سابقه و هدف: مهم­ترین علامت بیماری PTSD (Post-traumatic stress disorder)، که از انواع استرس­ های روانی ناشی از تروما است، عدم توانایی فراموش کردن حادثه ترومایی است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات استرادیول بر مراحل مختلف خاموشی حافظه ترس شرطی شده در PTSD است.

مواد و روش ­ها: القا  PTSDبا استفاده از مدل تلفیقی تک استرس طولانی ­مدت و شوک (S+SPS) صورت گرفت. ۷ روز بعداز القا بیماری حیوانات برای ارزیابی خاموشی حافظه ترس شرطی شده (تست اول)، به­ مدت ۹ دقیقه بدون دریافت شوک در دستگاه ترس شرطی قرار گرفتند. میزان بی­ حرکتی حیوان در ۳ بازه زمانی ۳ دقیقه ­ای ثبت شد. تست اول، شاخصی از فرایند اکتساب خاموشی است. تست دوم به فاصله یک روز پس از تست اول و به همان صورت انجام شد؛ در طی این تست حافظه خاموشی به­ خاطرآوره شده و مجددا تثبیت می­ گردد. تزریق استرادیول  ۹۰، ۱۸۰و ۳۶۰ mg/kgدر گروه­ های تیمار و یا حلال (در گروه کنترل) نیم ساعت قبل از تست ­ها انجام می­ شد.

نتایج: آنالیز داده ­ها نشان داد که میزان بی­حرکتی در حیواناتی که استرادیول را با دوز mg/kg ۱۸۰ دریافت کرده بودند، به­ طور معنی ­داری در مقایسه با گروه کنترل، در هر سه بخش تست­ های اول و دوم کمتر شد.

نتیجه­ گیری: استرادیول به­ صورت وابسته به دوز بر اکتساب، به­ خاطرآوری و تثبیت خاموشی حافظه­ ترس شرطی شده در حیوانات دچار PTSD موثر است. تزریق زیر جلدی استرادیول با دوز g/kg&mu ۱۸۰، منجر به تقویت هر سه مرحله­ی اکتساب، به ­خاطرآوری و تثبیت خاموشی حافظه ترس شرطی شده گردید.

سابقه و هدف: کنترل میزان فسفر در بیماران دیالیزی بسیار مهم و ضروری بوده و به طرق مختلف انجام می­ شود. هدف این مطالعه مقایسه اثر نیکوتینیک اسید و لانتانوم کربنات بر سطح فسفر بیماران همودیالیزی می ­باشد.

مواد و روش‌ها: مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر روی ۱۲۰ بیمار دیالیزی بیمارستان امام حسین (ع) شاهرود که به دو گروه مداخله (مصرف نیکوتینیک اسید) و شاهد (مصرف لانتانوم کربنات) تقسیم شدند، انجام شده است. دوز اسید نیکوتینیک به­ صورت ماهانه و طی سه مرحله از ۲۰۰ به ۶۰۰ میلی­ گرم در روز و دوز لانتانوم کربنات از ۲۵۰ به ۷۵۰ میلی­ گرم در روز افزایش یافت. از ابتدا تا پایان مطالعه فسفر و کلسیم سرم هر دو گروه مطالعه هر دو هفته یک­بار بررسی شد.

نتایج: میانگین سنی بیماران در گروه مورد ۲۱/۳±۵۱/۵ سال و در گروه شاهد ۲۲/۵±۵۰/۷ بود که تفاوت معنی­ داری باهم نداشتند. میزان فسفر در شروع مطالعه در گروه مورد ۱/۳۷±۶/۶۷ میلی­ گرم بر دسی­ لیتر و در گروه شاهد ۰/۲۸±۶/۶۹ میلی­ گرم بر دسی ­لیتر بود که تفاوت معنی­ داری با هم نداشته، ولی استفاده از نیکوتینیک اسید به­ طور معنی­ داری باعث کاهش فسفر (< ۰/۰۰۱P) سرم گشته و با افزایش دوز مصرفی، حتی تاثیر کاهندگی فسفر خون آن بیشتر هم شد.

نتیجه­ گیری: نیکوتینیک اسید همانند لانتانوم کربنات باعث کاهش فسفر در بیماران همودیالیزی می­ شود، ولی لازم است برای تعیین دوز مناسب دارو مطالعات کامل ­تری انجام شود.