معصومه عین آبادی، فهیمه عبدالرحمانی، رسول یوسفی مشعوف، حسین وزینی، علی شاکری مقدم، آزاد خالدی، احمد پیروزمند، پژمان کرمی،
دوره ۲۲، شماره ۲ - ( دوماه نامه ۱۳۹۷ )
سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس و پسودوموناس آئروژینوزا از مهمترین باکتری های ایجادکننده عفونت های بیمارستانی می باشند که نسبت به اکثر آنتی بیوتیک ها مقاومت یافته اند. هدف از این مطالعه ارزیابی مقاومت دارویی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزای جدا شده از نمونه های محیطی بیمارستان های آموزشی همدان با روش های دیسک دیفیوژن و حداقل غلظت بازدارنده (MIC) می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، ۴۰۰ نمونه از بیمارستان های آموزشی شهر همدان جمع آوری گردید. جهت ارزیابی حساسیت آنتی بیوتیکی به ۱۰ آنتی بیوتیک رایج از روش انتشار در آگار (کربی بائر) استفاده شد. و جهت تعیین MIC باکتری های مورد مطالعه از آنتی بیوتیک های ونکومایسین و سیپروفلوکساسین استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS آنالیز شد.
نتایج: از مجموع ۴۰۰ نمونه جمع آوری شده، ۳۹ ایزوله (۷/۹ درصد) پسودوموناس آئروژینوزا و ۲۸ ایزوله (۷ درصد) استافیلوکوکوس اورئوس بودند. استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین مقاومت را در برابر آنتی بیوتیک افلوکساسین (۱/۸۲ درصد) نشان داد. و بیشترین مقاومت دارویی علیه پسودوموناس آئروژینوزا مربوط به مروپنم (۸۲ درصد) بود. همچنین، بیشترین MIC و ماکزیمم غلظت کشندگی (MBC) برای استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب ۱۲۸ و ۲۵۶ در برابر ونکومایسین بود. در پسودوموناس آئروژینوزا نیز بیشترین MIC و MBC در برابر سیپروفلوکساسین به ترتیب ۱۲۸ و ۲۵۶ گزارش شد.
نتیجه گیری: استافیلوکوکوس اورئوس و پسودوموناس آئروژینوزا بیشترین مقاومت را به ترتیب به آنتی بیوتیک های افلوکساسین و مروپنم نشان دادند. با توجه به افزایش سریع مقاومت آنتی بیوتیکی، ارزیابی دقیق الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری ها ضروری می باشد.
_-_Copy.png)
.png){kind=logo}
