---

سابقه و هدف: یکی از سؤالات اساسی در مبتلایان مایع جنب مسئله مقادیر و همبستگی کلسترول و لیپوپروتئین‌های مایع جنب با مقادیر سطح سرمی آنها و اهمیت آن در افتراق نوع مایع جنب‌ (ترانسوداتیو، اگزوداتیو) می‌باشد. لذا این تحقیق در مبتلایان مایع جنب مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲ انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: تحقیق با طراحی مقطعی روی کلیه بیماران مبتلا به مایع جنب انجام گرفت. تعیین نوع اگزودا و ترانسوداتیو مطابق معیار لایت بوده و میزان کلسترول و تری‌گلیسیرید، لیپوپروتئین‌ها در مایع جنب و سرم هم‌زمان به روش استاندارد آن تعیین و میزان همبستگی آنها به روش پیرسون و مقادیر کلسترول و لیپوپروتئین‌ها و ضـریب نیمه تراوایی پرده جنب در موارد اگزوداتیو و ترانسـوداتیو بر حسب مورد با آمار T-test و Man-Whitney مورد قضاوت آماری قرار گرفت.

یافته‌ها: ‌تحقیق روی ۱۱۹ نفر شامل ۵۲ مرد و ۶۷ زن با میانگین سنی ۱۵ ± ۵/۶۳ سال انجام گرفت. مایع جنب در ۷۰ نفـر (۸/۵۸ درصد) ‌از نوع اگزوداتیو و در ۴۹ نفر (۲/۴۱ درصد)‌ از نوع ترانسودا بود. میزان کلسترول مایع جنب در افراد ترانسوداتیو ۱۶ ± ۲۹ و در گروه اگزوداتیو ۲۵ ± ۶۵ بود (۰۰۱/۰ P< ). سطح کلسترول مایع جنب (اگزوداتیو و ترانسوداتیو) بستگی به سطح سرمی آن و نسبت پروتئین جنب به سرم دارد (در اگزوداتیو ۶۱/۰= r ، ۰۰۱/۰ p< ، ترانسوداتیو ۶۲/۰= r و ۰۰۱/۰ p< ). ضریب همبستگی LDL ، HDL ، VLDL و تری‌گلیسیرید مایع جنب اگزودا با نسبت پروتئین مایع جنب به سرم به ترتیب عبارت است از: ۵۳/۰= r (۰۰۱/۰ p< )، ۴۰/۰= r (۰۱/۰= p )، ۲۹/۰= r (۰۱/۰= p ) و ۲۹/۰= r (۰۲/۰= p ). در مایع جنب ترانسودا ضریب همبستگی به ترتیب LDL ، HDL ، VLDL و تری‌گلیسرید با نسبت پروتئین مایع جنب به سرم به ترتیب عبارت است از: ۴۸/۰= r (۰۰۱/۰ p< )؛ ۲۴/۰= r (۰۹/۰= p ) ۰۹/۰= r ، (۵۲/۰= p ) و ۰۴/۰= r (۷۹/۰= p ). نسبت درصد کلسترول همراه با LDL و HDL مایع جنب اگزوداتیو و ترانسوداتیو به ترتیب ۹۰ و ۸۹ درصد بود در حالی که نسبت درصد و کلسترول همراه با LDL و HDL سرمی آنها به ترتیب ۸۳ و ۸۶ درصد بود.

نتیجه‌گیری و توصیه‌ها: سطح کلسترول مایع جنب اگزوداتیو و ترانسوداتیو بستگی به سطح سرمی آنها و نسبت پروتئین مایع جنب به سرم دارد. با توجه به عدم تغییر لیپوپروتئین‌ها ( LDL و HDL ) در مایع جنب، سنجش کلسترول مایع جنب در افتراق مایع جنب اگزودا از ترانسودا کمک‌کننده است. در پلورال افیوژن اگزوداتیو سطح لیپوپروتئین‌های مایع جنب بستگی به نسبت پروتئین مایع جنب به سرم داشته، در حالی که در نوع ترانسودا تنها سطح LDL مایع جنب بستگی به نسبت پروتئین مایع جنب به سرم دارد

---

سابقه و هدف: پراکسید اولین ترکیبی است که بعد از اکسیداسیون چربیها و روغنها بوجود می آ ید. وقتی که میزان پراکسید به انداز ه ای معین رسید تغییرات مختلفی صورت می گیرد و مواد فراری که باعث ایجاد بو و طعم نامطلوب در چربی و روغن می گرد ن د، ایجاد می شود. مقاله حاضر، گزارشی است که با بررسی میزان پراکسید موجود در زولبیا و بامیه ها ی شهر کاشان در سال۱۳۸۲ - ۱۳۸۳، طراحی شده و به اجرا در آمده است.

