سابقه و هدف: سوء مصرف مواد، با فراوانی بالای اختلالات روان­پزشکی همراه است، در نتیجه کنترل و درمان پدیده­ی سوء مصرف مواد نیاز به مداخلات درمانی چندجانبه دارد. گروه هدف این مطالعه معتادان تزریقی می­باشند که در حال حاضر این گروه نقش عمده­ای در گسترش بیماری­های گوناگون از جمله ایدز و هپاتیت دارند، بنابراین شناسایی مشکلات این گروه و درمان آنها از اولویت­های بهداشتی می­باشد. تاکنون درمان این گروه با مشکلات و موانع متعددی روبرو بوده است و درمان­های دارویی به تنهایی پاسخ­گو نبوده است که یکی از دلایل شکست درمان، ویژگی­های شخصیتی و روانی این گروه می­باشد که مطالعه­ی حاضر به بررسی این ویژگی­ها می­پردازد تا با شناخت آنها بتوان به طور صحیحی درمان این بیماران را پایه­ریزی نمود و اهمیت مداخلات غیردارویی را در این گروه روشن ساخت.

مواد و روش­ها: این مطالعه از نوع مقطعی است که بر روی۷۳ مرد هروئینی تزریقی (کلیه معتادان تزریقی زندان کاشان) در سال ۱۳۸۵ انجام شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه­ای بود شامل دو بخش، مشخصات بیمار و آزمون شخصیتی MMPI که توسط روان­شناس بالینی زندان در اختیار آن دسته از معتادان تزریقی که دارای تحصیلاتی در سطح راهنمایی و بالاتر بودند، قرار گرفت. پس از تکمیل پرسشنامه، تفسیر آزمون توسط روان­شناس انجام شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون Fisher Exact Test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

نتایج: از کل ۷۳ نفر مرد معتاد تزریقی زندان، ۶ نفر از آنها آزمون­شان فاقد اعتبار و روایی ارزیابی شد و در مجموع ۶۷ نفر با آزمون MMPI مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند که ۱۷ نفر (۳۸/۲۵ درصد) فاقد اختلال و ۵۰ نفر (۶۲/۷۴ درصد) دارای ویژگی­های شخصیتی نابهنجار بر اساس مقیاس­های بالینی MMPI شناخته شدند. میانگین گروه سنی مورد مطالعه ۴۱/۶ ± ۸۶/۲۹ سال بود. ۴۳ نفر (۱۸/۶۴ درصد) از نمونه­های مورد مطالعه زیر ۳۰ سال و ۲۴ نفر (۸۲/۳۵ درصد) بالای ۳۰ سال سن داشتند. ۳۵ نفر (۲۳/۵۲ درصد) مجرد و ۳۲ نفر (۷۷/۴۷ درصد) متاهل بودند. ۵۳ نفر (۱۱/۷۹) زیر دیپلم و ۱۴ نفر (۸۹/۲۰) دارای تحصیلات دیپلم و بالاتر بودند. همچنین در این مطالعه رابطه­ی بین ویژگی­های شخصیتی نابهنجار و سطح تحصیلات معنادار به دست آمد. با ۰۰۱/۰ p . ۱/۱۰ OR= از بین این ۵۰ نفر که دارای ویژگی­های شخصیتی نابهنجار بودند، بیشترین فراوانی را به ترتیب ویژگی شخصیت ضداجتماعی در ۱۲ نفر (۲۴درصد)، افسردگی در ۱۰ نفر (۲۰ درصد)، ویژگی هیپومانیک در ۷ نفر (۱۴ درصد)، ویژگی خودبیمارانگاری در ۵ نفر (۱۰ درصد) و نمایشی در ۵ نفر (۱۰درصد) پارانوئید در ۴ نفر (۸ درصد) و اضطراب در ۴ نفر (۸ درصد)، شخصیت اسکیزوئید در ۳ نفر (۶ درصد) داشتند. ویژگی شخصیتی افسردگی در افرد بالای دیپلم و متاهلین به طور شاخصی بیشتر بود به طوری که تمامی افراد با تحصیلات بالای دیپلم در بعد افسردگی نمرات بالایی داشتند (۵ نفر، ۱۰۰درصد) و افراد مجرد (۹/۲۵ درصد) و زیر ۳۰ سال (۲/۳۱ درصد) در مقیاس بالینی شخصیت ضداجتماعی نسبت به سایر مقیاس­ها نمرات بالایی به دست آورده بودند.

