مسعود غیاثیان، مجتبی خزایی، سجاد دانشیار، شهیر مظاهری، سیدمحمد سیدغیبی،
دوره ۲۱، شماره ۵ - ( ۸-۱۳۹۶ )
سابقه و هدف: سندروم تونلکارپال بیماری مونونوروپاتی شایع با علل مختلف است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اپیدمیولوژیک مبتلایان به این سندروم، مراجعه کننده به بیمارستان سینا شهر همدان از فروردین ۱۳۹۳ تا فروردین ۱۳۹۵ طراحی و اجرا شده است.
موادو روش‌ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی۳۰۰ بیمار (۶۰۰ دست) با شکایت گزگز، و درد و ضعف انگشت اول تا سوم مورد مطالعه قرار گرفتند. تشخیص و شدت بیماری بر اساس شرح حال، معاینه و مطالعات الکترودیاگنوستیک صورت گرفت و داده ها جمع آوری گردید.
نتایج: در این مطالعه۲۳۰ نفر (۷۶/۷ درصد) زن و۷۰ نفر (۲۳/۳ درصد) مرد با میانگین سنی به ترتیب ۱۷/۴±۴۷/۳ و ۲۰/۲±۴۹/۱ سال بررسی شدند (۰/۲۲۴=P). شانزده نفر از آنان چپدست و بقیه راست دست بودند. ۱۱۳ نفر دارای ریسک فاکتور بودند که شایعترین آنان دیابت با شیوع ۱۸/۱ درصد و هایپوتیروئیدی با شیوع ۶/۴ درصد بود. شایعترین مشاغل قالیبافی و شیردوشی (به ترتیب ۱۹/۴ و ۱۳/۳ درصد) بود. در یافته های الکترودیاگنوستیک ۵۷ درصد افراد درگیری متوسط و ۱۶/۶درصد درگیری شدید داشتند. تست تینل و فالن در ۳۲/۲ درصد از افراد مثبت و در ۳۲/۲ درصد از افراد منفی بود. شدت درگیری با احتمال مثبت شدن تینل و فالن رابطه داشت.
نتیجه گیری: به دلیل اینکه ۷۶ درصد این بیماری در زنان وجود داشته و در بین مشاغل بعد از خانه داری، بیشترین موارد را قالیبافان و شیردوشان تشکیل می دهند، توجه بیشتر به این افراد و نیز طراحی صحیح ابزار کار (به ویژه ابزار قالیبافی و شیردوشی) و آگاهی دادن بیشتر به زنان خانه دار به منظور پیشگیری از بروز این سندروم پیشنهاد می گردد.
_-_Copy.png)
.png){kind=logo}
