مجله علوم پزشکی فیض

[صفحه اصلی ]

[Archive] [ English ]

بخش‌های اصلی

صفحه اصلی

اطلاعات نشریه

بانک‌ها و نمایه‌ها

آرشیو مجله و مقالات

Basic and Clinical Biochemistry and Nutrition

DOAJ

CINAHL

EBSCO

IMEMR

ISC

جستجو در پایگاه

دریافت اطلاعات پایگاه

enamad

جستجو در مقالات منتشر شده

۵ نتیجه برای نجف زاده

بررسی تاثیر مصرف نانو اکسید آهن بر پروفایل لیپیدی و شاخص‌های استرس اکسیداتیو در سرم و کبد موش صحرایی

نفیسه مسلمی، حسین نجف زاده، مریم کوچک، علی شهریاری،
دوره ۱۷، شماره ۳ - ( دوماه نامه ۱۳۹۲ )

چکیده

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت آهن و نقش استرس اکسیداتیو در بروز سمیت آن، در مطالعه حاضر تاثیر نانو اکسید آهن بر تغییرات شاخصهای استرس اکسیداتیو و پروفایل لیپیدی سرم و کبد موشهای صحرایی بررسی شد.

مواد و روشها: در این مطالعه تجربی تعداد ۱۵ سر موش صحرایی در سه گروه بهصورت زیر استفاده شدند: یک گروه از موشها بهعنوان شاهد نگهداری شدند و در دو گروه دیگر اکسید آهن معمولی و نانواکسید آهن با دوز mg/kg ۸ بهصورت داخل صفاقی و بهمدت ۱۵ روز تجویز شد. مقادیر مالون دی آلدئید، فعالیت آنتی اکسیدانی، تری گلیسرید و کلسترول در سرم و کبد، مقدار پروتئین کربونیل و لیپید تام در کبد و مقدار LDL ، VLDL و HDL در سرم موشها تعیین شد.

نتایج: اگرچه اکسید آهن بهصورت نانو و معمولی بر فعالیت آنتیاکسیدانی سرم تاثیری نداشت، ولی مقدار آن را بهطور معنیداری (۰۲/۰ =P) در کبد افزایش داد. مقدار مالون دی آلدئید سرم در گروه دریافتکننده نانو اکسید آهن در مقایسه با دو گروه دیگر کاهش (۰۰۱/۰= P) و در کبد افزایش (۰۴/۰ = P) داشت. مقدار پروتئین کربونیل کبد نیز توسط اکسید آهن نانو و معمولی افزایش معنیداری یافت (۰۵/۰ =P). مقدار تری گلیسرید و VLDL سرم توسط اکسید آهن نانو و معمولی کاهش معنیدار (۰۰۱/۰ =P) و مقدار LDL سرمی توسط نانو اکسید آهن افزایش معنیداری (۰۲/۰= P) داشت.

نتیجهگیری: در مجموع میتوان گفت با توجه به دوز مصرفی و دوره کوتاه مدت تجویز در مطالعه حاضر تغییرات ایجاد شده توسط نانو اکسید آهن تا حدودی بیانگر افزایش استرس اکسیداتیو در کبد بوده و مستعد کننده آترواسکلروز میباشد.

اثر کمپلکس های جدید پالادیوم دی تیوکارباماتی بر مورفولوژی و کلونی زایی سلول های سرطان کبد

شهرام هادی زاده، محمد ماذنی، نوروز نجف زاده، حسن منصوری ترشیزی، باقر پورحیدر، حافظ میرزانژاد اصل،
دوره ۱۸، شماره ۶ - ( دوماه نامه ۱۳۹۳ )

چکیده

سابقه و هدف: تاکنون داروهای متفاوتی برای درمان سرطان ها ارائه شده است، اما هیچ یک باعث درمان کامل سرطان نشده است. کمپلکس های فلزات سنگین مانند پلاتین و پالادیوم می توانند در درمان برخی سرطان ها مفید باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات کمپلکس های جدید پالادیوم بر مورفولوژی و کلونی زایی رده سلولی سرطان کبد انجام شده است.
مواد و روش ها: کمپلکس های جدید پالادیوم در آزمایشگاه شیمی دانشگاه سیستان و بلوچستان سنتز شد و به‌منظور بررسی اثرات سمیت سلولی و ضد سرطانی آن روی رده سلول سرطانی کبد از روش های ارزیابی کلونی و بررسی مرگ سلولی (آپوپتوز و نکروز) توسط رنگ آمیزی آکریدین اورنج/اتدیوم بروماید استفاده گردید.
نتایج: بررسی نتایج نشان داد که کمپلکس های جدید تاثیر بالقوه ای به صورت وابسته به غلظت بر رده سلولی سرطان کبد دارد. تعداد کلونی های شکل گرفته بعد از تیمار با غلظت های ۵/۰، ۱، ۲، ۴ و ۸ میکروگرم بر میلی لیتر کمپلکس های پالادیوم، اختلاف معنی داری را در مقایسه با کنترل نشان داد (P<۰/۰۱). هم چنین، رنگ آمیزی سلول ها با رنگ آکریدین اورنج/اتیدیوم بروماید نشان دهنده وقوع آپوپتوز پس از تیمار سلول های سرطانی با غلظت های مختلف سه کمپلکس پالادیوم بود.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که استفاده از کمپلکس های پالادیوم تاثیر ضد سرطانی بالایی در برابر رده سلولی سرطان کبد داشته و می تواند تعداد کلونی سلولی را کاهش دهد و باعث آپوپتوز شود.