مواد و رو ش ها: تحقیق با طراحی توصیفی روی تعداد ۵۷ نمونه بامیه و ۳۶ نمونه زولبیا طی مدت ۲ سال انجام گرفت. در این مطالعه ابتدا، وزن مشخصی از روغن نمونه ها با روش سوکسله استخراج، سپس مقدار پراکسید موجود در روغن با روش تیتراسیون (تیوسولفات سدیم ۰۲/. نرمال) انداز ه گیری شد. محاسبه مقدار پراکسید، با ثبت حجم مصرفی تیوسولفات سدیم و استفاده از فرمول مربوطه صورت گرفت . نتایج با استفاده از آزمون t آنالیز آماری شدند.

یافته ها : از مجموع ۵۷ نمونه بامیه، ۴۲ نمونه (۷/۷۳ درصد) قابل مصرف و ۱۵ نمونه (۳/۲۶ درصد) غیرقابل مصرف بودند و از تعداد ۳۶ نمونه زولبیا، ۱۹ نمونه (۸/۵۲ درصد) قابل مصرف و ۱۷ نمونه (۲/۴۷ درصد) غیرقابل مصرف بود ند . بالاترین عدد پراکسید در نمو نه های بامیه ۸/۳۸ و بالاترین عدد پراکسید در نمونه ها ی زولبیا ۶۵ میلی اکی و الان در کیلوگرم بود.

نتیجه گیر ی: از نتایج مطالعه برمی آ ید که بیشتر نمونه ها ی زولبیا و بامیه غیر قابل مصرف می باشند . با توجه به میزان بالای پراکسید در اکثریت نمونه ها و خطراتی که پراکسید بر سلامتی دارد ، برنامه ریزی مداوم و ارائه راهکارهای کاربردی توسط سیاستگزاران و مس و ولین بهداشتی شهرستان ضروری است.

---

سابقه و هدف: کاهش فشار سهمی اکسیژن خون یا هیپوکسی باعث اختلال در پایداری سیستم گردش خون (همودینامیک) و افزایش آستانه­ی تشنج در بیمارانی که تشنج­درمانی الکتریکی یا ( Electro Convulsive Therapy ) دریافت می­کنند می­شود هدف از این مطالعه مقایسه­ی کاربرد ماسک حنجره­ای به جای ماسک صورت بر تغییرات اکسیژن خون، دینامک خون و طول زمان تشنج پس از تشنج­درمانی الکتریکی به دنبال بیهوشی عمومی داخل وریدی با داروی تیوپنتال سدیم و سوکسینیل­کولین است.

مواد و روش­ها: در یک مطالعه­ی تجربی ۶۶ بیمار ۶۰-۲۰ سال، دسته­ی یک و دو انجمن بیهوشی آمریکا ( ASA class I and II ) که در بخش روان­پزشکی بیمارستان هاجر شهرکرد به دلیل ابتلا به افسردگی مزمن کاندید درمان با تشنج­درمانی الکتریکی بودند مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به دو گروه ۳۳ نفری تقسیم شدند. سعی شد که بیماران دو گروه از نظر سن، جنس و نوع درمان روان­پزشکی متعادل شوند. تمامی بیماران با تیوپنتال سدیم ۲ میلی­گرم/کیلوگرم، سوکسینیل­کولین ۵/۰ میلی­گرم/کیلوگرم به صورت داخل وریدی و تهویه با اکسیژن ۱۰۰ درصد تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند. تهویه­ی ریه­ها در گروه یک با کمک ماسک حنجره­ای و در گروه دو به روش معمول با ماسک صورت انجام شد. اشباع اکسیژن خون شریانی، فشار خون سیستولی و دیاستولی، تعداد ضربان قلب و طول مدت تشنج در دو گروه قبل از انجام تشنج­درمانی الکتریکی و پس از آن اندازه­گیری و داده­ها بر اساس آزمون کای اسکوئر و t مستقل تجزیه وتحلیل گردید.

