سابقه و هدف: با توجه به شیوع کمبود قد و وزن در کودکان ایرانی و با عنایت به اهمیت روی در سلامتی کودکان و نظر به شایع بودن کمبود روی و ”سندرم کمبود تغذیه ای روی“ و به منظور تعیین تاثیر روی تکمیلی بر تغییر صدک های وزنی و قدی کودکان، این تحقیق بر روی مراجعه کنندگان به بیمارستان مسیح دانشوری طی سال های ۷۸-۱۳۷۶ انجام گرفت.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی (Clinical trial) از نوع مقایسه قبل و بعد انجام، خصوصیات سن، جنس صدک های وزن و قد کودکان قبل و بعد از تجویز روی تکمیلی محاسبه گردید. روی تکمیلی (کارخانه مرک، آلمان) به صورت محلول های سولفات روی ۰,۵% به مقدار ۳ میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن در روز تجویز شد و میزان روی سرم در سازمان انرژی اتمی به روش اسپکتوفتومتری جذب اتمی تعیین و تغییرات صدک ها با آزمون Mc Nemar's و نقش سن، جنس، میزان اولیه روی در تغییر صدک ها و نیز Relative Risk آن ها محاسبه گردید.

یافته ها: تحقیق بر روی ۴۲ نفر، ۲۱ دختر و ۲۱ پسر در سنین ۴,۱±۴.۹ سال و وزن ۸.۱±۱۶.۵ کیلوگرم و قد ۲۳±۱۰۱.۸ سانتی متر با میزان روی اولیه ?gr/dl ۳۱.۶±۸۵.۱ صورت پذیرفت. مدت تجویز روی ۲.۶±۳.۲ ماه و از حداقل یک ماه تا حداکثر ۱۰ ماه مورد پیگیری قرار گرفتند. کودکان با وزن کمتر از صدک پنجاهم از ۶۹ به ۵۴ درصد کاهش (P<۰.۰۵) و قد (کمتر از صدک پنجاهم) از ۵۰% به ۳۳% کاهش (P<۰.۰۱) و کودکانی که میزان روی کمتر از طبیعی داشته اند میزان تغییر صدک های بیشتری داشته اند که در پسران بیشتر از دختران بوده و در سنین کمتر از ۵ سال روی تکمیلی نتیجه بهتری داده و اگر سن شروع روی تکمیلی در دختران زودتر شروع شود شانس بهتری برای افزایش قد و وزن خواهند داشت.

نتیجه گیری: روی تکمیلی صدک های قدی و وزنی کودکان را افزایش می دهد. با توجه به کمبود شدید روی و عوارض شناخته شده آن، تجویز روی توصیه می شود و پیشنهاد می گردد که تحقیقات بیشتری برای تاثیر روی تکمیلی بر سندرم کمبود تغذیه ای روی به عمل آید.

سابقه و هدف: روش مرجع برای اندازه گیری منیزیم سرم، اسپکتروفتومتری جذب اتمی است. مطالعات نشان داده است که غلظت منیزیم در سرم می­تواند توسط روش فتومتری هم سنجیده گردد. بنابراین، هدف از این مطالعه مقایسه دو روش اندازه­گیری منیزیم از طریق فتومتری و اسپکتروفتومتری جذب اتمی در بیماران دیابتی است.

مواد و روش­ها: تعداد ۴۰ بیمار دیابتی شامل ۱۰ مرد و ۳۰ زن با میانگین سنی ۸۸/۴±۵۲/۵۲ سال در این مطالعه شرکت کردند. میزان منیزیم در سرم این افراد با دو روش فتومتری (کیت پارس آزمون با استفاده از گزیلیدیل بلو، طول موج ۵۴۶ نانومتر) و اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه­گیری شد و نتایج با هم مقایسه گردید.

نتایج: میانگین نتایج حاصل از سنجش با فتومتری ۸۲/۰±۰۳/۳ و روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی ۴۲/۰±۰۷/۳ به­دست آمد. با مقایسه نتایج به­دست آمده از این مطالعه اختلاف معنی­داری بین دو روش مشاهده نگردید (۷/۰=P).

نتیجه­گیری: تفاوت معنی­داری بین دو روش فتومتری و اسپکتروفتومتری جذب اتمی در اندازه­گیری منیزیم وجود ندارد. لذا، می­توان با توجه به ارزان­تر و در دسترس­تر بودن روش فتومتری، از این روش جهت اندازه­گیری منیزیم استفاده نمود.

سابقه و هدف: حضور فلزات سنگین در محیط زیست در سطوح بیشتر از حد مجاز اثر سمیتی داشته و برای سلامت افراد به­عنوان یک نگرانی بزرگ محسوب می­شوند. فلزات از روش­های مختلف مانند فعالیت­های صنعتی وارد محیط زیست می­شوند.

مواد و روش­ها: در این بررسی آلاینده­ها در بافت عضله ماهی سیم اندازه­گیری شدند و از روش سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (EPA) برای تخمین شاخص خطر پیروی شد. نمونه­های ماهی سیم از تالاب انزلی جمع­آوری شدند. در این بررسی از روش اسپکتروفتومتری برای تعیین غلظت فلز کادمیوم و کروم در عضله ماهی استفاده گردید.

نتایج: غلظت عنصر کروم (۰۹/۰±۸۸/۰ میکروگرم بر گرم وزن خشک) در مقایسه با عنصر کادمیوم (۰۲/۰±۱۹/۰ میکروگرم بر گرم وزن خشک) بالاتر بود، در حالی­که غلظت این فلزات بالاتر از حداکثر مجاز نبودند. شاخص خطر در این بررسی کمتر از یک وا حد مصرف ماهی در مصرف روزانه قابل قبول بود.

نتیجه­گیری: هرچند فلزات آنالیز شده در ماهی سیم تالاب انزلی به­عنوان موردی ضروری برای خطرساز بودن انسان­ها مورد توجه نمی­باشد، اما به جهت نقش تجمع زیستی و بزرگ­نمایی این فلزات در انسان، توجه به سطح امن فلزات در محیط زیست ضروری است.