مریم محمد پور زه آب، فریبرز شریعتی شریفی، عباس جمشیدیان، محمد رضا حاجی نژاد،
دوره ۲۲، شماره ۱ - ( دوماه نامه ۱۳۹۷ )
چکیده
سابقه و هدف: در این مطالعه تجربی اثر عصاره هیدروالکلی دانه کهورک بر استرس اکسیداتیو ناشی از تیواستامید در موش صحرایی بررسی شده است.
مواد و روش ها: تعداد ۳۰ سرموش صحرایی نر به طور تصادفی در سه گروه شاهد سالم، کنترل مثبت (دریافت کننده تیواستامید) و گروه دریافت کننده تیواستامید و تحت تیمار با عصاره دانه کهورک ( mg/kg۱۰۰) تقسیم شدند. استرس اکسیداتیو با سه تزریق داخل صفاقی تیواستامید mg/kg۵۰ به فاصله ۲۴ ساعت القا شد. عصاره هیدروالکلی دانه کهورک ( mg/kg۱۰۰) به صورت خوراکی به مدت ۲۱ روز تجویز شد. گروه شاهد سالم و گروه استرس اکسیداتیو بدون تیمار سرم فیزیولوژی دریافت کردند. در پایان آزمایش، از قلب موش ها خونگیری به عمل آمد و فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز سرمی بررسی شد. همچنین پس از آسانکشی، نمونه های بافت کبد و کلیه جهت بررسی پراکسیداسیون لیپیدی جدا گردید.
نتایج: فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در گروه مسموم شده با تیواستامید به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد سالم بود (۰/۰۰۱<P). تیمار با عصاره دانه کهورک فعالیت آنزیمهای مذکور را در مقایسه با گروه کنترل مثبت افزایش داد (۰/۰۰۱<P). همچنین، بعد از سه هفته تیمار، عصاره دانه کهورک توانست مالون دیآلدئید بافت کبد را در مقایسه با گروه کنترل مثبت به طور معنی داری کاهش دهد (۰/۰۵< P).
نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت عصاره هیدروالکلی دانه گیاه کهورک در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از تیواستامید در موش صحرایی اثر حفاظتی دارد.