نتایج: در گروه ماسک حنجره­ای اشباع اکسیژن خون شریانی در دقیقه­ی سوم و پنجم پس از تشنج­درمانی الکتریکی به طور معنی­داری بیش از گروه ماسک صورت بود (۰۵/۰ p< ). فشار خون سیستولی و دیاستولی در دقایق سوم و پنجم پس از تحریک الکتریکی در هر دو گروه بالاتر از میزان پایه­ی قبل از انجام تشنج­درمانی الکتریکی بود (۰۵/۰ p< ). در گروه ماسک حنجره­ای، افزایش فشار خون سیستولی در دقیقه­ی سوم و فشار خون دیاستولی در دقایق سوم و پنجم به طور معنی­داری بیش از گروه ماسک صورت بود (۰۵/۰ p< ). میانگین طول مدت تشنج در گروه ماسک صورت به وضوح کوتاه­تر از این زمان در گروه ماسک حنجره­ای بود (۰۵/۰ p< ) (در ماسک صورت ۱۱ ± ۲/۳۰ و در ماسک حنجره ۱۱ ± ۸/۳۸ ثانیه).

نتیجه­گیری: یافته­ها نشان داد که علی­رغم افزایش فشار خون دیاستولی در گروه ماسک حنجره­ای ولی به دلیل افزایش طول زمان تشنج و افزایش اشباع اکسیژن خون شریانی نسبت به بیماران گروه ماسک صورت، می­توان از ماسک حنجره­ای به عنوان یک جایگزین موثر برای تهویه­ی بیماران کاندید تشنج­درمانی الکتریکی استفاده کرد.

---

سابقه و هدف: با پیر شدن جمعیت، افزایش تقاضا برای خدمات مراقبت طولانی مدت مورد انتظار است. از آنجا که مهم­ترین جا به جایی تاثیرگذار بر سالمندان، ورود به سرای سالمندان شناخته شده، درک علل و انگیزه­های اقامت در سرای سالمندان برای ایجاد برنامه­هایی در به تاخیرانداختن یا پیشگیری از ورود به سرای سالمندان اهمیت دارد. پرسش پژوهش، علل و انگیزه­ی اقامت در سرای سالمندان از دیدگاه سالمندان مقیم چیست؟، می­باشد.

مواد و روش­ها: در این مطالعه از روش یدیده­شناسی (فنومنولوژی) استفاده شده است. نمونه­ها از میان سالمندان مقیم در سراهای سالمندان خصوصی و دولتی شهر اصفهان انتخاب گردیده­اند. نمونه­گیری مبتنی بر هدف بوده و تا اشباع اطلاعات که در آخر، شمار شرکت­کنندگان به ۱۰ نفر رسید، ادامه یافت. شرکت­کنندگان این پژوهش شامل ۷ زن و ۳ مرد در محدوده­ی سنی ۸۵-۶۶ ساله بودند. پژوهش­گر از مصاحبه و یادداشت­برداری در عرصه برای جمع­آوری داده­ها بهره گرفت. روش کلایزی جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات به کار رفته و استحکام این مطالعه بر اساس دو معیار اطمینان­پذیری و باورپذیری بوده است.

نتایج: به طورکلی دو مفهوم اصلی به دست آمده از داده­ها عبارت بودند از؛ ۱ـ ورود اختیاری ۲ـ ورود اجباری. زیرمفهوم­های ورود اختیاری عبارتند از: ورود با موافقت قبلی، ورود به خاطر مشکلات مالی و خانوادگی و ورود اجباری شامل؛ ورود با فریب، ورود در حالت ناهوشیار بودند، که هر کدام از این­ها دارای زیرمفهوم­هایی بودند.