اثر لوواستاتین بر اختلالات شناختی القاء شده توسط تخریب الکتریکی دوطرفه هسته قاعده‌ای مگنوسلولاریس در مدل بیماری آلزایمر در موش صحرایی نر بالغ

آزاده اسکندری، احمد علی معاضدی، حسین نجف زاده ورزی، فیروز قادری پاکدل، محمدرضا آخوند،
دوره ۲۱، شماره ۵ - ( دوماه نامه ۱۳۹۶ )

چکیده

سابقه و هدف: استاتین ها، مهارکننده های ۳-هیدروکسی-۳ متیل گلوتاریل کوآنزیم A ردوکتاز، به عنوان داروهای پائینآورنده کلسترول مصرف می شوند. شواهد زیادی نشان می دهد که استاتین ها دارای اثرات حفاظت کننده نورونی می باشند. این تحقیق با هدف ارزیابی اثر لوواستاتین بر تخریب دوطرفه هسته قاعدهای مگنوسلولاریس (Nucleus basalis magnocellularis; NBM) موش های صحرایی مدل بیماری آلزایمر انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ۵۶ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به ۸ گروه ۷ تایی تقسیم شدند. گروه شاهد (دست نخورده)، گروه تخریب NBM (تخریب دوطرفه هسته NBM با القای جریان الکتریکی نیم میلی آمپر به مدت ۳ ثانیه)، گروه شاهد تخریب (ورود الکترود به هسته NBM بدون القای جریان الکتریکی)، گروه های تخریب تحت تیمار با لوواستاتین (۱، ۵، ۱۰ و ۲۰ میلی گرم بر کیلوگرم)، گروه ۵ درصدDMSO (تخریب NBM + DMSO ۵%). در آزمون های اکتساب و یادآوری دستگاه ماز شعاعی هشت بازویی، الگوهای ورود به بازوها برای محاسبه خطاهای حافظه کارکردی، خطاهای حافظه مرجع و مدت زمان سپری شده بررسی شد.
نتایج: تخریب دوطرفه هسته NBM منجر به کاهش معنی دار حافظه فضایی در آزمون های اکتساب و یادآوری در پارامترهای خطای حافظه کارکردی و مرجع (۰/۰۵<P) نسبت به گروه کنترل شد. تزریق لوواستاتین بعد از تخریب NBM پارامترهای خطاهای حافظه فضایی را در دو آزمون اکتساب و یادآوری نسبت به گروه تخریب بهبود بخشید.
نتیجه گیری: تخریب الکتریکی NBM منجر به کاهش حافظه فضایی شده و تیمار موش های صحرایی با لوواستاتین بعد از وارد شدن آسیب مغزی اختلال شناختی را بهبود می دهد. به نظر می رسد که لوواستاتین از طریق کاهش فعالیت کولین استیل استراز و افزایش فعالیت استیل کولین ترانسفراز باعث بهبود حافظه فضایی می گردد.

بررسی نقش miR-۱۲۴-۳p در بیان ژن های عصبی و غیر عصبی در سلولهای بنیادی فولیکول مو

هاله مکبر، نوروز نجف زاده، محمد امین عدالت منش، محمد محمدزاده وردین،
دوره ۲۴، شماره ۳ - ( دوماه نامه ۱۳۹۹ )

