سابقه و هدف: معمولا گنادوتروپین­ها در حیوانات و انسان برای تحریک تخمک­گذاری و افزایش تعداد تخمک­های قابل دسترس برای تکنیک ­ هایی مانند IVF استفاده می­شود. هدف در این مطالعه بررسی اثر هورمون­های HMG و r-FSH بر تکوین فولیکول­های تخمدان موش ماده­ی نابالغ نژاد Balb/C است.

مواد و روش­ها: در این پژوهش تجربی جهت بررسی اثر هورمون­های HMG و r-FSH بر تخمدان، تعداد ۶۰ موش ماده­ی ۲۱ روزه Balb/C انتخاب و به ۴ گروه مساوی کنترل، شاهد آزمایشگاهی، آزمون ۱ ( HMG ) و آزمون ۲ ( r-FSH ) تقسیم شدند. گروه کنترل در شرایط طبیعی در اتاق پرورش حیوانات نگهداری شدند. به گروه شاهد آزمایشگاهی، فقط سرم نمکی تزریق شد و به گروه آزمون ۱ مقدار IU/ml HMG ۵/۷ و به گروه آزمون ۲ مقدار IU/ml r-FSH ۵/۷ تزریق شد. ۴۸ ساعت بعد از تزریق، موش­ها تشریح و تخمدان­ها خارج گردید و پس از بررسی­های اولیه ریخت­شناسی و ثبت وزن و اندازه تخمدان­ها، به کمک مطالعات میکروسکوپی نوری تعداد فولیکول­های اولیه، فولیکول­های ثانویه، فولیکول­های در حال رشد، فولیکول­های رشدیافته و فولیکول­های آنترال اولیه بررسی و با نمونه­های کنترل و شاهد آزمایشگاهی مقایسه شد. داده­های کمی حاصل برای مقایسه­ی میانگین تعداد انواع فولیکول­ها با استفاده از آزمون آماری kolmogorov-smirnov و برای مقایسه­ی اندازه و وزن تخمدان­ها با استفاده از تجزیه و تحلیل واریانس تک­عاملی بررسی گردید.

نتایج: یافته­های حاصل نشان داد، استفاده از r-FSH باعث افزایش معنی­دار اندازه­ی تخمدان­ها می­شود (۰۰۶/۰ p £ ) لیکن بر وزن تخمدان­ها و تعداد انواع فولیکول­ها اثر معنی­دار ندارد (۰۵/۰ p> ) همچنین استفاده از HMG باعث افزایش معنی­دار وزن تخمدان (۰۴۷/۰ p £ ) و تعداد فولیکول­های آنترال اولیه می­شود (۰۰۱/۰ p< ) لیکن بر اندازه­ی تخمدان و تعداد فولیکول­های اولیه، فولیکول­های ثانویه، فولیکول­های در حال رشد و رشدیافته اثر معنی­دار ندارد (۰۵/۰ p> ).

نتیجه­گیری: نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیان­گر آن است که هر دو هورمون r-FSH و HMG تاثیری بر روی مراحل اولیه رشد و نمو فولیکول­های تخمدانی موش ندارند. در حالی که HMG بر مراحل انتهایی تکوین فولیکول­ها اثر داشته و در نتیجه میزان تخمک­گذاری در گروه HMG بیشتر بوده و اثر بهتری در روند تحریک تخمدان دارد.

سابقه و هدف: در سال­های اخیر انبوهی از وسایل ساطع کننده مایکروویو مانند تلفن همراه ، رادار، رادیو، تلویزیون، وسایل برقی خانگی و... ساخته شده و مورد استفاده روز افزون انسان­ها و به خصوص جوانان و نوجوانان قرار گرفته است. لذا، با توجه به انتشار برخی گزارش­ها در مورد اثرات مخرب امواج الکترومغناطیس این امر باعث جلب توجه وسیع پژوهشگران علوم زیستی به بررسی اثرات ﺁن بر سلامت انسان و نیز بر فرآیندهای رشد و نمو جانوران شده است. در این مطالعه اثرات امواج ساطع شده از تلفن­های همراه (۹۴۰ مگاهرتز) بر سیستم خون ساز موش نابالغ نر نژاد BALB/c بررسی شده است.

مواد و روش­ها: در این پژوهش تجربی از یک سیستم مولد مایکروویو (۹۴۰ مگا هرتز) متشکل از یک قفس وی‍ژه که دو دستگاه تلفن همراه در آن تعبیه شده بود، استفاده گردید. موش­های نابالغ نر یک ماهه به مدت پانزده روز و هر روز ۳۰ دقیقه در این سیستم تحت امواج ساطع شده از تلفن­های همراه فعال قرار داده شدند. پس از انجام دوره تیماری، ابتدا برای ارزیابی پارامتر­های خونی، از قلب حیوانات خون گیری و در ادامه کبد، طحال و مغز استخوان برای انجام مطالعات بافت شناسی میکروسکوپی نوری آماده سازی شدند. داده­های کمی حاصل به کمک آزمون آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی­داری ۰۵/۰ p< تجزیه و تحلیل گردید.

