سابقه و هدف: مسمومیت یکی از علل برجسته بستری شدن و مرگ و میر در کودکان است که اکثر موارد در سن زیر ۲ سال حادث و ناشی از مصرف اتفاقی مواد سمی و داروهاست. نظر به اینکه تاکنون مطالعه‌ای در این رابطه در شهرستان کاشان صورت نگرفته این تحقیق به منظور بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک مسمومیت در کودکان بستری شده در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سا ل های 13 ۸۱ - ۱۳۷۶ صورت گرفت.
مواد و روش‌ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که بر روی تعداد ۱۱۹ کودک بستری شده به علت مسمومیت انجام پذیرفت. اطلاعات بیماران از جمله سن، جنس، علت مسمومیت، محل زندگی و علا ی م بالینی بیماران در پرسشنامه‌هایی که بدین منظور تهیه شده بود درج گردید، سپس این اطلاعات استخراج و جداول فراوانی و نمودار آماری ترسیم گردید. آزمون آماری c 2 نیز استفاده شد.
نتایج: در این مطالعه، شیوع مسمومیت در کودکان 03/1 درصد بود. از ۱۱۹ کودک مورد بررسی ۴ / ۶۶ % پسر و بقیه دختر بودند. شایع تر ین سن مسمومیت ۴ - ۱ سالگی با فراوانی ۳ / ۶۶ % بود. شایع تر ین علت مسمومیت به ترتیب داروها ( ۴۲ %)، نفت ( ۱ / ۳۱ %) و مسمومیت غذا ی ی ( ۹ / ۱۰ %) بود. ۶۸ % بیماران شهری و بقیه روستا ی ی بودند. در نواحی شهری مسمومیت با دارو و در نواحی روستا ی ی با نفت شایع تر بود. شایع تر ین علا ی م بالینی مسمومیت‌ها به طور کلی علا ی م گوارشی، در مسمومیت با نفت علا ی م تنفسی ( ۲ / ۷۰ %) و در مسمومیت دارو ی ی علا ی م عصبی ( ۸۰ %) بودند.
نتیجه‌گیری: گر چه مسمومیت کودکان شیوع پایینی دارد ولی در کودکان زیر ۵ سال، در پسران، با داروها و نفت شایع تر است. لذا اقدامات محافظتی و پیشگیری در این رابطه لازم است.
