مجله علوم پزشکی فیض- درباره نشریه
فیض

حذف تصاویر و رنگ‌ها

مجله علوم پزشکی فیض (شاپای الکترونیک: ۹۸۲۱-۲۰۰۸) (شاپای چاپی: ۷۸۵۵-۱۰۲۹) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کاشان از ابتدای سال ۱۳۷۶ آغاز به انتشار کرده است.
این مجله با هدف اطلاع‌رسانی در زمینه‌های مختلف پزشکی تأسیس و با اخذ مجوز وزارت ارشاد اسلامی شروع به‌کار نمود و بعد از انتشار مقالات متعدد علمی،
موفق به اخذ رتبه علمی- پژوهشی از کمیسیون نشریات، معاونت تحقیقات و فن‌آوری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی شد. امید است، با حمایت محققین و پژوهشگران از سراسر ایران و همچنین دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی کشور، مجله علوم پزشکی فیض بتواند ضمن ارتقای کیفی سطح علمی و دانش علوم پزشکی، در صحنه‌های ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی حضور یافته و رسالت خود که ارایه هر چه بیشتر دست‌آورد‌ها و توانمندی‌های علمی است را به جهان عرضه نماید. 

 
 نام فیض از نام حکیم، فقیه، متکلم، مفسر قرآن، محدث، و شاعر ایرانی قرن ۱۱ هجری قمری فیض کاشانی معروف به ملامحسن فیض، متخلص به فیض گرفته شده است. محمد بن شاه مرتضی، ملقب به محسن معروف به ملا محسن فیض کاشانی، در چهاردهم صفر سال ۱۰۰۷ هجری قمری در کاشان بدنیا آمد. وی مقدمات را در زادگاه خود فرا گرفت و در جوانی راهی اصفهان گردید. ملا محسن در محضر علمای نامور زمان از قبیل علامه محمد تقی مجلسی، شیخ بهایی، میرداماد، میرفندرسکی و ملاصدرای شیرازی زانوی ادب زد و به کسب علم پرداخت.
آن هنگام که ملاصدرا در روستای کهک قم ساکن بود، ملا محسن مونس وی گردید و ملاصدرا دخترش را به وی تزویج نمود و به او لقب فیض داد. وی پس از سالیانی، راهی کاشان شد و به تدریس و تألیف همت گماشت. تبحر مولانا محسن فیض در تمامی علوم دینی بویژه تفسیر، حدیث، فقه، عرفان، فلسفه و ادبیات عرب و عجم بحدی است که اگر در تمامی دوران سلطنت صفویه بی نظیر نباشد مسلماً کم نظیر خواهد بود. همچنین آگاهی و احاطه او در اصول و فروغ و معقول و منقول بپایه ای رسید که محسود برخی از بزرگان و صاحب منصبان دانش زمان خویش منجمله شیخ احمد احسایی واقع شد.
ملا محسن فیض کاشانی در سطح دانشمندان نامور تاریخ اسلام، از زمره چند تن سرآمد اوتادی است که در امر تعمیق و تنویر فرهنگ الهی اسلام، سهمی بزرگ و جایگاهی بس بلند دارند.
ملا محسن همچنین در طول ۶۵ سال تحقیق و مطالعه، نزدیک به دویست کتاب و رساله نفیس در علوم و متون مختلف نگاشت. آثار او گنجینه ایست که کتابخانه ادب فارسی و علوم اسلامی را تا حد قابل توجهی بارور کرده است و بنا به قول محدث جزایری و صاحب قصص العلما، آثار فیض تا حدود بیشتر از دو صد جلد برآورد گردیده است. اهم تألیفات فیض عبارتند از:
تفسیر صافی، تفسیر اصفی و تفسیر مُصفّی در تفسیر، الوافی (در شرح کافی)، الشافی، المحجه البیضاء، فهرست علوم، دیوان اشعار (تعداد اشعار فیض به سیزده هزار بیت بالغ میشود.) و ده ها اثر گرانسنگ ایشان در کلام، عرفان، اخلاق، ادب و موضوعات دیگر، نشانگر روح پر تلاش و احاطه ی ایشان بر معارف اسلامی و علوم روز می باشد.
سرانجام این فقیه وارسته و این عالم کامل در ۲۲ ربیع الثانی ۱۰۹۱ قمری در ۸۴ سالگی دار فانی را وداع گفت و در زمینی که بعدها به قبرستان فیض معروف شد، مدفون گردید. مدفن او در کاشان در مقبره بنام کرامت یا کرامات واقع است.
نشانی مطلب در وبگاه مجله علوم پزشکی فیض:
http://feyz.kaums.ac.ir/find-1.39.13.fa.html
برگشت به اصل مطلب