نتایج: نتایج حاصل نشان داد امواج ساطع شده از تلفن­های همراه با فرکانس ۹۴۰ مگاهرتز بر تعداد گلبول­های خونی سفید، مقدار هموگلوبین، مقدار متوسط هماتوکریت، حجم متوسط گلبول قرمز، هموگلوبین متوسط گلبول قرمز و غلظت متوسط هموگلوبین گلبول­های قرمز در جریان خون بی­تاثیر است (۰۵/۰ p> ). در طحال، تعداد لنفوسیت­های پولپ سفید و تعداد مگاکاریوسیت­ها در نمونه­های تجربی نسبت به شاهد ﺁزمایشگاهی کاهش (۰۰۱/۰ p< ) دیده شد، ولی تعداد پولپ سفید، قطر طحال و قطر پولپ سفید در دو گروه شاهد ﺁزمایشگاهی و تجربی اختلاف نشان نداد (۰۵/۰ p> ). در کبد موش­های تجربی تعداد اجتماعات سلولی منونوکلوئر و تعداد سلول­های کوپفر نسبت به شاهد ﺁزمایشگاهی کاهش (۰۰۱/۰ p< ) نشان داد، ولی از نظر تعداد هپاتوسیت­ها و ابعاد هپاتوسیت­ها در دو گروه شاهد ﺁزمایشگاهی و تجربی اختلاف دیده نشد (۰۵/۰ p> ). همچنین، میانگین تعداد کل سلول­های مغز استخوان و سلول­های در حال تقسیم مغز استخوان نمونه های تجربی نسبت به شاهد ﺁزمایشگاهی افزایش (۰۰۱/۰ p< ) نشان داد.

نتیجه­گیری: یافته­های حاصل از این تحقیق بیانگر تاثیر امواج ساطع شده از تلفن­های همراه بر اجتماعات سلولی مونونوکلئر و تعداد سلول­های کوپفر کبدی و لنفوسیت های پولپ سفید و مگاکاریوسیت­های طحال و نیز تعداد کل سلول­های مغز استخوان و سلول­های در حال تقسیم مغز استخوان موش نر نابالغ نژاد BALB/c می­باشد.

سابقه و هدف: صمغ آنغوزه دارای خواص دارویی بوده و مطالعات اثرات ضد سرطانی و آنتی اکسیدانی آن را اثبات کرده است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات سایتوتوکسیک عصاره صمغ آنغوزه بر ﺳﻠﻮل ﻫﺎی ﻛﺎرﺳﻴﻨﻮﻣﺎی ﻛﺒﺪ اﻧﺴﺎن انجام شد.

مواد و روش ها: در این مطالعۀ تجربی عصاره صمغ آنغوزه بر سلول های سرطانی HepG۲ و طبیعی L۹۲۹اثر داده شد. محیط کشت RPMI حاوی L-گلوتامین، پنی سیلین، استرپتومایسین و ۱۰ درصد FBS بوده و ۲۴، ۴۸، ۷۲، و ۹۶ ساعت پس از اضافه نمودن عصاره با غلظت های μg/ml۱۰، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ تغییرات مورفولوژیک ایجاد شده با میکروسکوپ معکوس بررسی شد. درصد زنده ماندن هر دو ردۀ سلولی نیز توسط آزمون MTT بررسی گردید.

نتایج: غلظت های μg/ml ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰، پس از ۲۴ ساعت موجب تغییرات مورفولوژیک در سلول های HepG۲ گردید و این تغییرات پس از ۴۸، ۷۲، ۹۶ ساعت تشدید شد. هم چنین، غلظت های μg/ml ۱۰۰ و ۲۰۰ موجب تغییرات مورفولوژیک در سلول های L۹۲۹ شد. نتایج آزمون MTT نشان دهندۀ کاهش معنی داری در میزان زنده ماندن سلول های HepG۲در غلظت های μg/ml ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ می باشد. غلظت های μg/ml۱۰۰ و ۲۰۰ موجب کاهش معنی دار در میزان زنده ماندن سلول های L۹۲۹ شد (۰۵/۰>P).

نتیجه گیری: اگرچه صمغ آنغوزه در غلظت μg/ml ۵۰ دارای اثرات سایتوتوکسیک بر سلول های سرطانی HepG۲ می باشد، ولی در این غلظت اثر سایتوتوکسیک بر سلول های طبیعی L۹۲۹ ندارد. بنابراین، غلظت مذکور می تواند با کمترین آسیب به سلول های طبیعی، سلول های سرطانی را تخریب کند.

