[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره مجله :: شماره جاری :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
بانک‌ها و نمایه‌ها::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
اخلاق در پژوهش::
برای داوران::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
هوش مصنوعی::
::
Basic and Clinical Biochemistry and Nutrition
..
DOAJ
..
CINAHL
..
EBSCO
..
IMEMR
..
ISC
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
enamad
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۳ نتیجه برای معدن

صادق صمدی، بدری سادات جنید،
دوره ۷، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۲ )
چکیده

سابقه و هدف: سیلیس بیشترین ماده معدنی در روی زمین است. تماس با گرد و غبارهای حاوی سیلیس آزاد باعث صدمات ریوی شده و در نهایت ممکن است منجر به سیلیکوزیس شود . هدف از این مطالعه تعیین میزان غلظت گرد و غبار و سیلیس آزاد موجود در آن در معدن روباز سرب و روی عمارت بود.

مواد و روش‌ها: ‌تحقیق با طراحی توصیفی و نمونه‌برداری بر اساس روش شماره ۷۵۰۰، Nationaal Institute of Occupational Safety and Health (‌ NIOSH ) انجام شد. با استفاده از روش‌های نمونه‌برداری فردی میزان تماس با گرد و غبار کل و قابل استنشاق اندازه‌گیری و غلظت گرد و غبار به روش سنجش وزنی تعیین گردید. به منظور تعیین مقدار سیلیس آزاد، نمونه‌های گرد و غبار توسط دستگاه پراش اشعه ایکس مورد آنالیز قرار گرفتند و با مقادیر استاندارد مقایسه شدند.

یافته‌ها: ‌غلـظت گـرد و غـبار قابل اسـتنشاق در قسمت‌های دریل‌کاری و خاکـبرداری به ترتیب برابـر با ۴۶/۰ ± ۸۱/۲ و ۵/۰ ± ۶۹/۲ میلی‌گرم در متر مکعب بود. غلظت سیلیس آزاد گرد و غبار قابل استنشاق در این قسمت‌ها به ترتیب برابر با ۱۲/۰ ± ۵۱/۰ و ۹% ± ۴۷/۰ میلی‌گرم در مـتر مکعب بود. این مقادیر به ترتیب ۱/۵ و ۷/۴ برابر حد تماس شغلی استاندارد ایران و هم‌چنین ۲/۱۰ و ۴/۹ برابر استاندارد American Conference of Govermental Industrial Hygienists ( ACGIH ) است .

نتیجه‌گیری: میزان گرد و غبار و غلظت سیلیس آزاد آن در هوای محیط کار بیشتر از حد مجاز است. بنابراین باید با روش‌های مختلف از ایجاد گرد و غبار در محیط کار جلوگیری کرد.


فاطمه خاکی خطیبی، علیرضا یعقوبی، امیرمنصور وطنخواه،
دوره ۱۶، شماره ۷ - ( ۱۲-۱۳۹۱ )
چکیده

سابقه و هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی این مطلب است که آیا موش دچار کمبود مس ممکن است یک مدل برای پارگی بطن قلب در بدن انسان باشد.

مواد و روش‌ها: کودک تازه از شیر گرفته شده موش صحرایی با جنس نر که به اندازه کافی (mg/kg ۷/۵ رژیم) و یا کمبود مس (mg/kg ۳/۰ رژیم) در رژیم غذایی‌شان بود، به‌مدت ۴۹ روز تغذیه شدند و ۲۴ درصد از موش‌های با رژیم غذایی در کمبود مس از پارگی قلبی درگذشتند. نمونه‌های اتوپسی قلب و کبد از موش‌های صحرایی به‌دست آمد که از پارگی قلبی مردند یا گروه شاهدی که از علل غیرقلبی جان خود را از دست دادند.

نتایج: اندازه‌گیری عناصر کمیاب نشان داد که غلظت مس بافت در موش‌های دچار کمبود مس کاهش می‌یابد. غلظت منگنز در بافت موش دچار کمبود مس بالاتر از گروه شاهد بود. غلظت آهن نیز در قلب پاره شده موش صحرایی کمتر بود و هیچ اختلافی با قلب پاره شده موش دچار کمبود مس در مقایسه با گروه شاهد وجود نداشت. غلظت آهن کبد در موش دچار کمبود مس در مقایسه با شاهد بالاتر بود و هیچ اختلافی نسبت به گروه شاهد، در موش‌های صحرایی مبتلا به پارگی قلب وجود نداشت. اندازه‌گیری‌های عناصر معدنی نشان داد که غلظت منیزیم در قلب پاره شده موش‌های دچار کمبود مس نسبت به گروه شاهد مربوطه خود پایین‌تر بود. فسفر در هر دو مجموعه قلب پاره شده بالا بود و سدیم نیز همین‌طور بود و غلظت کلسیم در قلب پاره شده موش‌های دچار کمبود مس در مقایسه با گروه شاهد بالاتر بود.

نتیجه‌گیری: تغییرات عناصر کمیاب به‌ویژه مس، هیچ‌گونه ارتباطی با پارگی قلب در موش صحرایی ندارد، اما تغییرات عناصر معدنی با پارگی قلب در موش‌های دچار کمبود مس ارتباط دارد که احتمالا منعکس کننده نقطه پایانی مشترک از هر دو شرایط، نکروز بافتی است.


آزاده صارمی،
دوره ۱۶، شماره ۷ - ( ۱۲-۱۳۹۱ )
چکیده

سابقه و هدف : کادمیوم از فلزات سمی، خطرناک و سرطان­زای موجود در محیط زیست است. این فلز بر بافت­های مختلف بدن از جمله کلیه­ها و کبد تاثیر سوء دارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان فلز کادمیوم در مواد غذایی و تاثیر آن بر سلامت انسان و ارائه راه­های پیشگیری از اثرات منفی این فلز بر سلامت است.

مواد و روش­ها: مطالب مندرج در این مقاله مروری از طریق جستجوی غیر نظام­مند پایگاه­های اطلاعاتی موجود در موتور جستجوی Google استخراج شده است.

نتایج: یافته­ها نشان می­دهند که این فلز کادمیوم در پوسته زمین و در آب دریا موجود بوده و مواجهه با آن منجر به بروز برخی بیماری­ها و نازایی می­شود.

نتیجه­گیری: با داشتن یک رژیم غذایی عاری از کادمیوم می­توان از بروز یا پیش­رفت بیماری­ها جلوگیری کرد. اگر میوه­ها و سبزیجات در زمین­های کشاورزیی­ای که در مجاورت معادن روی هستند به­عمل آمده باشند، با فلز کادمیوم مسموم شده و عامل بیماری و سرطان­زایی هستند. مصرف ماهی پرورش یافته در دریاهای آلوده به کادمیوم نیز می­تواند برای سلامت انسان مضر باشد.



صفحه 1 از 1     

مجله علوم پزشکی فیض Feyz Medical Sciences Journal
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 36 queries by YEKTAWEB 4718