت در دما ۳۷ درجه با غلظت های مختلف فلزات (۱-۱۰۰µM) و هم چنین (mM۱۰۰-۰,۱) H۲O۲ انکوبه شد. سپس، آسیب های وارده به DNA تیمار شده از طریق الکتروفورز و طیف سنجی بررسی شد. جهت کنترل فعالیت یون های فلزی نیز از EDTA و کاتالاز استفاده گردید.

نتایج: افزایش غلظت یون فلزات مذکور و یا H۲O۲ به تنهایی منجر به شکست در DNA نشده، اما تیمار DNA با ترکیب فلز و H۲O۲ با هم در غلظت های بالاتر از mM ۱۰ منجر به شکست در DNA گردید. هم چنین، افزودن EDTA و کاتالاز، ممانعت از آسیب به DNA را نشان داد.

نتیجه گیری: از آن جا که شکست DNA فقط در حضور فلز و H۲O۲ با هم بوده است، پس تولید رادیکال های آزاد توسط ترکیب آن ها با توجه به خاصیت شرکت این فلزات در واکنش های فنتون می تواند دلیل اصلی وجود چنین شواهدی باشد.

---

سابقه و هدف: سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، به عنوان شایعترین اختلال آندوکرینی در زنان سنین باروری، با اختلالات متابولیکی و تولید مثلی همراه است. علی رغم تحقیقات فراوان در زمینه نقش ساختار و ترکیب رژیم غذایی بر کنترل بیماری های متابولیک، مطالعات اندکی در زمینه وضیعت تغذیه ای عناصرمعدنی در زنان مبتلا به PCOS انجام شده است. این مطالعه با هدف تعیین غلظت سرمی کروم، روی و منیزیم در این زنان و مقایسه آن با زنان سالم انجام گرفته است.

مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، ۵۰ زن مبتلا به PCOS و ۵۰ زن سالم کنترل در محدوده سنی ۲۰-۴۵ ساله مورد مطالعه قرار گرفتند. سطح سرمی روی، کروم ، منیزیم با استفاده از اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه گیری شد.

نتایج: درافراد مبتلا به PCOS سطح سرمی عناصر روی، کروم و منیزیم در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری پائین تر بود (۰۵/۰>P). در زنان مبتلا به PCOS سطح سرمی گلوکز به طور معنی داری با سطح سرمی روی (۰۱/۰>P)، کروم (۰۰۱/۰>P) و منیزیم (۰۲/۰>P) رابطه معکوس داشت.

نتیجه گیری: یافته های این مطالعه حاکی از این است که سطح سرمی روی، کروم و منیزیم در زنان مبتلا به PCOS به طور معنی داری پائین تر از گروه کنترل بوده و تغییرات سطح سرمی روی، کروم و منیزیم با وضعیت گلیسمی بدن نیز مرتبط می باشد.

---

سابقه و هدف: عناصر کروم ( Cr )، نیکل ( Ni )، کادمیوم ( Cd )، آرسنیک ( As )، سلنیوم ( Se ) و روی ( Zn ) به­علت ضرورت و کمیت خیلی محدود در بدن انسان به­عنوان عناصر کمیاب در نظر گرفته می‌شوند. این عناصر به­عنوان ترکیبات ضروری سیستم‌های آنزیمی بیولوژیکال یا پروتئین‌های ساختاری مورد نیاز هستند. فقدان هریک از این عناصر کمیاب منجر به شرایط پاتولوژیک نامطلوب می­گردد و از آنجایی­که سرطان علت اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است، هدف از این مقاله، مروری جدید بر اثر عناصر کمیاب در ایجاد سرطان یا حفظ سلامتی است.

مواد و روش‌ها: از سایت‌های Scopus, PubMed, Google scholar و ScienceDirect استفاده شد. و معیار‌های مختلفی جهت انتخاب مقاله اعمال گردید.

نتایج: به­طور کلی سرطان‌زایی ترکیبات کروم، نیکل، کادمیوم و آرسنیک شناخته شده ‌است . سیستم ترمیم و بازسازی DNA اهداف بسیار حساسی برای این عناصر هستند که منجر به کاهش حذف آسیب‌های درونی DNA شده و خطر تشکیل تومور را افزایش می‌دهند. مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهد که کروم و نیکل با سرطان ریه و بینی در انسان در ارتباط هستند. هم­چنین، تماس با آرسنیک و کادمیوم خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می‌دهد. به­علاوه، براساس مطالعات انجام شده یک ارتباط معکوس بین مواجهه با سلنیوم و خطر سرطان پروستات و همین­طور بین روی و سرطان سینه دیده شده است.

نتیجه‌گیری: اگرچه تماس با محیط یک شرط اساسی در تجمع عناصر است، اما ویژگی‌های فردی و عوامل ژنتیکی نیز در ایجاد این وضعیت سهیم می باشند . به­طور کلی، اثرات عناصر کمیاب به فاکتورهای زیادی وابسته است.

---

سابقه و هدف: هورمون hCG از گلیکوپروتئین­های مهم دوران بارداری جهت حفظ جنین است که تقریبا ۳۰ درصد وزن مولکولی این هورمون را قند تشکیل می­دهد. امروزه از این هورمون در درمان و هم­چنین ساخت واکسن­های ضد بارداری استفاده می‌شود. در تحقیق حاضر سعی در افرایش میزان خلوص و کوتاه کردن مسیر تخلیص این هورمون است.

