سابقه و هدف: تفاوت­ های جنسی در مورفولوژی و عملکرد هیپوکامپ در گونه­ های مختلف گزارش شده ­اند. نوسانات طبیعی هورمون­ های جنسی در طی چرخه استروس، بر نورون­زایی هیپوکامپ حیوان ماده بالغ اثر دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات نورون­زایی هیپوکامپ در مراحل مختلف چرخه استروس می­باشد.

مواد و روش ­ها: در این مطالعه مراحل مختلف چرخه استروس موش کوچک آزمایشگاهی ماده نژاد NMRI با سن ۶-۸ هفته به­روش رنگ­ آمیزی اسمیر واژن تعیین گردید. با رنگ­آمیزی اجسام نیسل، سلول­ های عصبی هیپوکامپ و به­روش ایمنوسیتوشیمی برای نشان­گر Ki-۶۷ ، تکثیر سلولی مورد بررسی قرار گرفت. هم­ چنین، آپوپتوز سلولی با روش آزمون TUNEL بررسی شد. قطر عروق ناحیه­ی هیپوکامپ نیز در مراحل مختلف چرخه استروس مورد سنجش قرار گرفت.

نتایج: در مقاطع میکروسکوپی رنگ­آمیزی شده با کرزیل ویوله، تراکم سلولی در مرحله­ ی پرواستروس بیشتر از سایر مراحل بود. مقایسه مقاطع رنگ آمیزی شده به­روش ایمنوهیستوشیمی برای نشان­گر Ki-۶۷ ، نشان ­داد که تکثیر سلولی در مرحله­ ی پرواستروس بیشتر از سایر مراحل است. به­ علاوه، قطر عروق در مرحله ­ی پرواستروس به­ طور معنی­ داری بیشتر از مراحل دی استروس و مت استروس بود. هم ­چنین، با کمک آزمون TUNEL کمترین میزان مرگ سلولی در مرحله ­ی پرواستروس تشخیص داده شد.

نتیجه ­گیری: مرحله پرواستروس چرخه استروس موش کوچک آزمایشگاهی با افزایش تکثیر سلولی و قطر عروق و نیز کاهش مرگ سلولی در ناحیه شکنج دندان ه­ای هیپوکامپ همراه است.

سابقه و هدف: نوسانات طبیعی هورمون های جنسی در طی چرخه استروس (فحلی) بر نورون زایی در ناحیه هیپوکامپ اثر دارد. هیپوکامپ دارای گیرنده های استروئیدی است که نشان از اثر تنظیمی هورمون های گنادی بر شکل پذیری هیپوکامپ دارد. اغلب تفاوت های جنسی مشاهده شده در سطح ساختمان و عملکرد هیپوکامپ به دلیل نوسانات هورمون های استروئیدی در طول مراحل چرخه استروس می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات مورفولوژی آستروسیت های هیپوکامپ و نیز بیان نشان گر GFAP در مراحل مختلف چرخه استروس می باشد.

مواد و روش ها: در این مطالعه مراحل مختلف چرخه استروس موش ماده نژاد NMRI ۶-۸ هفته ای با تهیه اسمیر واژن و با رنگ آمیزی توسط متیلن بلو تعیین گردید. به منظور بررسی مورفولوژی آستروسیت های هیپوکامپ از روش ایمنوهیستوشیمی برای نشان گرGFAP استفاده شد. علاوه بر بررسی مورفولوژی از نظر کمی نیز بیان نشان گر آستروسیتی ارزیابی گردید.

نتایج: تفاوت در مورفولوژی آستروسیت ها و پاسخ به نشان گر GFAP در مراحل مختلف استروس مشاهده گردید. بالاترین غلظت استروژن و بیشترین رنگ پذیری به GFAP در مرحله پرواستروس دیده شد.

نتیجه گیری: مراحل مختلف چرخه استروس با تغییر هورمون استروژن و مورفولوژی آستروسیت های هیپوکامپ موش ماده همراه است.