نتیجه­گیری: این مطالعه نشان داد که مقیاس بالینی شخصیت ضداجتماعی و افسردگی در میان معتادان تزریقی از فراوانی بیشتری نسبت به سایر مقیاس­ها برخوردار می­باشد. با توجه به این که تعداد بیشتری از افراد گروه مورد مطالعه، مجرد و زیر ۳۰ سال سن داشتند. در نتیجه این گروه آسیب­پذیرتر می­باشند همچنین تحصیلات پایین در این گروه می­تواند به عنوان یک عامل پیشگویی­کننده جهت ویژگی­های شخصیتی نابهنجار محسوب گردد.

سابقه ­ و هدف: کارکنان بخش اورژانس مخصوصاً پرسنل فوریت­های پزشکی، در معرض انواع استرس­های شغلی از جمله ترومای روحی هستند. اطلاعات کمی درباره امکان و میزان PTSD در پرسنل فوریت­های پزشکی در ایران و جهان وجود دارد. این مطالعه به بررسی شیوع PTSD پرسنل فوریت­های پزشکی شهرستان­های کاشان و اراک و عوامل اثرگذار بر آن می پردازد .

مواد و ­روش­ها: در یک مطالعه مقطعی برای برآورد میزان PTSD و شدت ترومای روحی، ۱۵۰ نفر از پرسنل فوریت­های پزشکی شهر کاشان و اراک وارد مطالعه شدند. از پرسشنامه­های استاندارد IES-I۵ و PTSS-۱۰ و معیارهای DSM -IV برای این منظور استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش­های آماری مجذور کای، آزمون دقیق فیشر، t دانشجویی، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت .

نتایج : از ۱۵۰ نفر، ۱۲۱ نفر به پرسشنامه­ها پاسخ دادند. از نظر معیارهای DSM- IV ، ۴۴ نفر (۴/۳۶ درصد) دارای معیارهای تشخیصی PTSD بودند. از نظر شاخص IES ، یک سوم کارکنان اورژانس در گروه تأثیر شدید از حادثه قرار گرفتند. نمره PTSS ۱۱ نفر(۹ درصد) ۵ و بالاتر بود که نشان دهنده واکنش نسبتاً شدید در آنها می باشد. وضعیت تأهل رابطه معناداری بر وضعیت PTSD داشت به گونه‌ای که بیشتر مجردها دارای معیارهای PTSD بودند. جنسیت، تحصیلات و نوع شغل ارتباطی با دارا بودن معیارهای PTSD نداشتند.
نتیجه­گیری: براساس این مطالعه میزان PTSD و شدت ترومای حادث شده در بین پرسنل فوریت­های پزشکی بسیار بالا بود. به نظر می‌رسد این افراد شدیدا در معرض استرس شغلی و عوارض مربوط به آن قرار دارند و باید هر چه سریع­تر نسبت به وضعیت روحی روانی این افراد به عنوان یکی از مهمترین کارکنان درمانی رسیدگی گردد.

سابقه و هدف: بیخوابی موقعیتی ناتوان کننده و پریشان کننده می باشد که نه تنها می تواند بر کیفیت زندگی، کار و فعالیت روزانه اثر گذار باشد، بلکه مشکلات روانی-اجتماعی بسیار زیادی را ایجاد می کند. این پژوهش به منظور بررسی شیوع بیخوابی در میان افراد ۱۸ ساله و بالاتر شهر کاشان در سال ۱۳۸۷ انجام گرفته است.

مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی با حجم نمونه ۱۱۵۵ نفر انجام گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه علائم بیخوابی بر اساس ملاک های DSM-IV بود که اعتبار آن توسط ۵ روانپزشک تایید و پایایی آن به روش باز آزمایی، ۹۹ درصد به دست آمد. اطلاعات با آزمون های مجذور کای، دقیق فیشر، CI و OR مورد تحلیل قرار گرفتند.

نتایج: از میان ۱۱۵۵ نفری که مورد مطالعه قرار گرفتند، ۶۸۴ نفر (۵۹ درصد) بیخوابی داشتند. از نظر سنی کسانی که بین ۴۱ تا ۶۵ سال سن داشتند (۲۶۶ نفر، ۹/۶۷) و زنان (۵۰۵ نفر، ۴/۷۴ درصد) بیشترین فراوانی بیخوابی را داشتند. بین سابقه اختلال روانی [۲۴/۲OR=، ۰۰۱/۰P<]، اختلال خواب در خانواده [۶۷/۴OR=، ۰۰۱/۰P<]، مصرف نوشیدنی ها کافئین دار قبل از خواب [۶۴/۱OR=، ۰۰۱/۰P<] با مشکل بیخوابی تفاوت آماری معناداری مشاهده شد.