نتیجه­گیری: بعضی سالمندان، به خاطر گرفتن مراقبت و یا فرار از مشکلات خانوادگی به طور داوطلبانه و بعضی به طور اجباری با تمایل مراقبین خانوادگی در سرای سالمندان اسکان یافته بودند. توانایی خانواده، دوستان، همسایگان و دیگر مراقبین جامعه محور را می­توان در فراهم کردن حمایت تقویت کرد.

---

سابقه و هدف: آسم شایع ترین بیماری مزمن دوران کودکی است و عوامل متعددی به عنوان ریسک فاکتور برای ابتلا به آن ذکر شده است. یکی از این عوامل فتوتراپی نوزادی می باشد. این مطالعه به‌منظور بررسی رابطه فتوتراپی نوزادی با آسم در کودکان مراجعه کنند به بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال ۱۳۸۸ انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی بر روی کودکان مبتلا به آسم به عنوان گروه مورد و کودکان غیر مبتلا به آسم به عنوان گروه شاهد (پس از انجام همسان سازی از نظر سن، جنس، روش زایمان و وزن تولد) انجام گرفت. از بین ۲۰۰ کودکی که مورد ارزیابی اولیه قرار گرفتند، در نهایت در گروه مورد ۲۸ نفر و در گروه شاهد ۳۴ نفر معیارهای ورود به مطالعه را داشتند. افراد مورد مطالعه از نظر دریافت فتوتراپی و طول مدت آن با یکدیگر مقایسه شدند. برای مقایسه داده‌ها از آزمون‌های Chi-square و t استفاده شد.

نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که ۸/۹۲ درصد (۲۶ نفر) کودکان مبتلا به آسم و ۸/۵۸ درصد (۲۰ نفر) کودکان گروه شاهد سابقه دریافت فتوتراپی داشته (۰۰۲/۰=P). همچنین، میانگین تعداد روزهای دریافت فتوتراپی در دوره نوزادی در کودکان مبتلا به آسم ۹/۴ روز و در کودکان گروه کنترل ۲/۳ روز بود (۰۰۱/۰=P).

نتیجه گیری: فتوتراپی نوزادی از فاکتورهای موثر ابتلا به آسم کودکی می باشد و طول مدت فتوتراپی نیز در ابتلا به آن نقش دارد. لازم است که فتوتراپی فقط در موارد لازم و با کمترین مدت زمانی که اندیکاسیون دارد، انجام گردد.

---

سابقه و هدف: پژوهش حاضر، به بررسی اثربخشی استفاده از روش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در درمان اختلال وسواس فکری و عملی مقاوم به درمان در ۳ بیمار مبتلا پرداخته است.

مواد و روش‌ها: یک طرح تک موردی در سه بیمار مبتلا به وسواس مقاوم به درمان استفاده شد. به‌منظور سنجش بیماران، مقیاس وسواس فکری و عملی ییل-براون، پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک و نیز یک مقیاس فرآیندی مور استفاده قرار گرفت.

نتایج: نتایج حاکی از کاهش‌ چشم‌گیر در علائم وسواسی، نمرات افسردگی و اضطراب، میزان اعتقاد به افکار وسواسی، پریشان زایی افکار وسواسی و لزوم پاسخ‌دهی به آنها در سنجش پس از درمان بود و این کاهش‌ها تا یک ماه پس از درمان نیز حفظ شد.

نتیجه‌گیری: فرآیند درمان و نتایج به‌دست آمده در این پژوهش حاکی از آن است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می‌تواند روش درمانی مؤثری برای بیماران مبتلا به وسواس مقاوم به درمان باشد.