سابقه و هدف: زهر زنبور عسل مثل سایر داروهای مکمل برای هزاران سال در درمان بیماری­ های مختلف کاربرد داشته است. هم­ چنین، اثر میدان­ های الکترومغناطیسی بر جنبه­ های مختلف رشد و نمو سلولی تایید شده است. در این پژوهش اثر توام زهر و میدان الکترو­مغناطیسی با شدت ۲۰۰ گوس بر آنژیوزنز جوجه بررسی گردید.

مواد و روش­ ها: تعداد ۶۰ عدد تخم مرغ نطفه ­دار نژاد ROSS در ۶ گروه مساوی: شاهد، شاهد آزمایشگاهی ۱ (تیمار با PBS)، شاهد آزمایشگاهی ۲ (تیمار با میدان الکترومغناطیسی خاموش)، گروه تجربی ۱ (تیمار با میدان الکترومغناطیسی)، گروه تجربی ۲ (تیمار با زهر) و گروه تجربی ۳ (تیمار توام با زهر و میدان الکترومغناطیسی) به ­صورت تصادفی تقسیم شدند. روز هشتم انکوباسیون یک اسفنج ژلاتینی روی پرده کوریوآلانتوئیک جنین­ ها قرارگرفت که در گروه­ های تجربی ۲ و ۳ زهر به آن آغشته گردید. در روز دهم تخم مرغ ­ های گروه ­های تجربی ۱ و ۳ در میدان الکترومغناطیسی قرار گرفتند و در روز دوازدهم به کمک فوتواسترئومیکروسکوپ تحقیقاتی عکس تهیه گردید و تعداد و طول انشعابات عروقی در اطراف اسفنج ژلاتینی تمام نمونه ­ها اندازه ­گیری شد.

نتایج: میانگین تعداد و طول انشعابات عروقی در نمونه ­های شاهد و شاهد آزمایشگاهی ۱ و ۲ اختلاف معنی­داری نشان نداد (۰/۰۵<P). انشعابات در گروه_­های تجربی ۱ و ۲ در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی­ دار نشان دادند (۰/۰۵>P). به­علاوه، انشعابات در گروه تجربی ۳ در مقایسه با گروه تجربی ۲، کاهش معنی­دار نشان داد (۰/۰۵>P).

نتیجه ­گیری: نتایج بیان­گر اثرات تشدید کننده مهاری زهر زنبور به­وسیله میدان الکترومغناطیسی با شدت ۲۰۰ گوس بر آنژیوژنز جوجه می ­باشد.

سابقه و هدف: نانوذرات اکسید آهن از پرکاربردترین نانوذرات فلزی بوده که دارای ویژگی های مفیدی در زیست پزشکی می باشند. یکی از روش های تهیه این نانوذرات استفاده از روش سنتز سبز توسط عصاره آبی جلبک قهوه ای (Sargassum muticum) می باشد. هدف از این پژوهش تجربی بررسی اثر سمیت این نانوذرات بر سلول های سرطان تخمدان که مقاومت بالایی نسبت به شیمی درمانی نشان می دهند، بوده است.

مواد و روش ها: اثر سمیت سلولی این نانوذرات توسط روش MTT، رنگ آمیزی اکریدین اورنج/ پروپودیوم یداید و تست کاسپاز بر سلول های سرطانی A۲۷۸۰cp مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج: یافته های حاصل نشان داد نانوذرات فلزی اکسید آهن در برگرفته شده با عصاره جلبک قهوه ای دارای اثر سمیت سلولی بر سلول های سرطان تخمدان مقاوم به شیمی درمانی بوده و در ۲۴ ساعت با IC۵۰ حدود ۲۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر و در ۴۸ و ۷۲ ساعت به ترتیب با ۱۲۵ و ۵/۶۲ میکروگرم بر میلی لیتر به طور معنی داری از طریق القاء آپوپتوز وابسته به کاسپاز ۳ و ۹ (مسیر درونی) موجب القاء اثر سمی بر سلول های سرطان تخمدان می شود.

نتیجه گیری: عصاره جلبک قهوه ای گزینه مناسبی جهت پایداری و احیاء محلول کلوئیدی نانوذرات اکسید آهن بوده که با القاء اثر آپوپتوزی بر رده سلولی A۲۷۸۰cp، این نانوذرات را گزینه مناسبی در درمان سرطان تخمدان می سازد.

سابقه و هدف: رگ زایی فرآیندی ضروری در تکوین محسوب می شود. اوژنول برای درمان بیماری‌های مختلف کاربرد فراوانی دارد. در پژوهش حاضر اثر اوژنول بر رگ زایی در مدل حلقه آئورت موش صحرایی بررسی شده است.

مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه تجربی ابتدا آئورت موش صحرایی در ماتریکس کلاژنی کشت داده شد و پس از مشاهده جوانه ها نمونه ها به گروه های کنترل و تجربی (تیمار با غلظت های ۱، ۲، ۴ و ۸ میلی مولار اوژنول) تقسیم گردید؛ به طوری که در هر غلظت سه نمونه در نظر گرفته شد. پس از طی شدن زمان ۲۴ و ۴۸ ساعت از انجام تیمار عکس برداری انجام شد. و تعداد و طول انشعابات رگی توسط نرم افزارImage J تعیین گردید.

نتایج: تعداد و طول جوانه های عروقی در گروه های تجربی ۲، ۳ و ۴ با مقادیر میانگین و انحراف معیار (۵۶/۱±۳۱/۱۷۱ میلی متر، ۵۷/۰±۳۶/۱۶)، (۸۸/۱±۰۳/۱۶۳ میلی متر، ۱۵/۱±۶۶/۱۱) و (۵۹/۰±۳۵/۱۴۰ میلی متر، ۵۷/۰±۶۶/۶) در ۲۴ ساعت و نیز مقادیر (۴۷/۰±۳۲/۱۷۱ میلی متر، ۱۵/۱±۳۳/۱۵)، (۹۱/۰±۹۱/۱۳۴ میلی متر، ۱۵/۱±۳۳/۹) و (۵۹/۰±۶۷/۱۰۰ میلی متر، ۱۵/۱±۶۶/۲) در ۴۸ ساعت بعد از تیمار با اوژنول نسبت به گروه کنترل (۳۵/۳±۷۹/۱۹۵ میلی متر، ۵۷/۰±۶۶/۱۸) کاهش معنی دار به صورت وابسته به دوز و زمان نشان داد (۰۵/۰>P).

نتیجه گیری: اوژنول به صورت وابسته به دوز و زمان اثر مهاری بر رگ‌زایی در مدل حلقه آئورت موش صحرایی دارد، لذا می‌تواند در مطالعات مربوط به سرطان و حالات پاتولوژیک وابسته به رگ‌زایی مورد توجه قرار گیرد.

سابقه و هدف: نانوذرات نقره (AgNPs) دارای فعالیت ضد باکتری، ضد رگ­زایی و ضد سرطان می ­باشند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات آپوپتوتیک AgNPs با پوشش عصاره برگ آویشن شیرازی بر سلول های سرطانی کبد، رده HepG۲، می­ باشد.

مواد و روش­ ها: سلول­ های سرطانی رده HepG۲ با غلظت­ های مختلف AgNPs در زمان­ های ۲۴ و ۴۸ ساعت تیمار شدند. میزان زیست ­پذیری سلول­ ها و غلظت مهاری (IC_۵۰) با آزمونMTT  محاسبه شد. جهت بررسی القای آپوپتوز در سلول­ های HepG۲ از روش های رنگ­آمیزی DAPI، اکریدن اورنج-ﭘﺮوﭘﻴﺪﻳﻮم ﻳﺪاﻳﺪ و آنالیز فلوسایتومری انکسین ۵-ﭘﺮوﭘﻴﺪﻳﻮم ﻳﺪاﻳﺪ استفاده شد.

نتایج: یافته ­های حاصل از آزمون MTT نشان داد AgNPs به­ صورت وابسته به غلظت و زمان باعث کاهش تکثیر سلول­ های HepG۲ می­ شود. IC_۵۰ در طی زمان­ های انکوباسیون ۲۴ و ۴۸ ساعت به­ ترتیب ۴۰ و ۳۰ میکروگرم بر میلی­ لیتر تعیین شد (P<۰/۰۵). نتایج رنگ­آمیزی DAPI نشان داد AgNPs می­ تواند منجر به شکسته شدن DNA هسته ­ای شود. هم­ چنین، رنگ­آمیزی اکریدن اورنج-ﭘﺮوﭘﻴﺪﻳﻮم ﻳﺪاﻳﺪ و آزمون انکسین ۵-ﭘﺮوﭘﻴﺪﻳﻮم ﻳﺪاﻳﺪ نشان­ دهنده افزایش درصد سلول­ های آپوپتوتیک در سلول­ های تحت تیمار بود.

نتیجه ­گیری: AgNPs پوشش داده شده با عصاره برگ آویشن شیرازی توانایی القای آپوپتوز در سلول­ های سرطانی  HepG۲را دارد. استفاده از AgNPs می ­تواند به­ عنوان یک استراتژی امیدوارکننده در درمان سرطان کبد مورد توجه قرار گیرد.