نتیجه گیری: بر اساس مطالعه حاضر اکثریت افراد، به خصوص زنان و افراد میان سال از مشکل بیخوابی رنج می برند. از آنجائی که بیخوابی می تواند عامل خطرسازی برای شروع افسردگی و اضطراب و افزایش مستقیم و غیر مستقیم هزینه های پزشکی و تبعات دیگر باشد، لازم است برنامه ریزی دقیقی در جهت رفع این مشکل و بهبود کیفیت خواب افراد صورت گیرد.

سابقه و هدف: لکنت زبان اختلالی است که از نظر عاطفی بر فرد اثر گذاشته و می تواند باعث اختلال در عملکرد فرد، عدم اعتماد به نفس، افسردگی، اشکال در برقراری ارتباط و سرانجام انزوا و دوری از موقعیت های اجتماعی گردد. این مطالعه به منظور ارزیابی همبودی اختلالات روانی کودکان ۳ تا ۱۲ساله مبتلا به لکنت زبان مراجعه کننده به کلینیک گفتاردرمانی بیمارستان اخوان طی سال های ۸۷-۱۳۸۶ انجام گرفت.

مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه مقطعی، تعداد ۵۰ نفر با استفاده از روش سرشماری انتخاب شده و با استفاده از مصاحبه ی بالینی بر اساس چک لیست DSM-IV-TR توسط روانپزشک و آزمون هوش وکسلر مورد ارزیابی قرار گرفتند. از آزمون آماری مجذور کای برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

نتایـج: اختلال روانی همبود در ۷۰ درصد کودکان مبتلا به لکنت زبان وجود داشت. شایع ترین آنها اختلال بیش فعالی کمبود توجه در ۱۸ نفر (۴/۵۱ درصد) و اختلال اضطرابی در ۶ نفر (۷/۲۵ درصد) بود. در این مطالعه بین اختلال روانی همبود با سن (۰۰۵/۰=P) و تحصیلات کودک (۰۰۳/۰=P) تفاوت معناداری مشاهده شد.

نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان دادند که اکثر کودکان دارای اختلالات روانی همبود بوده و باتوجه به پیامدهای این اختلالات، پیشنهاد می‌گردد متخصصین توجه بیشتری به اختلالات همبود در این بیماران داشته باشند تا برنامه های درمانی کامل تر و موثرتری را ارائه دهند.

سابقه و هدف: افسردگی از شایع­ترین بیماری­های روانپزشکی و یک اختلال خلقی شایع است. در ایجاد آن علاوه بر نقش پیام­رسان­های عصبی و رویدادهای زندگی، محرک­های درونی مانند سطح سرمی کلسترول، آلبومین، فریتین، قند و فاکتورهای انعقادی نیز دخیل­اند. هدف از این مطالعه تعیین سطح سرمی کلسترول، آلبومین، فریتین در بیماران همودیالیزی با و بدون افسردگی اساسی است.

مواد و روش­ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۱۰۰ بیمار همودیالیزی مراجعه­کننده به بخش دیالیز بیمارستان اخوان کاشان انجام شد. بیماران از نظر ابتلا به افسردگی توسط پرسشنامه افسردگی Beck و مصاحبه بالینی ارزیابی شده و سپس داده­ها تحلیل شدند.

نتایج: از میان ۱۰۰ بیمار همودیالیزی مورد بررسی۵۰ نفر (۳۹ درصد مردان و ۹/۵۶ درصد زنان) مبتلا به افسردگی بودند. میانگین سطح سرمی آلبومین، فریتین و کلسترول در بیماران همودیالیزی مبتلا به افسردگی به­ترتیب ۸۸/۳ میلی ­ گرم در لیتر، ۷۴/۶۰۱ میکرو مول در لیتر، و ۵۶/۱۶۱ میلی­گرم در دسی لیتر بود و در بیماران بدون افسردگی به­ترتیب ۹۹/۳ میلی ­ گرم در لیتر، ۶۸/۵۷۹ میکرو مول در لیتر، ۱۴/۱۵۲ میلی­گرم در دسی لیتر بود . اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنی­دار نبود . بین وجود بیماری­های همراه و محل زندگی با اختلال افسردگی رابطه معنی­داری دیده شد (به­ترتیب: ۰۰۳/۰= P و ۰۳۲/۰=P).

نتیجه­گیری: بین سطح آلبومین، فریتین و کلسترول با افسردگی ارتباطی دیده نشد. عواملی مانند جنسیت، بیماری­های همراه به­ویژه فشار خون، و محل سکونت ممکن است در ابتلا به افسردگی در بیماران همودیالیزی موثر باشند.