چکیده

سابقه و هدف: سلول‌های بنیادی فولیکول مو، قابلیت تمایز به سلول‌های نورونی و گلیال را دارند. میکروآرناهای مختلف، تکثیر و تمایز سلول‌های بنیادی فولیکول مو را تنظیم می‌کنند. بنابراین هدف از این مطالعه، بررسی نقش دقیق miR-۱۲۴-۳p بر روی بیان ژن‌های غیرعصبی (CCND۱ (cyclinD۱)، (Tlx) NR۲E۱، ( CoREST) RCOR۲) و ژن‌های عصبی (DLK۱، MAP۲ و (NeuN) Rbfox۳) می‌باشد.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به‌صورت تجربی بر روی سلول‌های بنیادی جداشده از ناحیه بالج فولیکول‌های موی لب فوقانی موش انجام شد. سلول‌های بنیادی فولیکول مو به سلول‌های نورونی تمایز داده شدند. همچنین، بخشی از میکروآرناهای تقلیدکننده (Mimic) و مهارکننده (Inhibitor) مربوط به miR-۱۲۴-۳p به سلول‌های بنیادی فولیکول مو انتقال داده شدند. سطوح بیان ژن‌های غیرعصبی و عصبی توسط روش real-time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد القای تمایز نورونی و استفاده از میکروآرناهای تقلیدکننده miR-۱۲۴-۳p، سطح بیان ژن‌های عصبی MAP۲، Rbfox۳ و DLK۱ را به‌صورت معنی‌داری افزایش می‌دهد؛ ولی انتقال مهارکننده miR-۱۲۴-۳p به داخل سلول‌ها، باعث افزایش معنی‌دار ۷۱/۸۲ و ۰۷/۹۶۲ برابری در سطوح mRNAی ژن‌های غیرعصبی CCND۱ و NR۲E۱ گردید.
نتیجه‌گیری: این یافته‌ها نشان می‌دهد که miR-۱۲۴-۳p با مهار ژن‌های غیرعصبی CCND۱ و NR۲E۱ ممکن است منجر به افزایش تمایز عصبی سلول‌های بنیادی فولیکول مو شود.

اثر رسوراترول بر تغییر فاکتورهای استرس اکسیداتیو القاشده توسط روتنون در هیپوکامپ رت‌های اوارکتومی‌شده

محبوبه آقاگل زاده، احمدعلی معاضدی، حسین نجف زاده ورزی، هادی پارسیان،
دوره ۲۷، شماره ۲ - ( دوماه نامه ۱۴۰۲ )

چکیده

سابقه و هدف: روتنون به‌عنوان آفت‌کش، به‌واسطه استرس اکسیداتیو به سیستم عصبی آسیب می‌رساند. با توجه به نقش محافظتی استروژن در سیستم عصبی و اثرات محافظتی رسوراترول در برابر استرس اکسیداتیو، در این مطالعه نقش حفاظتی رسوراترول بر تغییر فاکتورهای استرس اکسیداتیو ناشی از روتنون در هیپوکامپ در حضور و عدم حضور استروژن در موش‌های ماده اوارکتومی‌شده و سالم مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش‌ها: ۴۸ سر موش صحرایی ماده به ۸ گروه ۶ تایی شامل کنترل (سالین)، روتنون، اوارکتومی، رسوراترول، اوارکتومی + روتنون، اوارکتومی + رسوراترول، روتنون + رسوراترول و اوارکتومی + روتنون + رسوراترول تقسیم شدند. روتنون به‌صورت داخل صفاقی و رسوراترول به‌صورت خوراکی مدت ۲۱ روز تجویز شد. در پایان، مقدار مالون‌دی‌آلدئید و گلوتاتیون، فعالیت کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز در هیپوکامپ و استروژن و پروژسترون در سرم اندازه‌گیری شد.
نتایج: روتنون به‌طور معنی‌داری سطح استروژن و پروژسترون و گلوتاتیون و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز را کاهش داد و مالون‌دی‌آلدئید را به‌طور معنی‌داری افزایش داد. استروژن و پروژسترون و گلوتاتیون و کاتالاز در گروه اوارکتومی به‌طور معنی‌داری کاهش و مالون‌دی‌آلدئید به‌طور معنی‌داری افزایش یافت. رسوراترول، استروژن و پروژسترون را در گروه‌های رسوراترول + روتنون و رسوراترول + اوارکتومی به‌طور قابل‌توجهی افزایش داد و نیز گلوتاتیون، گلوتاتیون پراکسیداز و کاتالاز را در موش‌های اوارکتومی + روتنون + رسوراترول، به‌طور قابل‌توجهی بالا برد. همچنین رسوراترول، به‌طور قابل‌توجهی مالون‌دی‌آلدئید را در گروه روتنون، اوارکتومی و اوارکتومی + روتنون کاهش داد.
نتیجه‌گیری: رسوراترول، استرس اکسیداتیو ناشی از روتنون و عدم وجود استروژن را درهیپوکامپ موش‌ها کاهش داد.

صفحه 1 از 1

Persian site map - English site map - Created in 0.12 seconds with 36 queries by YEKTAWEB 4718