---

سابقه و هدف: با توجه به اینکه فشار فیزیولوژیکی حاصل از فعالیت بدنی یکی از تنظیم کننده‌های بالقوه ترشح لپتین از بافت چربی است، هدف این مطالعه بررسی اثر ۱۲ هفته برنامه تمرین ترکیبی بر سرم لپتین، پروتئین واکنش‌گر-C (CRP) و شاخص مقاومت انسولین (HOMA-IR) در مردان دارای اضافه وزن بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی ۳۰ مرد غیرفعال (سن ۱/۹±۲۰/۹۷ سال و شاخص توده بدنی ۰/۷۵±۲۶/۴۷ کیلوگرم بر متر مربع) به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی (۲۰ نفر) و گروه کنترل (۱۰ نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی فعالیت ترکیبی (فعالیت هوازی: ۶۰ تا ۷۰ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی برای ۲۰ دقیقه و فعالیت مقاومتی: ۲ دور ۱۰ تکرار در ۷۰ درصد یک تکرار بیشینه) را انجام دادند. گروه کنترل هیچ فعالیت جسمانی انجام ندادند. در پایان، نمونه های خونی از گروه تجربی جمع آوری شد. متغیرهای وابسته قبل و بعد از ۱۲ هفته برنامه تمرینی اندازه گیری شدند.
نتایج: در پایان هفته دوازدهم کاهش معنی داری در CRP سرم (۰/۲۷±۱/۴۵ در برابر ۰/۳±۱/۳۹ میلی گرم بر لیتر، ۰/۰۵>P)، لپتین (۰/۶۸±۷/۲۷ در برابر ۰/۶۵±۷/۲۴ نانو گرم بر میلی لیتر، ۰/۰۵>P) و شاخص مقاومت انسولین (۰/۱۴±۱/۶ در برابر ۰/۲۳±۱/۵، ۰/۰۵>P) مشاهده شد.
نتیجه گیری: دوازده هفته برنامه تمرین ترکیبی لپتین، CRP و شاخص مقاومت انسولین را در مردان دارای اضافه وزن کاهش می دهد، و این بهبود با افزایش آمادگی قلبی تنفسی و کاهش چربی بدن همراه است که مستقل از اندازه گیری تغییرات وزن و شاخص توده بدنی می باشد.

---

سابقه و هدف: فعالیت ورزشی ابزار درمانی مؤثری برای پیشگیری و بهبود دیابت نوع دو است. هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر تمرینات سرعتی شدید (Sprint interval training; SIT) و ترکیبی (هوازی- قدرتی) بر سطح آدیپونکتین سرمی و مقاومت به انسولین در زنان دیابتی نوع دو است.

مواد و روش ­ها: تعداد ۵۲ نفر از زنان دیابتی نوع دو دارای اضافه‌وزن (BMI بین ۲۵-۳۰ کیلوگرم بر مترمربع با دامنه سنی ۴۵ تا ۶۰ سال و قند خون ناشتای بالاتر از ۱۲۶ میلی‌گرم بر دسی ­لیتر) به‌طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شدند و بر اساس مقادیر هموگلوبین گلیکوزیله (HbA۱c) در سه گروه تمرین ترکیبی (n= ۱۷)، SIT(n=۱۷) و کنترل (n=۱۸) قرار گرفتند. گروه­ های ترکیبی و SIT به ­مدت ۸ هفته تمرینات را انجام دادند. گلوکز، انسولین سرم و سطوح آدیپونکتین اندازه­ گیری شد.

نتایج: بین میانگین داده ­های پیش‌آزمون و پس‌آزمون سطح آدیپونکتین سرمی گروه SIT (۰/۰۱=P) تغییر معنی­ دار مشاهده شد، در­حالی­ که در پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه تمرین ترکیبی (۰/۹۳۹ P=) اختلاف معنی­ داری وجود نداشت. مقاومت به انسولین در گروه­ های تمرینیSIT  (P<۰/۰۰۱) و تمرین ترکیبی (P<۰/۰۰۱) پس از مداخله کاهش معنی­ دار داشت. هم ­چنین، تفاوت در میزان گلوکز ناشتای خون گروه SIT معنی­ دار بود (P<۰/۰۰۱). نتایج مقایسه بین گروهی تفاوت معنی­ داری بین گروه ­های تمرینی در میزان آدیپونکتین (۰/۰۳۷  P= و ۳/۶۱۲ F=) و مقاومت به انسولین (۰/۰۰۸ P= و ۵/۵۱۱ F=) نشان داد. 

نتیجه­ گیری: تمرینات ورزشی مستقل از نوع و روش انجام می‌توانند اثرات مثبتی بر مقاومت به انسولین و میزان آدیپونکتین سرم زنان مبتلا به دیابت نوع دو داشته باشند.

---

---

---

---

---

---