مواد و روش­ها: جهت تخلیص هورمون hCG از نمونه ادرار زنان باردار دو تا سه ماهه استفاده شد. نمونه جمع­آوری شده توسط بنزوات سدیم، اسید استیک و استون رسوب­دهی و تغلیظ گردید. با عبور نمونه‏ تغلیظ شده‏‏‏‏‎ از ستون کانکاناوالین A ( Con-A ) و جدا­کننده‌های دی­گلوکز و دی­مانوز ، hCG تخلیص گردید. با عبور نمونه hCG تخلیص شده از ستون DEAE-Sepharose ۴B ، زیرواحدهای آلفا و بتا ی هورمون جداسازی گردید. خلوص نمونه‌ها به­وسیله SDS-PAGE و صحت آنها با روش الایزا و ایمونوبلاتینگ بررسی شد.

نتایج: نمونه تغلیظ شده به­دست آمده از ادرار و نمونه hCG تخلیص شده از ستون کانکاناوالین A ، با استاندارد hCG از شرکت ارگانون از نظر وزن مولکولی و میزان خلوص ب ا روش SDS-PAGE و رنگ­آمیزی نیترات نقره مقایسه شدند . نمونه تغلیظ شده شبیه نمونه استاندارد و دارای تعدادی باند اضافی بود که باندهای اضافی بعد از تخلیص hCG حذف گردید. تایید هورمون hCG و زیرواحدهای آن با استفاده از آنتی بادی‌های مونوکلونال ضد زنجیره α و β به روش الایزا و وسترن بلات انجام گرفت.

نتیجه­گیری: استفاده از قند دی­گلوکز قبل از دی­مانوز توانست باعث جداسازی hCG از سایر قطعات hCG و گلیکوپروتئین ­ ها شود.

---

سابقه و هدف: نواحی حاوی فاکتورهای آزوسپرمی ( AZF ) واقع در بازوی بلند کروموزوم Y دارای ژن­هایی است که نقش و عملکرد خاص آنها در اسپرماتوژنز به­طور کامل مشخص نشده است. از این رو، شناخت ارتباط بین ریز حذف­های نواحی AZF با ناباروری در مردان، تشخیص، درمان و مشاوره ژنتیک را مقدور می­سازد.

مواد و روش­ها: مطالعه توصیفی-تحلیلی حاضر بر روی ۴۷ مرد نابارور مبتلا به آزوسپرمی با دلایل غیر انسدادی مراجعه ­کننده به بخش ناباروری بیمارستان الزهراء تبریز و کاریوتایپ نرمال انجام گردید. غربال­گری مولکولی ناحیه AZF بر روی DNA ژنومی خون محیطی انجام گردید. تکنیک Multiplex PCR و دو مجموعه از پرایمرهای STS برای تشخیص ریز حذف های نواحی AZF و توالی­های ویژه بر روی کروموزوم Y استفاده گردید.

نتایج: از بین ۴۷ مرد نابارور، ۱۷ بیمار (۱۷/۳۶ درصد) دارای ریزحذف­های کروموزوم Y در نواحی AZFc و AZFd بودند (۰۵/۰>P) . از این ۱۷ نفر ۱۴ بیمار در ناحیه AZFc و دو بیمار تواما در دو ناحیه AZFc+d و یک بیمار در ناحیه AZFd دارای ریزحذف بودند. نتایج نشان داد ریزحذف های نواحی AZF تاثیر معنی­داری بر بروز آزواسپرمی در مردان نابارور دارد.

نتیجه­گیری: تجزیه و تحلیل ریزحذف­های کروموزوم Y به­عنوان یک آزمایش مولکولی با اهمیت برای کسب اطلاعات ژنتیکی قابل اعتماد در مردان مبتلا به ناباروری، قبل از استفاده از تکنیک­های کمک باروری توصیه می­شود؛ این امر به کاهش هزینه­ها و مشکلات این تکنیک کمک خواهد نمود.

---

سابقه و هدف: این مطالعه با هدف تعیین نتایج درمان ترکیبی کرومولین موضعی و دگزامتازون تزریقی سوپراتارسال و کرومولین موضعی به تنهایی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان متینی کاشان طی سال ۱۳۹۱ صورت گرفت.
مواد و روش ها: مطالعه تحلیلی حاضر بر روی هر دو چشم ۸۴ بیمار مبتلا به کراتوکونژنکتیویت متوسط تا شدید انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. بیماران گروه اول تحت درمان با قطره کرومولین (هر ۶ ساعت به مدت ۳ هفته) و بیماران گروه دوم علاوه بر دریافت کرومولین به شکل مذکور، تحت تزریق دگزامتازون سوپراتارسال (۰/۵ میلی لیتر در هر چشم) قرار گرفتند. سه هفته بعد، هر دو گروه از نظر تاثیر درمان و بهبودی خارش، اشک ریزش و قرمزی مورد ارزیـابی قرار گرفتند.
نتایج: گروه ها در وضعیت خارش تفاوت معنی دار با هم نداشتند، اما در بهبود التهاب، قرمزی و اشک ریزش، تاثیر درمان ترکیبی کرومولین و دگزامتازون به طور معنی داری بهتر از گروه دیگر بود (۰/۰۵>P). خارش و اشک ریزش در ۳/۶۸ درصد و التهاب و قرمزی در ۱/۸۸ درصد بیماران تحت درمان ترکیبی کرومولین و دگزامتازون بهبود یافت، در حالی که در گروه تحت درمان با کرومولین در نیمی از بیماران خارش، قرمزی و التهاب ثابت ماند یا بدتر شد.
نتیجه گیری: تزریق سوپراتارسال دگزامتازون و مصرف کرومولین موضعی به طور هم زمان، درمان مناسبی در مبتلایان به کراتوکونژنکتیویت بهاره متوسط و شدید می باشد.

---

---

---