سابقه و هدف: افسردگی در کودکان و نوجوانان یک اختلال جدی است که تاثیر قابل ملاحظه­ای بر عملکرد روانی­اجتماعی آنان می­گذارد . باتوجه به محدودیت­های جاری در درمان این اختلال مطالعه حاضر به­منظور مقایسه اثر دو داروی فلوکستین و فلووکسامین بر افسردگی کودکان و نوجوانان انجام شد.

مواد و روش­ها: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور تعداد ۴۰ کودک و نوجوان ۸ تا ۱۸ سال مبتلا به افسردگی اساسی مراجعه­کننده به درمانگاه روانپزشکی اطفال دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال ۱۳۹۲ به­طور تصادفی در دو گروه دارویی فلوکستین و فلووکسامین تحت درمان قرار گرفتند. ابزار ارزیابی پاسخ به درمان مقیاس‌های افسردگی کودکان، عملکرد کلی کودکان و پرسشنامه عوارض دارویی بود. نمونه­ها در زمان­های صفر، دو، چهار و هشت هفته مورد ارزیابی قرار گرفتند.

نتایج: سن متوسط کودکان و نوجوانان ۶۳/۲±۴۰/۱۲ بود. میانگین نمره افسردگی در گروه فلوکستین از ۴۹/۱۰±۶۵/۲۵ به ۲۳/۳±۵۵/۱۱ و در گروه فلوکسامین از ۶۱/۷±۴۵/۲۸ به ۸۷/۴±۰۵/۸ کاهش یافت. به­علاوه، میانگین نمره افسردگی در گروه فلووکسامین در هفته ۴ و ۸ نسبت به فلوکستین کاهش معنی­داری داشت (به­ترتیب ۰۰۵/۰=P و ۰۳/۰= P). میزان پاسخ به درمان در هفته هشتم در گروه فلوکستین ۵۵ درصد و در گروه فلووکسامین ۸۵ درصد بود. عوارض جانبی شدید در بیماران مورد مطالعه مشاهده نشد. و هیچ­کدام از بیماران اقدام به خودکشی نداشتند.

نتیجه­گیری: باتوجه به اینکه کاهش نمره افسردگی در گروه فلووکسامین نسبت به فلوکستین شاخص بود، لذا فلووکسامین می­تواند به­عنوان دارویی موثر و ایمن در درمان افسردگی کودکان و نوجوانان مورد استفاده قرار گیرد.

سابقه و هدف: آسم از شایع ­ترین بیماری مزمن کودکی می­ باشد. مطالعات اخیر مطرح می­ کنند که مشکلات رفتاری و تحصیلی یا علایم بیش­ فعالی به ­دلیل بیماری آسم و درمان آن ایجاد می­ شوند، درحالی ­که مطالعات دیگر رابطه­ ای بین این عوامل نشان نمی­ دهند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان همبودی اختلال بیش­ فعالی همراه با کم ­توجهی در کودکان مبتلا به آسم شهرستان کاشان در سال ۱۳۹۲ صورت گرفت.

موارد و روش ها: در این مطالعه ­ی مورد- شاهدی ۸۹ کودک آسماتیک مراجعه ­کننده به کلینیک آسم و آلرژی کاشان به ­روش مبتنی بر هدف در گروه مورد و ۱۱۷ کودک سالم که از نظر سن و جنس با گروه مورد تطابق بودند، به ­طور تصادفی در گروه شاهد قرار گرفتند. از اسپیرومتری و پیک ­فلومتری جهت تشخیص آسم استفاده شد. معیارهای DSM-IV جهت تشخیص اختلال بیش ­فعالی همراه با کم ­توجهی به­ کار گرفته شدند.

نتایج: همبودی اختلال بیش­ فعالی همراه با کم­ توجهی در کودکان مبتلا به آسم ۵ برابر بیشتر از گروه کنترل بود (۰/۰۰۱ P=) و (۵/۶۷ OR: و ۱۲/۰۸-۲/۶۶ CI:). ابتلا به اختلال بیش ­فعالی همراه با کمبود توجه با شدت آسم ارتباط معنی­ داری نشان نداد (۰/۶۲۴ P=). بین جنس و ابتلا به اختلال بیش­ فعالی همراه با کمبود توجه رابطه معنی ­داری وجود نداشت (۰/۹۸-۰/۲۴ CI:، ۴۹/۰ OR:) (۰/۰۶ P=).

نتیجه­ گیری: بیماری آسم احتمال خطر ابتلا به اختلال کم ­توجهی- بیش­ فعالی را افزایش می ­دهد. بنابراین، تشخیص و درمان اختلالات رفتاری کودکان مبتلا به آسم دارای اهمیت می­ باشد.