سابقه و هدف: زاینده رود رودخانه اصلی در مرکز ایران بوده و یکی از مهم ترین منابع آب برای آبیاری، توسعه صنایع و استفاده های شهری می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات در آلودگی رسوبات این رودخانه می‌باشد.
مواد و روش‌ها: نمونه‌ها از ۶ ایستگاه در کف رودخانه گرفته شده و هدایت الکتریکی، pH، مواد آلی و غلظت سرب، کادمیوم و نیکل کل در نمونه‌های رسوب اندازه‌گیری شدند.
نتایج: نتایج این مطالعه حاکی از یک افزایش سریع در هدایت الکتریکی از ایستگاه چهارم (پل اژیه) تا گاوخونی است. هم چنین، pH رسوبات زاینده رود در تمام مسیر قلیائی بوده و بین ۳/۷ تا ۹/۷ تغییر می‌کند. کمترین pH اندازه گیری شده مربوط به ایستگاه دوم (پل چوم) و بیشترین آن مربوط به پل اژیه می باشد. مقدار نیکل و مواد آلی از ایستگاه اول (سی و سه پل) تا ایستگاه سوم (پل زیار) افزایش داشته و بیشترین مقدار سرب برابر با ۱/۷۲ میلی‌گرم بر کیلوگرم موبوط به پل چوم می‌باشد.
نتیجه‌گیری: به طور کلی در منطقه شهری نسبت به پایین دست رودخانه مقدار سرب بیشتری مشاهده شد. بیشترین مقدار کادمیوم (۲ میلی گرم بر کیلوگرم) در ایستگاه پنجم (پل ورزنه) و در بقیه ایستگاه‌ها مقدار آن بسیار ناچیز بود. بنابراین، رسوبات زاینده‌رود از نظر میزان حضور کادمیوم غیر‌آلوده می‌باشد.
_-_Copy.png)
.png){kind=logo}
