سابقه و هدف: بیماری های اسهالی عفونی یکی از علل عمده مرگ ومیر در جامعه به خصوص در کودکان محسوب می شوند. سویه های اشریشیاکلی انتروپاتوژنیک (EPEC)بهعنوان عامل عمده اسهال در کودکان به ویژه در کشورهای درحال توسعه مطرح هستند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی اشریشیاکلی انتروپاتوژنیک تیپیکال (tEPEC) و آتیپیکال(aEPEC) جداشده از نمونه های بیمارستان کودکان تهران با روش مولکولی PCR می باشد.
مواد و روش ها: در یک مطالعه توصیفی– مقطعی از دی ۱۳۹۵ تا مرداد ۱۳۹۶ تعداد ۱۵۷ نمونه مدفوع از کودکان مبتلا به اسهال که به بخش میکروبیولوژی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران ارسال شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. باکتری های اشریشیاکلی با استفاده از آزمون های بیوشیمیایی شناسایی شدند و سپس نمونه ها از لحاظ وجود پاتوتایپ EPEC از طریق PCR با استفاده از شناسایی ژن های eae، sxt۱ و sxt۲ و همچنین وجود سویه های تیپیکال و آتیپیکال با استفاده از شناسایی ژن bfp A مورد بررسی قرار گرفتند. الگوی مقاومت چنددارویی EPEC جدا شده با استفاده از روش دیسکدیفیوژن آگار نسبت به آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین-کلاولانیک اسید، آمپیسیلین، جنتامایسین، سولفامتوکسازول-تریمتوپریم، سیپروفلوکساسین، سفپیم، نیتروفورانتوئین و ایمیپنم مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج: از ۱۰۱ نمونه اشریشیاکلی، ۷ سویه EPEC جداسازی گردید و همه سویه ها دارای ژن eae و فاقد ژن های stx۲، stx، bfp A و اشریشیاکلی انتروپاتوژنیک آتیپیکال بودند. از نظر مقاومت آنتی بیوتیکی، ۱۰۰ درصد جدایه ها مقاوم به آموکسی سیلین-کلاولانیک اسید و آمپی سیلین بودند.
نتیجه گیری: شیوع بالای EPEC در کودکان یک تهدید در کشور است. در مطالعه حاضر تمامی ایزوله ها از نوع aEPEC بودند.
_-_Copy.png)
.png){kind=logo}
