سابقه و هدف: سلنیوم یکی از نادرترین عناصر روی زمین و یک ترکیب کلیدی برای حیات انسان می­باشد. کمبود سلنیوم در بدن نقش به­سزایی در بروز انواع سرطان­ها دارد. این عنصر یکی از اجزای سلنوپروتئین­ها و آنزیم­های مهم بدن بوده که برای اعمال دفاعی آنتی­اکسیدانی، تولید هورمون­های تیروئید، سنتز DNA، تولیدمثل و از بین بردن سلول­های سرطانی از طریق کاهش ذخیره خون تومورها ضروری می­باشد. مطالعات نشان می­دهد رژیم غذایی با سطوح پایین سلنیوم نقش موثری در افزایش خطر بسیاری از سرطان­ها دارد که مکانیسم آن از طریق ممانعت از تولید پروتئین­ها و آنزیم­ها توسط سلول­های سرطانی و تحریک مرگ سلولی می باشد.

مواد و روش­ها: پایگاه­های PubMed ، ScienceDirect ، Springer و Google scholar به­منظور دست­یابی به مقالات مورد نظر جستجو شدند.

نتایج: دریافت میزان کافی سلنیوم از نظر سلامتی حائز اهمیت است؛ از این­رو گروه تحقیقات سلامت اروپا در سال ۱۹۹۱ متوسط دریافت مناسب سلنیوم را برای زنان و مردان بزرگسال به­ترتیب ۷۵ و ۶۰ میکروگرم در روز نظر گرفتند. دریافت سلنیوم در انسان به سطوح در دسترس سلنیوم خاکی که ماده غذایی در آن رشد یافته بستگی دارد.

نتیجه­گیری: در برخی نقاط جهان که سلنیوم به­مقدار کافی در اختیار گیاهان قرار ندارد، بیماری‏های کمبود سلنیوم مانند بیماری کشان که باعث مرگ و میر بسیاری در چین گردیده، شناسایی شده است و غنی‏سازی مواد غذایی با سلنیوم به شکل قابل توجهی شیوع این بیماری را کاهش می­دهد. بنابراین، تولید موادغذایی غنی شده با سلنیوم از موثرترین روش ­ ها جهت مقابله با کمبود دریافت سلنیوم می­باشد .