[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره مجله :: شماره جاری :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
بانک‌ها و نمایه‌ها::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
اخلاق در پژوهش::
برای داوران::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
هوش مصنوعی::
::
Basic and Clinical Biochemistry and Nutrition
..
DOAJ
..
CINAHL
..
EBSCO
..
IMEMR
..
ISC
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
enamad
..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۲ نتیجه برای فنایی

غلامرضا فنایی، احمد محبی،
دوره ۳، شماره ۴ - ( فضلنامه ۱۳۷۸ )
چکیده

سابقه و هدف: با توجه به فراوانی بیماران مبتلا به فشار خون اولیه و تناقض هایی که در مورد تاثیر نیفیدیپین به تنهایی در فشار و شاخص های متابولیک خون وجود دارد و به منظور مقایسه دو دوز ۲۰ و ۳۰ میلی گرم نیفیدیپین به تغییرات فشار و شاخص های متابولیکی خون، این تحقیق بر روی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان قلب شهید رجایی طی سال ۱۳۷۳ انجام گرفت.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر با روش کارآزمایی بالینی از نوع Cross over بر روی ۳۶ نفر (۷۲ نمونه) صورت پذیرفت و بیماران به طور تصادفی به دو گروه ۱۸ نفری تقسیم شده و در یک گروه نیفیدیپین (کارخانه Novopharm، کانادا) به میزان ۲۰ میلی گرم در روز و در گروه دیگر به میزان ۳۰ میلی گرم در روز تجویز و پس از هفته های مختلف تا هفت هفته فشار خون سیستول، دیاستول و نیز شاخص های سدیم، پتاسیم، گلوکز، تری گلیسیرید، کلسترول، کراتینین و اسید اوریک بررسی و پس از آن جای بیماران و دوز نیفیدیپین آن ها تغییر نمود و دوباره شاخص های مذکور مورد سنجش قرار گرفت.

یافته ها: ۳۶ فرد مورد بررسی، ۲۰ نفر (۵۵%) مرد و ۱۶ نفر (۴۵%) زن در سنین ۶۵-۴۰ سال بودند. با مصرف روزانه ۳۰ میلی گرم نیفیدیپین، میزان فشار خون سیستولی از ۱۶۵ به ۱۳۸ و فشار خون دیاستولی از ۱۰۶ به ۹۲ کاهش یافت و در دوز روزانه ۲۰ میلی گرم با فشار خون سیستولی و دیاستولی به ترتیب از ۱۵۵ به ۱۳۷ و از ۱۰۱ به ۹۳ کاهش یافت (P<۰,۰۰۱). سدیم به میزان ۱.۳ میلی اکی والان از حد طبیعی افزایش و میزان پتاسیم، گلوکز و کلسترول نسبت به حالت طبیعی کاهش داشتند.

نتیجه گیری: نیفیدیپین به تنهایی موجب کاهش فشار خون شده و تغییر قابل توجهی از لحاظ بالینی بر شاخص های متابولیک ندارد. مصرف دوز ۲۰ میلی گرم در این بیماران به تنهایی توصیه و تحقیق بیشتر بر روی بیماران با فشار خون بالا و با عوامل دیگر را طلب می نماید.


سید هانی داودی، مجید وحیدیان رضازاده، حامد فنایی،
دوره ۲۲، شماره ۴ - ( دوماه نامه ۱۳۹۷ )
چکیده

سابقه و هدف: دیابت یک بیماری شایع متابولیک بوده و گزنه گیاهی است که اثر ضد دیابت دارد. نسفاتین-۱ آدیپوکاینی است که در سازوکار متابولیسم گلوکز شرکت دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین استقامتی و مقاومتی و مصرف گزنه بر سطح پلاسمایی نسفاتین-۱ در موش‌های صحرایی دیابتی نوع ۱ بود.
مواد و روش ­ها: در این پژوهش تجربی موش‌های نژاد ویستار در ۴ گروه قرار گرفته و با تزریق استروپتوزوسین دیابت در آن‌ها القاء شد. به گروه­ های «گزنه»، «استقامتی+گزنه» و «مقاومتی+گزنه» روزانه mg/kg ۱ عصاره گزنه به­ صورت درون­ صفاقی تزریق شد. گروه «استقامتی+گزنه» به ­مدت ۸ هفته، ۵ جلسه در هفته و هر جلسه از ۶۰ تا ۱۲۰ دقیقه در آب شنا کردند. گروه «مقاومتی+گزنه» با حمل وزنه‌های ۵۰، ۷۵، ۹۰ و ۱۰۰ درصد وزن خود روی نردبان طراحی‌شده، تمرین را شروع کرده و سپس به‌تدریج افزایش رکورد داشتند. در پایان ۸ هفته از قلب حیوانات به‌صورت مستقیم خون ‌گرفته شد.
نتایج: در همه گروه‌ها پس از ۸ هفته کاهش وزن مشاهده گردید و این کاهش وزن در گروه‌های «کنترل»، «گزنه» و «مقاومتی+گزنه» نسبت به ابتدای پژوهش معنی­ دار بود (۰/۰۰۱>P). نتایج تحلیل آماری نشان از افزایش معنی ­دار نسفاتین-۱ در گروه «گزنه» نسبت به گروه کنترل داشت (۰/۰۱>P). این افزایش در گروه ­های «استقامتی+گزنه» (۰/۰۰۱>P) و «مقاومتی+گزنه» نسبت به گروه «کنترل» نیز مشاهده گردید (۰/۰۰۱>P).
نتیجه‌گیری: مصرف عصاره‌ی گزنه به­ همراه تمرین می‌تواند باعث افزایش نسفاتین-۱ پلاسمایی شده و می‌تواند در جهت کنترل دیابت و جلوگیری از کاهش وزن ناشی از این بیماری مؤثر باشد.


صفحه 1 از 1     

مجله علوم پزشکی فیض Feyz Medical Sciences Journal
Persian site map - English site map - Created in 0.17 seconds with 35 queries by YEKTAWEB 4700