سابقه و هدف: روش مرجع برای اندازه گیری منیزیم سرم، اسپکتروفتومتری جذب اتمی است. مطالعات نشان داده است که غلظت منیزیم در سرم می­تواند توسط روش فتومتری هم سنجیده گردد. بنابراین، هدف از این مطالعه مقایسه دو روش اندازه­گیری منیزیم از طریق فتومتری و اسپکتروفتومتری جذب اتمی در بیماران دیابتی است.

مواد و روش­ها: تعداد ۴۰ بیمار دیابتی شامل ۱۰ مرد و ۳۰ زن با میانگین سنی ۸۸/۴±۵۲/۵۲ سال در این مطالعه شرکت کردند. میزان منیزیم در سرم این افراد با دو روش فتومتری (کیت پارس آزمون با استفاده از گزیلیدیل بلو، طول موج ۵۴۶ نانومتر) و اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه­گیری شد و نتایج با هم مقایسه گردید.

نتایج: میانگین نتایج حاصل از سنجش با فتومتری ۸۲/۰±۰۳/۳ و روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی ۴۲/۰±۰۷/۳ به­دست آمد. با مقایسه نتایج به­دست آمده از این مطالعه اختلاف معنی­داری بین دو روش مشاهده نگردید (۷/۰=P).

نتیجه­گیری: تفاوت معنی­داری بین دو روش فتومتری و اسپکتروفتومتری جذب اتمی در اندازه­گیری منیزیم وجود ندارد. لذا، می­توان با توجه به ارزان­تر و در دسترس­تر بودن روش فتومتری، از این روش جهت اندازه­گیری منیزیم استفاده نمود.