سابقه و هدف: با توجه به اهمیت بهداشتی و زیان های اقتصادی ناشی از نماتودهای دستگاه گوارش در انسان و علف‌خواران و شیوع متفاوت آنها و عدم آگاهی از وضعیت آلودگی دردام های مختلف این مطالعه به منظور تعیین وفور نماتودهای روده بزرگ نشخوارکنندگان ذبح شده در کشتارگاه کاشان در سال ۱۳۸۱ صورت پذیرفت.
مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی انجام گرفت، تعداد ۱۹۵ نشخوارکننده شامل ۸۰ رأس گوسفند، ۷۸ رأس بز و ۳۷ راس گاو که از نقاط مختلف ایران در کشتارگاه کاشان ذبح می شدند، صورت پذیرفت
یافته ها: از مجموع دام های مورد مطالعه ۳۵ راس نر و ۱۶۷ راس ماده بودند که روده بزرگ آنان جهت آلودگی انگلی جدا و در ظرف فرمالین ۱۰درصد قرار داده و به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده پزشکی منتقل می گردید. روده و محتویات آنها از نظر میکروسکوپی و ماکروسکوپی بررسی شد. پس از ثبت اطلاعات، نتایج حاصله طبقه بندی و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
از ۱۹۵ دام مورد آزمایش ۳۵ راس نر و ۱۶۷ راس ماده بود. آلودگی به نماتودهای شابرتی‌ایده ۵۴ درصد، تریکوریده ۵/۳۸ درصد، اکسیوریده ۵/۷ درصد و در کلیه نمونه‌ها در جنس ماده و در فصل تابستان بیشترین موارد آلودگی مشاهده شد. در این بررسی آلودگی در گوسفندان و بزها به تریکوریس دیسکالر ۲۵ و ۱۸ درصد و به شابرتیااووینا ۸/۵۸ و ۸/۶۲ درصد، در گاوه ۸/۱ درصد به تریکوریس اوویس و ۸/۱۰ درصد به ازوفاگوستومم و نولوزوم بود. آلودگی به اسکریابینی اوویس از خانواده اکسیوریده در گوسفندان ۲۵ درصد، بزها ۳۲ درصد و در گاوها ۲/۸ درصد تعیین گردید.
نتیجه گیری و توصیه ها: با توجه به شیوع بالای آلودگی در دام های مورد مطالعه و عوارض شناخته شده آن پیشنهاد می‌شود بررسی تأثیر درمان و عدم درمان در این حیوانات بر سلامت دام‌ها انجام گیرد.
_-_Copy.png)
.png){kind=logo}
